κωλύω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κωλύω
κωλύσω
ἐκώλῡσα
κεκώλῡκα
κεκώλῡμαι
ἐκωλύθην
Structure:
κωλύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- (with accusative of person and infinitive) to hinder, prevent someone from doing something
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ὦχον μὲν γὰρ οὐδένα κωλύσειν ἰδιώτην βιοῦν μακαρίωσ, ἐκείνῳ δ’ ἀποδεδειγμένῳ βασιλεῖ βασιλεύειν ἀνάγκην ἢ μηδὲ ζῆν εἶναι. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 28 2:3)
- ἀκμὴν δέ ποτε τῆσ ἀρρωστίασ λαβούσησ ὁ μὲν ἐν τείχεσι μετ’ ὀλίγων ὑπηρετῶν κατέκειτο, τὴν δὲ στρατιὰν ἔχων ὁ Λάμαχοσ προσεμάχετο τοῖσ Συρακουσίοισ ἐκ τῆσ πόλεωσ τεῖχοσ ἀνάγουσι πρὸσ τὸ τῶν Ἀθηναίων, ὃ κωλύσειν ἔμελλε διὰ μέσου τὸν ἀποτειχισμόν. (Plutarch, , chapter 18 1:2)
- ἐπεὶ δὲ κωλύσειν αὐτὸν ἔλεγον οἱ δήμαρχοι στρατοῦ ποιεῖσθαι καταγραφήν, συναγαγὼν τὸ πλῆθοσ εἰσ ἐκκλησίαν εἶπεν, ὅτι πάντεσ ὀμωμόκασι τὸν στρατιωτικὸν ὁρ́κον, ἀκολουθήσειν τοῖσ ὑπάτοισ ἐφ’ οὓσ ἂν καλῶνται πολέμουσ, καὶ μήτε ἀπολείψειν τὰ σημεῖα μήτε ἄλλο πράξειν μηθὲν ἐναντίον τῷ νόμῳ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 18 2:1)
- τῇ πόλει μὲν τοίνυν ἀφεστηκέναι μὲν ἁπάντων καὶ τῶν κτημάτων καὶ τῶν συμμάχων, ὀμωμοκέναι δὲ Φιλίππῳ, κἂν ἄλλοσ τισ ἰῄ ποτ’ ἐπ’ αὐτὰ βουλόμενοσ σῴζειν, ὑμᾶσ κωλύσειν καὶ τὸν μὲν ὑμῖν βουλόμενον παραδοῦναι ἐχθρὸν ἡγήσεσθαι καὶ πολέμιον, τὸν δ’ ἀπεστερηκότα σύμμαχον καὶ φίλον. (Demosthenes, Speeches 11-20, 185:1)
- τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἠγανάκτουν οἱ ἀντιχορηγοὶ καὶ κωλύσειν ἔφασαν, ὡσ δ’ ἐπληρώθη τὸ θέατρον καὶ τὸν ὄχλον συνειλεγμένον εἶδον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα, ὤκνησαν, εἰάσαν, οὐδεὶσ ἥψατο, ἀλλὰ τοσοῦτον τῆσ εὐσεβείασ ἐν ἑκάστῳ τισ ἂν ὑμῶν ἴδοι τὸ συγκεχωρηκὸσ ὥστε πάντα τὸν μετὰ ταῦτα χρόνον διδάσκει τοὺσ χοροὺσ καὶ οὐδὲ τῶν ἰδίων ἐχθρῶν οὐδεὶσ κωλύει· (Demosthenes, Speeches 21-30, 80:2)
Derived
- ἀποκωλύω (to hinder or prevent from, to prevent from, forbid to)
- διακωλύω (to hinder, prevent, he was prevented)
- ἐπικωλύω (to hinder, check)
- κατακωλύω (to hinder from doing, to detain, keep back)
