Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπαναγκάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπαναγκάζω ἐπαναγκάσω

Structure: ἐπ (Prefix) + ἀναγκάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to compel by force, constrain

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαναγκάζω ἐπαναγκάζεις ἐπαναγκάζει
Dual ἐπαναγκάζετον ἐπαναγκάζετον
Plural ἐπαναγκάζομεν ἐπαναγκάζετε ἐπαναγκάζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπαναγκάζω ἐπαναγκάζῃς ἐπαναγκάζῃ
Dual ἐπαναγκάζητον ἐπαναγκάζητον
Plural ἐπαναγκάζωμεν ἐπαναγκάζητε ἐπαναγκάζωσιν*
OptativeSingular ἐπαναγκάζοιμι ἐπαναγκάζοις ἐπαναγκάζοι
Dual ἐπαναγκάζοιτον ἐπαναγκαζοίτην
Plural ἐπαναγκάζοιμεν ἐπαναγκάζοιτε ἐπαναγκάζοιεν
ImperativeSingular ἐπανάγκαζε ἐπαναγκαζέτω
Dual ἐπαναγκάζετον ἐπαναγκαζέτων
Plural ἐπαναγκάζετε ἐπαναγκαζόντων, ἐπαναγκαζέτωσαν
Infinitive ἐπαναγκάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαναγκαζων ἐπαναγκαζοντος ἐπαναγκαζουσα ἐπαναγκαζουσης ἐπαναγκαζον ἐπαναγκαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαναγκάζομαι ἐπαναγκάζει, ἐπαναγκάζῃ ἐπαναγκάζεται
Dual ἐπαναγκάζεσθον ἐπαναγκάζεσθον
Plural ἐπαναγκαζόμεθα ἐπαναγκάζεσθε ἐπαναγκάζονται
SubjunctiveSingular ἐπαναγκάζωμαι ἐπαναγκάζῃ ἐπαναγκάζηται
Dual ἐπαναγκάζησθον ἐπαναγκάζησθον
Plural ἐπαναγκαζώμεθα ἐπαναγκάζησθε ἐπαναγκάζωνται
OptativeSingular ἐπαναγκαζοίμην ἐπαναγκάζοιο ἐπαναγκάζοιτο
Dual ἐπαναγκάζοισθον ἐπαναγκαζοίσθην
Plural ἐπαναγκαζοίμεθα ἐπαναγκάζοισθε ἐπαναγκάζοιντο
ImperativeSingular ἐπαναγκάζου ἐπαναγκαζέσθω
Dual ἐπαναγκάζεσθον ἐπαναγκαζέσθων
Plural ἐπαναγκάζεσθε ἐπαναγκαζέσθων, ἐπαναγκαζέσθωσαν
Infinitive ἐπαναγκάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαναγκαζομενος ἐπαναγκαζομενου ἐπαναγκαζομενη ἐπαναγκαζομενης ἐπαναγκαζομενον ἐπαναγκαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαναγκάσω ἐπαναγκάσεις ἐπαναγκάσει
Dual ἐπαναγκάσετον ἐπαναγκάσετον
Plural ἐπαναγκάσομεν ἐπαναγκάσετε ἐπαναγκάσουσιν*
OptativeSingular ἐπαναγκάσοιμι ἐπαναγκάσοις ἐπαναγκάσοι
Dual ἐπαναγκάσοιτον ἐπαναγκασοίτην
Plural ἐπαναγκάσοιμεν ἐπαναγκάσοιτε ἐπαναγκάσοιεν
Infinitive ἐπαναγκάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαναγκασων ἐπαναγκασοντος ἐπαναγκασουσα ἐπαναγκασουσης ἐπαναγκασον ἐπαναγκασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαναγκάσομαι ἐπαναγκάσει, ἐπαναγκάσῃ ἐπαναγκάσεται
Dual ἐπαναγκάσεσθον ἐπαναγκάσεσθον
Plural ἐπαναγκασόμεθα ἐπαναγκάσεσθε ἐπαναγκάσονται
OptativeSingular ἐπαναγκασοίμην ἐπαναγκάσοιο ἐπαναγκάσοιτο
Dual ἐπαναγκάσοισθον ἐπαναγκασοίσθην
Plural ἐπαναγκασοίμεθα ἐπαναγκάσοισθε ἐπαναγκάσοιντο
Infinitive ἐπαναγκάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαναγκασομενος ἐπαναγκασομενου ἐπαναγκασομενη ἐπαναγκασομενης ἐπαναγκασομενον ἐπαναγκασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐὰν δὲ μὴ ἔχῃ ὁ ἐγγυτάτω γένουσ ἢ μὴ ἐκδῷ, ὁ ἄρχων ἐπαναγκαζέτω ἢ αὐτὸν ἔχειν ἢ ἐκδοῦναι. (Demosthenes, Speeches 41-50, 79:2)
  • Οὐ γὰρ ἀναγκάζουσιν οἱ σωλῆνεσ ἀτρεμέειν, ὡσ οἰόνται‧ οὔτε γὰρ τῷ ἄλλῳ σώματι στρεφομένῳ ἢ ἔνθα, ἢ ἔνθα, ἐπαναγκάζει ὁ σωλὴν μὴ ἐπακολουθέειν τὸ σκέλοσ, ἢν μὴ ἐπιμελῆται αὐτὸσ ὥνθρωποσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 16.6)
  • ἡγεῖτο γὰρ ἄνδρα καλὸν κἀγαθὸν πολλάκισ αὑτὸν ἐπαναγκάζειν φίλον τινὶ γίγνεσθαι καὶ ἐπαινέτην φιλεῖν καὶ ἐπαινεῖν, οἱο͂ν ἀνδρὶ πολλάκισ συμβῆναι μητέρα ἢ πατέρα ἀλλόκοτον ἢ πατρίδα ἢ ἄλλο τι τῶν τοιούτων. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 301:2)
  • αἱ μὲν γὰρ διὰ τὸν περὶ τοῦ μέλλοντοσ φόβον ἐπαναγκάζουσιν ἐπιμελεῖσθαι, αἱ δὲ διὰ τὸ προγεγονὸσ εὐτύχημα προτρέπονται καταφρονεῖν πάντων. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 95 7:2)
  • δευτέρα δὲ καὶ τρίτη ποιητῶν καὶ νομοθετῶν, τῶν μὲν παραινούντων μὴ ἀποστερεῖν χάριν τὸ πρεσβύτερον καὶ ξυγγενέσ, ἔτι δὲ αἴτιον ζωῆσ καὶ τοῦ εἶναι, τῶνδὲ ἐπαναγκαζόντων καὶ ἀπειλούντων κόλασιν τοῖσ οὐ πειθομένοισ, ἄνευ τοῦ διασαφεῖν καὶ δηλοῦν ὁποῖοί τινέσ εἰσιν οἱ γονεῖσ καὶ τίνων εὐεργεσιῶν χρέοσ ὀφειλόμενον κελεύουσι μὴ ἀνέκτιτον ἐᾶν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 54:1)

Synonyms

  1. to compel by force

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION