Etym.: formed by redupl. from μένω ( i. e. μι-μένω, cf. γί-γνομαι, πί-πτω), and used for μένω when the first syll.was to be long; μιμνόντεσσι, Ep. dat. pl. part. for μίμνουσι.

Sense

1. to stay, stand fast
2. to stay, tarry
3. to remain, to be left
4. to await, wait for, it awaits

Examples

• Ἐπεὰν δὲ ἐς τέλος ἵκηται τῆς ὁδοῦ, σειρὴν ἑτέρην ἀφεὶς τὴν αὐτὸς ἔχει, μακρὴν ταύτην, ἀνέλκει τῶν οἱ θυμός, ξύλα καὶ εἵματα καὶ σκεύεα, ἀπὸ τῶν ἕδρην συνδέων ὁκοίην καλιὴν ἱζάνει, μίμνει τε χρόνον τῶν εἶπον ἡμερέων. (Lucian, De Syria dea, (no name) 29:5)
• [ὁ δ ἐς ἄ]ελπτον ἆμαρ μολὼν πολυδ[άκρυον] οὐκ ἔμελλε μίμνειν ἔτι δ[ουλοσύ]ναν: (Bacchylides, , epinicians, ode 3 7:1)
• καὶ διὰ παρθενικῆς ἁπαλόχροος οὐ διάησιν, ἥτε δόμων ἔντοσθε φίλῃ παρὰ μητέρι μίμνει οὔ πω ἔργα ἰδυῖα πολυχρύσου Ἀφροδίτης: (Hesiod, Works and Days, Book WD 59:10)
• αὐτὸς δ ὡραῖον μίμνειν πλόον, εἰσόκεν ἔλθῃ: (Hesiod, Works and Days, Book WD 69:6)
• ἣ μὲν ἔσω καταβήσεται, ἣ δὲ θύραζε ἔρχεται, οὐδέ ποτ ἀμφοτέρας δόμος ἐντὸς ἐέργει, ἀλλ αἰεὶ ἑτέρη γε δόμων ἔκτοσθεν ἐοῦσα γαῖαν ἐπιστρέφεται, ἣ δ αὖ δόμου ἐντὸς ἐοῦσα μίμνει τὴν αὐτῆς ὡρ´ην ὁδοῦ, ἔστ ἂν ἵκηται, ἣ μὲν ἐπιχθονίοισι φάος πολυδερκὲς ἔχουσα, ἣ δ Ὕπνον μετὰ χερσί, κασίγνητον Θανάτοιο. (Hesiod, Theogony, Book Th. 70:5)
• φρουρὸς ἐπὶ σμήνεσσι, Περιστράτου εἵνεκα, μίμνω ἐνθάδε, Μαιναλίαν κλιτὺν ἀποπρολιπών, κλῶπα μελισσάων δεδοκημένος. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1891)
• ἀλλά με δεσμῷ δήσατ ἐν ἀργαλέῳ, ὄφρ ἔμπεδον αὐτόθι μίμνω, ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ, ἐκ δ αὐτοῦ πείρατ ἀνήφθω. (Homer, Odyssey, Book 12 17:6)

Similar forms

• μίμνει (28)
• μίμνειν (22)
• μίμνε (14)
• μίμνῃ (13)
• μίμνεν (8)
• μίμνον (8)
• μίμν (5)
• μίμνοι (5)
• μίμνετε (5)
• μίμνων (5)
• μίμνετ (4)
• μιμνέτω (4)
• μίμνω (2)
• μίμνεις (2)
• μίμνωσι (2)
• μίμνει· (2)
• μίμνεθ (1)
• μίμνοντ (1)
• μίμνησκ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool