Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπολείπω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπολείπω ὑπολείψω

Structure: ὑπο (Prefix) + λείπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to leave remaining
  2. to fail
  3. to be left remaining
  4. to remain in force
  5. to stay behind, to stay behind
  6. to be left behind, to lag behind, to fall behind
  7. to be inferior to
  8. to fail, come to an end, fails
  9. to leave behind one, to leave, against oneself

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπολείπω ὑπολείπεις ὑπολείπει
Dual ὑπολείπετον ὑπολείπετον
Plural ὑπολείπομεν ὑπολείπετε ὑπολείπουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπολείπω ὑπολείπῃς ὑπολείπῃ
Dual ὑπολείπητον ὑπολείπητον
Plural ὑπολείπωμεν ὑπολείπητε ὑπολείπωσιν*
OptativeSingular ὑπολείποιμι ὑπολείποις ὑπολείποι
Dual ὑπολείποιτον ὑπολειποίτην
Plural ὑπολείποιμεν ὑπολείποιτε ὑπολείποιεν
ImperativeSingular ὑπολείπε ὑπολειπέτω
Dual ὑπολείπετον ὑπολειπέτων
Plural ὑπολείπετε ὑπολειπόντων, ὑπολειπέτωσαν
Infinitive ὑπολείπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπολειπων ὑπολειποντος ὑπολειπουσα ὑπολειπουσης ὑπολειπον ὑπολειποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπολείπομαι ὑπολείπει, ὑπολείπῃ ὑπολείπεται
Dual ὑπολείπεσθον ὑπολείπεσθον
Plural ὑπολειπόμεθα ὑπολείπεσθε ὑπολείπονται
SubjunctiveSingular ὑπολείπωμαι ὑπολείπῃ ὑπολείπηται
Dual ὑπολείπησθον ὑπολείπησθον
Plural ὑπολειπώμεθα ὑπολείπησθε ὑπολείπωνται
OptativeSingular ὑπολειποίμην ὑπολείποιο ὑπολείποιτο
Dual ὑπολείποισθον ὑπολειποίσθην
Plural ὑπολειποίμεθα ὑπολείποισθε ὑπολείποιντο
ImperativeSingular ὑπολείπου ὑπολειπέσθω
Dual ὑπολείπεσθον ὑπολειπέσθων
Plural ὑπολείπεσθε ὑπολειπέσθων, ὑπολειπέσθωσαν
Infinitive ὑπολείπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπολειπομενος ὑπολειπομενου ὑπολειπομενη ὑπολειπομενης ὑπολειπομενον ὑπολειπομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τούτων μετεξέτερα τῶν κητέων ἐποκέλλειν πολλαχοῦ τῆσ χώρησ, ἐπειδὰν ἀνάπωτισ κατάσχῃ, ἐν τοῖσι βραχέσιν ἐχόμενα, τὰ δὲ καὶ ὑπὸ χειμώνων σκληρῶν ἐσ τὴν χέρσον ἐξωθέεσθαι, καὶ οὕτω δὴ κατασηπόμενα ἀπόλλυσθαί τε καὶ τὰσ σάρκασ αὐτοῖσι περιρρεούσασ ὑπολείπειν τὰ ὀστέα χρᾶσθαι τοῖσιν ἀνθρώποισιν ἐσ τὰ οἰκία. (Arrian, Indica, chapter 30 8:1)
  • ἐμβριθέσι καὶ κρεώδεσιν ἢ ποικίλαισ ὀλιγοσιτεῖν καὶ μηδὲν ὑπολείπειν περιττώματοσ πλῆθοσ ἐν τῷ σώματι. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 15 8:1)
  • πρὸσ μὲν οὖν τὰσ πολεμικὰσ αὐτοῖσ μὲν εὐέξοδον εἶναι χρή, τοῖσ δ’ ἐναντίοισ δυσπρόσοδον καὶ δυσπερίληπτον, ὑδάτων τε καὶ ναμάτων μάλιστα μὲν ὑπάρχειν πλῆθοσ οἰκεῖον, εἰ δὲ μή, τοῦτό γε εὑρ́ηται διὰ τοῦ κατασκευάζειν ὑποδοχὰσ ὀμβρίοισ ὕδασιν ἀφθόνουσ καὶ μεγάλασ, ὥστε μηδέποτε ὑπολείπειν εἰργομένουσ τῆσ χώρασ διὰ πόλεμον· (Aristotle, Politics, Book 7 170:2)
  • τὸ γὰρ μὴ ὑπολείπειν τὴν διαίρεσιν ἀποδίδωσι τὸ εἶναι δυνάμει ταύτην τὴν ἐνέργειαν, τὸ δὲ χωρίζεσθαι οὔ. (Aristotle, Metaphysics, Book 9 62:1)
  • "ὦ ἑταῖρε, τὸν ἐκ τῆσ παροιμίασ ἀποκείμενον ἰχθῦν διὰ τί οὐχ ἕλκομεν εἰσ μέσον μετὰ τῆσ Πυθαγορικῆσ χοίνικοσ, ἐφ’ ἧσ ἀπηγόρευε καθῆσθαι, διδάσκων ἡμᾶσ ἀεί τι τοῦ παρόντοσ εἰσ τὸ μέλλον ὑπολείπειν καὶ τῆσ αὔριον ἐν τῇ σήμερον μνημονεύειν; (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 13:1)

Synonyms

  1. to leave remaining

  2. to fail

  3. to be left remaining

  4. to remain in force

  5. to stay behind

  6. to be left behind

  7. to be inferior to

  8. to fail

  9. to leave behind one

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION