Ancient Greek-English Dictionary Language

προσαναγκάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσαναγκάζω προσαναγκάσω

Structure: προς (Prefix) + ἀναγκάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to force or constrain besides
  2. to bring under command or discipline
  3. to force, to do

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάζω προσαναγκάζεις προσαναγκάζει
Dual προσαναγκάζετον προσαναγκάζετον
Plural προσαναγκάζομεν προσαναγκάζετε προσαναγκάζουσιν*
SubjunctiveSingular προσαναγκάζω προσαναγκάζῃς προσαναγκάζῃ
Dual προσαναγκάζητον προσαναγκάζητον
Plural προσαναγκάζωμεν προσαναγκάζητε προσαναγκάζωσιν*
OptativeSingular προσαναγκάζοιμι προσαναγκάζοις προσαναγκάζοι
Dual προσαναγκάζοιτον προσαναγκαζοίτην
Plural προσαναγκάζοιμεν προσαναγκάζοιτε προσαναγκάζοιεν
ImperativeSingular προσανάγκαζε προσαναγκαζέτω
Dual προσαναγκάζετον προσαναγκαζέτων
Plural προσαναγκάζετε προσαναγκαζόντων, προσαναγκαζέτωσαν
Infinitive προσαναγκάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκαζων προσαναγκαζοντος προσαναγκαζουσα προσαναγκαζουσης προσαναγκαζον προσαναγκαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάζομαι προσαναγκάζει, προσαναγκάζῃ προσαναγκάζεται
Dual προσαναγκάζεσθον προσαναγκάζεσθον
Plural προσαναγκαζόμεθα προσαναγκάζεσθε προσαναγκάζονται
SubjunctiveSingular προσαναγκάζωμαι προσαναγκάζῃ προσαναγκάζηται
Dual προσαναγκάζησθον προσαναγκάζησθον
Plural προσαναγκαζώμεθα προσαναγκάζησθε προσαναγκάζωνται
OptativeSingular προσαναγκαζοίμην προσαναγκάζοιο προσαναγκάζοιτο
Dual προσαναγκάζοισθον προσαναγκαζοίσθην
Plural προσαναγκαζοίμεθα προσαναγκάζοισθε προσαναγκάζοιντο
ImperativeSingular προσαναγκάζου προσαναγκαζέσθω
Dual προσαναγκάζεσθον προσαναγκαζέσθων
Plural προσαναγκάζεσθε προσαναγκαζέσθων, προσαναγκαζέσθωσαν
Infinitive προσαναγκάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκαζομενος προσαναγκαζομενου προσαναγκαζομενη προσαναγκαζομενης προσαναγκαζομενον προσαναγκαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάσω προσαναγκάσεις προσαναγκάσει
Dual προσαναγκάσετον προσαναγκάσετον
Plural προσαναγκάσομεν προσαναγκάσετε προσαναγκάσουσιν*
OptativeSingular προσαναγκάσοιμι προσαναγκάσοις προσαναγκάσοι
Dual προσαναγκάσοιτον προσαναγκασοίτην
Plural προσαναγκάσοιμεν προσαναγκάσοιτε προσαναγκάσοιεν
Infinitive προσαναγκάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκασων προσαναγκασοντος προσαναγκασουσα προσαναγκασουσης προσαναγκασον προσαναγκασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάσομαι προσαναγκάσει, προσαναγκάσῃ προσαναγκάσεται
Dual προσαναγκάσεσθον προσαναγκάσεσθον
Plural προσαναγκασόμεθα προσαναγκάσεσθε προσαναγκάσονται
OptativeSingular προσαναγκασοίμην προσαναγκάσοιο προσαναγκάσοιτο
Dual προσαναγκάσοισθον προσαναγκασοίσθην
Plural προσαναγκασοίμεθα προσαναγκάσοισθε προσαναγκάσοιντο
