Sense

1. painful, distressing
2. causing sorrow
3. causing pain, troublesome, vexatious, offensive
4. painfully, so as to cause pain, painful

Examples

• καρδία ἀνδρὸσ αἰσθητική, λυπηρὰ ψυχὴ αὐτοῦ. ὅταν δὲ εὐφραίνηται, οὐκ ἐπιμίγνυται ὕβρει. (Septuagint, Liber Proverbiorum 14:10)
• τυραννίδοσ δὲ τῆσ μάτην αἰνουμένησ τὸ μὲν πρόσωπον ἡδύ, τἀν δόμοισι δὲ λυπηρά· (Euripides, Ion, episode, iambic 3:1)
• ἔστι δὲ καὶ χρώματα λυπηρὰ τῇ ὄψει, πρὸσ ἃ γίγνεται τὸ συγχεῖσθαι καὶ μαραυγεῖν διὰ σκληρότητα καὶ βίαν ἀνίατον. (Plutarch, De exilio, section 3 1:2)
• καὶ πολυτελῆ καὶ σεμνὰ μιγνυμένη λυπηρὰ καὶ ναυτιώδη καὶ δυσπρόσδεκτα παρέχει τοῖσ κεκτημένοισ οὗτοσ μακάριοσ ἐν ἀγορᾷ νομίζεται· (Plutarch, De virtute et vitio, chapter, section 2 2:1)
• ἦν μὲν οὖν καὶ ταῦτα λυπηρὰ τῷ Κλεομένει, μοχθηροτέρασ δὲ τὰσ περὶ τοῦ μέλλοντοσ ἐλπίδασ ἔσχεν ἐκ τοιαύτησ συντυχίασ. (Plutarch, Cleomenes, chapter 36 1:1)

Similar forms

• λύπης (265)
• λύπην (179)
• λύπη (107)
• λύπῃ (58)
• λυπηρὸν (53)
• λυπηρόν (45)
• λυπηρὰ (36)
• λυπῆσαι (16)
• λυπήσει (14)
• λυπηρὸς (13)
• λυπηρῶς (13)
• λυπῇ (11)
• λυπηθεὶς (11)
• λυπήσῃ (11)
• λυπηρῶν (10)
• λυπήσειν (10)
• λυπηροῦ (9)
• λυπηρά (9)
• λυπήσας (8)
• λυπηθῆναι (8)
• λυπηρός (8)
• λυπήσῃς (5)
• λυπηροὶ (5)
• λυπῆται (5)
• λυπήσειε (4)
• λυπηροὺς (4)
• λυπήσεις (4)
• λυπήσεται (3)
• λυπηθείη (3)
• λυπηροῖς (3)
• λυπηρῷ (3)
• λυπηθέντα (3)
• λυπῇς (3)
• λυπηρὰν (3)
• λυπηθῇς (2)
• λυπῆσθε (2)
• λυπήσομέν (2)
• λυπήσασα (2)
• λυπήσουσι (2)
• λυπητέον (2)
• λυπῆσαί (2)
• λυπηρᾶς (2)
• λυπηθείην (1)
• λυπηράν (1)
• λυπήσαντα (1)
• λυπηθῇ (1)
• λυπηρὲ (1)
• λυπητικόν (1)
• λυπηθείς (1)
• λυπήθητε (1)
• λυπηράς (1)
• λυπήσωσιν (1)
• λυπηθῆναί (1)
• λυπηραὶ (1)
• λυπῆσαν (1)
• λυπήσεσθε (1)
• λυπήρ (1)
• λυπηρὰς (1)
• λυπηρότερά (1)
• λυπήσομαι (1)
• λυπηθήσῃ (1)
• <λυπηρῶν> (1)
• λυπήσω (1)
• λυπήσομεν (1)
• λυπηθεῖσα (1)
• λυπηθῆτε (1)
• λυπήσοι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.