Ancient Greek-English Dictionary Language

λῡ́ω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: λῡ́ω λῡ́σω ἔλῡσα λέλυκα λέλυμαι ἐλύθην

Structure: λῡ́ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Dep.

Sense

  1. to loose, to loosen, to untie
  2. to slacken
  3. to unbend
  4. to set free, to release
  5. to redeem
  6. to dissolve, to sever
  7. to break (up), to destroy
  8. to abrogate, to annul
  9. to atone, to amend
  10. to profit, to be useful

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λῡ́ω λῡ́εις λῡ́ει
Dual λῡ́ετον λῡ́ετον
Plural λῡ́ομεν λῡ́ετε λῡ́ουσιν*
SubjunctiveSingular λῡ́ω λῡ́ῃς λῡ́ῃ
Dual λῡ́ητον λῡ́ητον
Plural λῡ́ωμεν λῡ́ητε λῡ́ωσιν*
OptativeSingular λῡ́οιμι λῡ́οις λῡ́οι
Dual λῡ́οιτον λῡοίτην
Plural λῡ́οιμεν λῡ́οιτε λῡ́οιεν
ImperativeSingular λῡ́ε λῡέτω
Dual λῡ́ετον λῡέτων
Plural λῡ́ετε λῡόντων, λῡέτωσαν
Infinitive λῡ́ειν
Participle MasculineFeminineNeuter
λῡων λῡοντος λῡουσα λῡουσης λῡον λῡοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λῡ́ομαι λῡ́ει, λῡ́ῃ λῡ́εται
Dual λῡ́εσθον λῡ́εσθον
Plural λῡόμεθα λῡ́εσθε λῡ́ονται
SubjunctiveSingular λῡ́ωμαι λῡ́ῃ λῡ́ηται
Dual λῡ́ησθον λῡ́ησθον
Plural λῡώμεθα λῡ́ησθε λῡ́ωνται
OptativeSingular λῡοίμην λῡ́οιο λῡ́οιτο
Dual λῡ́οισθον λῡοίσθην
Plural λῡοίμεθα λῡ́οισθε λῡ́οιντο
ImperativeSingular λῡ́ου λῡέσθω
Dual λῡ́εσθον λῡέσθων
Plural λῡ́εσθε λῡέσθων, λῡέσθωσαν
Infinitive λῡ́εσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λῡομενος λῡομενου λῡομενη λῡομενης λῡομενον λῡομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λῡ́σω λῡ́σεις λῡ́σει
Dual λῡ́σετον λῡ́σετον
Plural λῡ́σομεν λῡ́σετε λῡ́σουσιν*
OptativeSingular λῡ́σοιμι λῡ́σοις λῡ́σοι
Dual λῡ́σοιτον λῡσοίτην
Plural λῡ́σοιμεν λῡ́σοιτε λῡ́σοιεν
Infinitive λῡ́σειν
Participle MasculineFeminineNeuter
λῡσων λῡσοντος λῡσουσα λῡσουσης λῡσον λῡσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λῡ́σομαι λῡ́σει, λῡ́σῃ λῡ́σεται
Dual λῡ́σεσθον λῡ́σεσθον
Plural λῡσόμεθα λῡ́σεσθε λῡ́σονται
OptativeSingular λῡσοίμην λῡ́σοιο λῡ́σοιτο
Dual λῡ́σοισθον λῡσοίσθην
Plural λῡσοίμεθα λῡ́σοισθε λῡ́σοιντο
Infinitive λῡ́σεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λῡσομενος λῡσομενου λῡσομενη λῡσομενης λῡσομενον λῡσομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λυθήσομαι λυθήσῃ λυθήσεται
Dual λυθήσεσθον λυθήσεσθον
Plural λυθησόμεθα λυθήσεσθε λυθήσονται
OptativeSingular λυθησοίμην λυθήσοιο λυθήσοιτο
Dual λυθήσοισθον λυθησοίσθην
Plural λυθησοίμεθα λυθήσοισθε λυθήσοιντο
Infinitive λυθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λυθησομενος λυθησομενου λυθησομενη λυθησομενης λυθησομενον λυθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓λῡσα έ̓λῡσας έ̓λῡσεν*
Dual ἐλῡ́σατον ἐλῡσάτην
Plural ἐλῡ́σαμεν ἐλῡ́σατε έ̓λῡσαν
SubjunctiveSingular λῡ́σω λῡ́σῃς λῡ́σῃ
Dual λῡ́σητον λῡ́σητον
Plural λῡ́σωμεν λῡ́σητε λῡ́σωσιν*
OptativeSingular λῡ́σαιμι λῡ́σαις λῡ́σαι
Dual λῡ́σαιτον λῡσαίτην
Plural λῡ́σαιμεν λῡ́σαιτε λῡ́σαιεν
ImperativeSingular λῡ́σον λῡσάτω
Dual λῡ́σατον λῡσάτων
Plural λῡ́σατε λῡσάντων
Infinitive λῡ́σαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λῡσᾱς λῡσαντος λῡσᾱσα λῡσᾱσης λῡσαν λῡσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐλῡσάμην ἐλῡ́σω ἐλῡ́σατο
Dual ἐλῡ́σασθον ἐλῡσάσθην
Plural ἐλῡσάμεθα ἐλῡ́σασθε ἐλῡ́σαντο
SubjunctiveSingular λῡ́σωμαι λῡ́σῃ λῡ́σηται
Dual λῡ́σησθον λῡ́σησθον
Plural λῡσώμεθα λῡ́σησθε λῡ́σωνται
OptativeSingular λῡσαίμην λῡ́σαιο λῡ́σαιτο
Dual λῡ́σαισθον λῡσαίσθην
Plural λῡσαίμεθα λῡ́σαισθε λῡ́σαιντο
ImperativeSingular λῡ́σαι λῡσάσθω
Dual λῡ́σασθον λῡσάσθων
Plural λῡ́σασθε λῡσάσθων
Infinitive λῡ́σεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λῡσαμενος λῡσαμενου λῡσαμενη λῡσαμενης λῡσαμενον λῡσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐλύθην ἐλύθης ἐλύθη
Dual ἐλύθητον ἐλυθήτην
Plural ἐλύθημεν ἐλύθητε ἐλύθησαν
SubjunctiveSingular λύθω λύθῃς λύθῃ
Dual λύθητον λύθητον
Plural λύθωμεν λύθητε λύθωσιν*
OptativeSingular λυθείην λυθείης λυθείη
Dual λυθείητον λυθειήτην
Plural λυθείημεν λυθείητε λυθείησαν
ImperativeSingular λύθητι λυθήτω
Dual λύθητον λυθήτων
Plural λύθητε λυθέντων
Infinitive λυθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
λυθεις λυθεντος λυθεισα λυθεισης λυθεν λυθεντος