Infinitive προσαναγκάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκασομενος προσαναγκασομενου προσαναγκασομενη προσαναγκασομενης προσαναγκασομενον προσαναγκασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ δὲ ἀναγκαῖον συνίσταται ἐκ τοῦ μὴ κατ’ ἔμφασιν ἄλλωσ πρᾶξαί τινα ἃ βούλεται ἢ ὡσ ἂν ἡ ἀνάγκη προσαναγκάζῃ, ἐκ τοῦ μὴ [προσαναγκάζεσθαι] φόβουσ καὶ ταραχὰσ καὶ λύπασ καὶ τὸ ἐν ταῖσ ἀνάγκαισ βίαιον ἐκφυγεῖν ἄλλωσ πωσ ἢ οὕτωσ, ἢ ὡσ ἡ ἀνάγκη προσαναγκάζει, ἐκ τοῦ ἀναγκαῖον αὐτὸ εἶναι πάντωσ ὁρίζεσθαι, οἱο͂ν τὸ ἀποθανεῖν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 10:6)
  • δέον γὰρ αὐτοὺσ ὡσ ἐν νοσούσῃ πόλει μετρίαισ χρῆσθαι ταῖσ στρατολογίαισ ἐπὶ τὸ βίᾳ προσαναγκάζειν τοὺσ ἀπειθοῦντασ ἐτράποντο, οὔτε παραίτησιν οὔτε συγγνώμην οὐδενὶ διδόντεσ οὐδεμίαν, ἀλλὰ ταῖσ ἐκ τῶν νόμων τιμωρίαισ εἴσ τε τὰ σώματα καὶ τὰσ οὐσίασ αὐτῶν πικρῶσ χρώμενοι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 33 4:3)
  • Ἔστι δὲ καὶ ἄλλη ἐμβολὴ, ᾗ κατωμίζουσιν ἐσ ὀρθόν‧ μείζω μέντοι εἶναι χρὴ τὸν κατωμίζοντα, διαλαβόντα δὲ τὴν χεῖρα, ὑποθεῖναι τὸν ὦμον τὸν ἑωυτοῦ ὑπὸ τὴν μασχάλην ὀξύν‧ κἄπειτα ὑποστρέψαι, ὡσ ἂν ἐνίζηται ἕδρῃ, οὕτω στοχασάμενον ὅκωσ ἀμφὶ τὸν ὦμον τὸν ἑωυτοῦ κρεμάσαι τὸν ἄνθρωπον κατὰ τὴν μασχάλην‧ αὐτὸσ δὲ ἑωυτὸν ὑψηλότερον ἐπὶ τοῦτον τὸν ὦμον ποιεέτω, ἢ ἐπὶ τὸν ἕτερον‧ τοῦ δὲ κρεμαμένου τὸν βραχίονα πρὸσ τὸ ἑωυτοῦ στῆθοσ προσαναγκαζέτω ὡσ τάχιστα‧ ἐν τούτῳ δὲ τῷ σχήματι προσανασειέτω, ὁκόταν μετεωρίσῃ τὸν ἄνθρωπον, ὡσ ἀντιῤῬέποι τὸ ἄλλο σῶμα αὐτῷ, ἀντίον τοῦ βραχίονοσ τοῦ κατεχομένου‧ ἢν δὲ ἄγαν κοῦφοσ ἐῄ ὁ ἄνθρωποσ, προσεπικρεμασθήτω τούτου ὄπισθέν τισ κοῦφοσ παῖσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 4.1)
  • Ἀτὰρ καὶ ἐν τῇ μασχάλῃ ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ φαίνεται ἐγκειμένη πολλῷ μᾶλλον τοῦ ἐκπεπτωκότοσ ἢ τοῦ ὑγιέοσ‧ τοῦτο δὲ, ἄνωθεν κατὰ τὴν ἐπωμίδα κοῖλον φαίνεται τὸ χωρίον, καὶ τὸ τοῦ ἀκρωμίου ὀστέον ἐξέχον φαίνεται, ἅτε ὑποδεδυκότοσ τοῦ ἄρθρου ἐσ τὸ κάτω χωρίον‧ παραξύνεσιν μὴν καὶ ἐν τούτῳ ἔχει τινὰ, ἀλλ’ ὕστερον περὶ αὐτοῦ γεγράψεται, ἄξιον γὰρ γραφῆσ ἐστιν‧ τοῦτο δὲ, τοῦ ἐκπεπτωκότοσ ὁ ἀγκὼν φαίνεται ἀφεστεὼσ μᾶλλον ἀπὸ τῶν πλευρέων, ἢ τοῦ ἑτέρου‧ εἰ μέντοι τισ προσαναγκάζοι, προσάγεται μὲν, ἐπιπόνωσ δέ‧ τοῦτο δὲ, ἄνω τὴν χεῖρα ἆραι εὐθεῖαν παρὰ τὸ οὖσ, ἐκτεταμένου τοῦ ἀγκῶνοσ, οὐ μάλα δύνανται, ὥσπερ τὴν ὑγιέα, οὐδὲ παράγειν ἔνθα καὶ ἔνθα ὁμοίωσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 10.3)
  • Δῆλον οὖν, ὅτι ἄλλωσ μὲν οὐδαμῶσ ἐστιν ἀναγκάσαι τοῦτο αἱ̔ γὰρ ἐπιδέσιεσ οὐδέν τι μᾶλλον προσαναγκάζουσιν ἢ ἀπαναγκάζουσιν̓‧ εἰ δέ τισ τὸν βραχίονα πρὸσ τῇσι πλευρῇσιν ἐόντα ἀναγκάζοι ὡσ μάλιστα ἄνω, ὡσ ὅτι ὀξύτατοσ ὁ ὦμοσ φαίνηται εἶναι, δῆλον ὅτι οὕτωσ ἂν ἁρμοσθείη πρὸσ τὸ ὀστέον τὸ ἀπὸ τοῦ στήθεοσ πεφυκὸσ, ὅθεν ἀπεσπάσθη. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 14.21)

Synonyms

  1. to force or constrain besides

  2. to force

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION