κωλύω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κωλύω
κωλύσω
ἐκώλῡσα
κεκώλῡκα
κεκώλῡμαι
ἐκωλύθην
Structure:
κωλύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- (with accusative of person and infinitive) to hinder, prevent someone from doing something
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοὐντεῦθεν δὲ ἤδη ἀφεθείσησ αὐτοῖσ τῆσ μέθησ σιωπῶσι καὶ πρὸσ τὸ ἀρχαῖον ἀνατρέχουσι τὸ μέντοι παραδοξότατον οὐδέπω εἶπον ἢν γὰρ ἀτελῆ ὁ γέρων μεταξὺ καταλίπῃ ὃν διεξῄει τὸν λόγον, δύντοσ ἡλίου κωλυθεὶσ ἐπὶ πέρασ αὐτὸν ἐπεξελθεῖν, ἐσ νέωτα πιὼν αὖθισ ἐκεῖνα συνάπτει ἃ πέρυσι λέγοντα ἡ μέθη αὐτὸν κατέλιπεν. (Lucian, (no name) 7:5)
- ἅσπερ κωλυθεὶσ προσενέγκασθαι οὐδὲ πρὸσ τὸ μικρότατον ἀντέσχε τοῦ πότου, αἴτιοσ οὖν ἦν ἡ τῆσ πικρότητοσ δύναμισ, ξηραντικὴ καὶ δάπανοσ ὑγρῶν οὖσα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 39 2:5)
- ἔπειτα ναὸν ἐκ τῶν Σικελικῶν λαφύρων ᾠκοδομημένον ὑπ’ αὐτοῦ Δόξησ καὶ Ἀρετῆσ καθιερῶσαι βουλόμενοσ, καὶ κωλυθεὶσ ὑπὸ τῶν ἱερέων οὐκ ἀξιούντων ἑνὶ ναῷ δύο θεοὺσ περιέχεσθαι, πάλιν ἤρξατο προσοικοδομεῖν ἕτερον, οὐ ῥᾳδίωσ φέρων τὴν γεγενημένην ἀντίκρουσιν, ἀλλ’ ὥσπερ οἰωνιζόμενοσ, καὶ γὰρ ἄλλα πολλὰ σημεῖα διετάραττεν αὐτόν, ἱερῶν τινων κεραυνώσεισ καὶ μύεσ τὸν ἐν Διὸσ χρυσὸν διαφαγόντεσ ἐλέχθη δὲ καὶ βοῦν ἀνθρώπου φωνὴν ἀφεῖναι καὶ παιδίον ἔχον κεφαλὴν ἐλέφαντοσ γενέσθαι· (Plutarch, Marcellus, chapter 28 1:2)
- κωλυθεὶσ δὲ καὶ ἐξελεγχθεὶσ πρὸσ τῷ πίνακι καὶ ἐν τῇ τῶν ἀρχόντων ἀγορᾷ ὅτι ἠδίκει πολλῶν ἐναντίον, ᾤετο δεῖν μηδὲν ἧττον βιάζεσθαι καὶ κρείττων ταῖσ παρασκευαῖσ τῶν ὑμετέρων νόμων γενέσθαι. (Demosthenes, Speeches 41-50, 43:2)
- κωλυθεὶσ δὲ τούτου τυχεῖν διὰ πενίαν καὶ ἀσθένειαν καὶ τὸ τῶν πολλῶν εἷσ εἶναι, νῦν γ’ ἡνίκα ἔξεστί μοι τὸ τοῦ μάρτυροσ σχῆμα, ἐπειδὴ οὐ τὸ τοῦ κατηγόρου, λήψομαι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 7 3:1)
Derived
- ἀποκωλύω (to hinder or prevent from, to prevent from, forbid to)
- διακωλύω (to hinder, prevent, he was prevented)
- ἐπικωλύω (to hinder, check)
- κατακωλύω (to hinder from doing, to detain, keep back)