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἂν δὲ ῥοπὴ γένηται πρὸσ θάτερον ἡ κρατήσασα τὴν ἑτέραν λέλυκεν, ὥστε μὴ λυπεῖν μηδ’ ὑπεναντιοῦσθαι πρὸσ τὴν δόξαν. (Plutarch, De virtute morali, section 7 33:1)
  • ἂν δὲ ῥοπὴ γένηται πρὸσ θάτερον, ἡ κρατήσασα τὴν ἑτέραν λέλυκεν, ὥστε μὴ λυπεῖν μηδ’ ὑπεναντιοῦσθαι πρὸσ τὴν δόξαν. (Plutarch, De virtute morali, section 7 12:1)
  • πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοῦτο παρ’ ὑμῖν αὐτοῖσ βεβαίωσ γνῶναι, ὅτι τῇ πόλει Φίλιπποσ πολεμεῖ καὶ τὴν εἰρήνην λέλυκεν, καὶ κακόνουσ μέν ἐστι καὶ ἐχθρὸσ ὅλῃ τῇ πόλει καὶ τῷ τῆσ πόλεωσ ἐδάφει, προσθήσω δὲ καὶ τοῖσ ἐν τῇ πόλει θεοῖσ, οἵπερ αὐτὸν ἐξολέσειαν, οὐδενὶ μέντοι μᾶλλον ἢ τῇ πολιτείᾳ πολεμεῖ οὐδ’ ἐπιβουλεύει, καὶ σκοπεῖ μᾶλλον οὐδὲν τῶν πάντων ἢ πῶσ ταύτην καταλύσει. (Demosthenes, Speeches, 14:4)
  • ταῦτα δὴ δι’ εὐλαβείασ αὐτοὺσ ἔχοντασ ὁρῶν Οὐεργίνιοσ ἐδίδασκεν, ὅτι λέλυκεν αὐτῶν τὸν ὁρ́κον ὁ νόμοσ, ἐπειδὴ νόμῳ μὲν ἀποδειχθέντα δεῖ τὸν στρατηγὸν ἄρχειν τῶν δυνάμεων, ἡ δὲ τῶν δέκα ἀνδρῶν ἐξουσία παράνομοσ ἦν ὑπερβαλοῦσα τὸν ἐνιαύσιον χρόνον, εἰσ ὃν ἀπεδείχθη. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 43 4:2)
  • πρῶτον μὲν γὰρ εἰκόσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοὺσ θεοὺσ μεγίστουσ ὑμῖν ὑπάρχειν συμμάχουσ καὶ βοηθούσ, ὧν ἐκεῖνοσ τὰσ πίστεισ ὑπεριδὼν καὶ τοὺσ ὁρ́κουσ ὑπερβὰσ λέλυκεν ἀδίκωσ τὴν εἰρήνην· (Demosthenes, Speeches 11-20, 3:2)

Synonyms

  1. to slacken

  2. to set free

  3. to redeem

  4. to dissolve

  5. to break

  6. to profit

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION