Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 35

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 35)

Ἰταλία δὲ ἀνὰ χρόνον ὠνομάσθη ἐπ’ ἀνδρὸσ δυνάστου ὄνομα Ἰταλοῦ. τοῦτον δέ φησιν Ἀντίοχοσ ὁ Συρακούσιοσ ἀγαθὸν καὶ σοφὸν γεγενημένον καὶ τῶν πλησιοχώρων τοὺσ μὲν λόγοισ ἀναπείθοντα, τοὺσ δὲ βίᾳ προσαγόμενον, ἅπασαν ὑφ’ ἑαυτῷ ποιήσασθαι τὴν γῆν ὅση ἐντὸσ ἦν τῶν κόλπων τοῦ τε Ναπητίνου καὶ τοῦ Σκυλλητίνου· ἣν δὴ πρώτην κληθῆναι Ἰταλίαν ἐπὶ τοῦ Ἰταλοῦ.

ἐπεὶ δὲ ταύτησ καρτερὸσ ἐγένετο καὶ ἀνθρώπουσ πολλοὺσ εἶχεν ὑπηκόουσ αὑτῷ, αὐτίκα τῶν ἐχομένων ἐπορέγεσθαι καὶ πόλεισ συνάγεσθαι πολλάσ· εἶναι δ’ αὐτὸν Οἴνωτρον τὸ γένοσ. διώκων τὸν δάμαλιν, εἴ πη τισ αὐτὸν ἑωρακὼσ εἰή, τῶν τῇδε ἀνθρώπων Ἑλλάδοσ μὲν γλώττησ ὀλίγα συνιέντων, τῇ δὲ πατρίῳ φωνῇ κατὰ τὰσ μηνύσεισ τοῦ ζῴου καλούντων τὸν δάμαλιν οὐίτουλον, ὥσπερ καὶ νῦν λέγεται, ἐπὶ τοῦ ζῴου τὴν χώραν ὀνομάσαι πᾶσαν ὅσην ὁ δάμαλισ διῆλθεν Οὐιτουλίαν.

μεταπεσεῖν δὲ ἀνὰ χρόνον τὴν ὀνομασίαν εἰσ τὸ νῦν σχῆμα οὐδὲν θαυμαστόν, ἐπεὶ καὶ τῶν Ἑλληνικῶν πολλὰ τὸ παραπλήσιον πέπονθεν ὀνομάτων.

πλὴν εἴτε ὡσ Ἀντίοχόσ φησιν ἐπ’ ἀνδρὸσ ἡγεμόνοσ, ὅπερ ἴσωσ καὶ πιθανώτερόν ἐστιν, εἴθ’ ὡσ Ἑλλάνικοσ οἰέται ἐπὶ τοῦ ταύρου τὴν ὀνομασίαν ταύτην ἔσχεν, ἐκεῖνό γε ἐξ ἀμφοῖν δῆλον, ὅτι κατὰ τὴν Ἡρακλέουσ ἡλικίαν ἢ μικρῷ πρόσθεν οὕτωσ ὠνομάσθη. τὰ δὲ πρὸ τούτων Ἕλληνεσ μὲν Ἑσπερίαν καὶ Αὐσονίαν αὐτὴν ἐκάλουν, οἱ δ’ ἐπιχώριοι Σατορνίαν, ὡσ εἴρηταί μοι πρότερον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION