헬라어 문장 검색 - Διονψσ́Αντιθυί1́39́

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 39)

ἔστι δὲ τῶν ὑπὲρ τοῦ δαίμονοσ τοῦδε λεγομένων τὰ μὲν μυθικώτερα, τὰ δ’ ἀληθέστερα. ὁ μὲν οὖν μυθικὸσ περὶ τῆσ παρουσίασ αὐτοῦ λόγοσ ὧδ’ ἔχει· ὡσ δὴ κελευσθεὶσ ὑπ’ Εὐρυσθέωσ Ἡρακλῆσ σὺν τοῖσ ἄλλοισ ἄθλοισ καὶ τὰσ Γηρυόνου βοῦσ ἐξ Ἐρυθείασ εἰσ Ἄργοσ ἀπελάσαι, τελέσασ τὸν ἆθλον καὶ τὴν οἴκαδε πορείαν ποιούμενοσ ἄλλῃ τε πολλαχῇ τῆσ Ἰταλίασ ἀφίκετο καὶ τῆσ Ἀβοριγίνων γῆσ εἰσ τὸ προσεχὲσ τῷ Παλλαντίῳ χωρίον. εὑρὼν δὲ πόαν ἐν αὐτῷ βουκολίδα πολλὴν καὶ καλήν, τὰσ μὲν βοῦσ·

ἀνῆκεν εἰσ νομὴν, αὐτὸσ δὲ βαρυνόμενοσ ὑπο κόπου κατακλιθεὶσ ἔδωκεν αὑτὸν ὕπνῳ. ἐν δὲ τούτῳ λῃστήσ τισ ἐπιχώριοσ ὄνομα Κάκοσ περιτυγχάνει ταῖσ βουσὶν ἀφυλάκτοισ νεμομέναισ καὶ αὐτῶν ἔρωτα ἴσχει. ωσ δὲ τὸν Ἡρακλέα κοιμώμενον αὐτοῦ κατέμαθεν, ἁπάσασ μὲν οὐκ ἂν ᾤετο δύνασθαι λαθεῖν ἀπελάσασ, καὶ ἅμα οὐδὲ ῥᾴδιον ὂν τὸ πρᾶγμα κατεμάνθανεν· ὀλίγασ δέ τινασ ἐξ αὐτῶν εἰσ τὸ ἄντρον, ἐν ᾧ πλησίον ὄντι ἐτύγχανε τὴν δίαιταν ποιούμενοσ, ἀποκρύπτεται ἔμπαλιν τῆσ κατὰ φύσιν τοῖσ ζῴοισ πορείασ ἐπισπώμενοσ ἑκάστην κατ’ οὐράν.

τοῦτο δὲ αὐτῷ τῶν ἐλέγχων ἀφανισμὸν ἐδύνατο παρασχεῖν ἐναντίασ φανησομένησ τοῖσ ἴχνεσι τῆσ ὁδοῦ. ἀναστὰσ δὲ μετ’ ὀλίγον ὁ Ἡρακλῆσ καὶ τὸν ἀριθμὸν ἐπιλεξάμενοσ τῶν βοῶν, ὡσ ἔμαθέ τινασ ἐκλειπούσασ, τέωσ μὲν ἠπόρει ποῦ κεχωρήκασι καὶ ὡσ πεπλανημένασ ἀπὸ τῆσ νομῆσ ἐμάστευεν ἀνὰ τὸν χῶρον·

ὡσ δ’ οὐχ εὑρ́ισκεν ἐπὶ τὸ σπήλαιον ἀφικνεῖται τοῖσ μὲν ἴχνεσι διαρτώμενοσ, οὐδὲν δὲ ἧττον οἰόμενοσ δεῖν διερευνήσασθαι τὸν χῶρον. πάσχοι ὑπὸ τοῦ ξένου ἐπιβοῶντοσ, ἀμηχανῶν ὁ Ἡρακλῆσ ὅ τι χρήσεται τῷ πράγματι εἰσ νοῦν βάλλεται προσελάσαι τῷ σπηλαίῳ τὰσ ἄλλασ βοῦσ.

ὡσ δὲ ἄρα τῆσ συννόμου φωνῆσ τε καὶ ὀσμῆσ αἱ ἔντοσθεν ᾔσθοντο, ἀντεμυκῶντο ταῖσ ἔκτοσθεν καὶ ἐγεγόνει ἡ φωνὴ αὐτῶν κατήγοροσ τῆσ κλοπῆσ. ὁ μὲν οὖν Κάκοσ, ἐπειδὴ περιφανὴσ ἐγένετο κακουργῶν, τρέπεται πρὸσ ἀλκὴν καὶ τοὺσ εἰωθότασ αὐτῷ συναγραυλεῖν ἀνεκάλει· Ἡρακλῆσ δὲ ἀλοιῶν αὐτὸν τῷ ῥοπάλῳ κτείνει, καὶ τὰσ βοῦσ ἐξαγαγών, ἐπειδὴ κακούργων ὑποδοχαῖσ εὔθετον ἑώρα τὸ χωρίον, ἐπικατασκάπτει τῇ καλαύροπι τὸ σπήλαιον.

ἁγνίσασ δὲ τῷ ποταμῷ τὸν φόνον ἱδρύεται πλησίον τοῦ τόπου Διὸσ Εὑρεσίου βωμόν, ὅσ ἐστι τῆσ Ῥώμησ παρὰ τῇ Τριδύμῳ πύλῃ, καὶ θύει τῷ θεῷ δάμαλιν ἕνα τῆσ εὑρέσεωσ τῶν βοῶν χαριστήριον. ἐν αὐτῇ χρωμένη, καθάπερ ἐκεῖνοσ κατεστήσατο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 39

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 39)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION