- οὐδεμία γὰρ στρατεία τὴν <τῶν> στρατευομένων ἀρετὴν ἐνεφάνισεν μᾶλλον τῆσ νῦν γεγενημένησ, ἐν ᾗ γε παρατάττεσθαι μὲν ὁσημέραι ἀναγκαῖον ἦ<ν>, πλείουσ δὲ μάχασ ἠγωνίσθαι διὰ μιᾶσ στρατ[είασ] ἢ τοὺσ ἄλλουσ πάντασ πληγὰσ λαμβάνειν ἐν τῷ παρεληλυθότι χρόνῳ, χειμώνων δ’ ὑπερβολὰσ καὶ τῶν καθ’ ἡμέ[ρα]ν ἀναγκαίων ἐνδείασ τοσ[αύ]τασ καὶ τηλικαύτασ οὕτωσ [ἐγ]κρατῶσ ὑπομεμ<ε>νηκένα[ι, ὥσ]τε καὶ τῷ λόγῳ χαλεπὸν [εἶν]αι φράσαι. (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 23:1)
(히페레이데스, Speeches, <[E)pita/fios]> 23:1)
- τούτων μετεξέτερα τῶν κητέων ἐποκέλλειν πολλαχοῦ τῆσ χώρησ, ἐπειδὰν ἀνάπωτισ κατάσχῃ, ἐν τοῖσι βραχέσιν ἐχόμενα, τὰ δὲ καὶ ὑπὸ χειμώνων σκληρῶν ἐσ τὴν χέρσον ἐξωθέεσθαι, καὶ οὕτω δὴ κατασηπόμενα ἀπόλλυσθαί τε καὶ τὰσ σάρκασ αὐτοῖσι περιρρεούσασ ὑπολείπειν τὰ ὀστέα χρᾶσθαι τοῖσιν ἀνθρώποισιν ἐσ τὰ οἰκία. (Arrian, Indica, chapter 30 8:1)
(아리아노스, Indica, chapter 30 8:1)
- ἀναχωρῆσαι δὲ τοὺσ Θηβαίουσ ἐκ τῆσ Λακωνικῆσ οἱ μὲν ἄλλοι λέγουσι χειμώνων γενομένων καὶ τῶν Ἀρκάδων ἀρξαμένων ἀπιέναι καὶ διαρρεῖν ἀτάκτωσ, οἱ δὲ τρεῖσ μῆνασ ἐμμεμενηκότασ ὅλουσ καὶ τὰ πλεῖστα τῆσ χώρασ διαπεπορθηκότασ· (Plutarch, Agesilaus, chapter 32 8:1)
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 32 8:1)
- ὅσιοσ γὰρ ἄνθρωποσ ἀνοσίων πέρι, σώφρων τε καὶ ἔμφρων, τὸ μὲν ὅλον οὐκ ἄν ποτε διαψευσθείη τῆσ ψυχῆσ τῶν τοιούτων πέρι, κυβερνήτου δὲ ἀγαθοῦ πάθοσ ἂν ἴσωσ οὐ θαυμαστὸν εἰ πάθοι, ὃν χειμὼν μὲν ἐσόμενοσ οὐκ ἂν πάνυ λάθοι, χειμώνων δὲ ἐξαίσιον καὶ ἀπροσδόκητον μέγεθοσ λάθοι τ’ ἂν καὶ λαθὸν κατακλύσειεν βίᾳ. (Plato, Epistles, Letter 7 181:3)
(플라톤, Epistles, Letter 7 181:3)
- εὐίππου, ξένε, τᾶσδε χώρασ ἵκου τὰ κράτιστα γᾶσ ἔπαυλα, τὸν ἀργῆτα Κολωνόν, ἔνθ’ ἁ λίγεια μινύρεται θαμίζουσα μάλιστ’ ἀηδὼν χλωραῖσ ὑπὸ βάσσαισ, τὸν οἰνωπὸν ἔχουσα κισσὸν καὶ τὰν ἄβατον θεοῦ φυλλάδα μυριόκαρπον ἀνήλιον ἀνήνεμόν τε πάντων χειμώνων· (Sophocles, Oedipus at Colonus, choral, strophe 11)
(소포클레스, Oedipus at Colonus, choral, strophe 11)