κωλύω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κωλύω
κωλύσω
ἐκώλῡσα
κεκώλῡκα
κεκώλῡμαι
ἐκωλύθην
Structure:
κωλύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- (with accusative of person and infinitive) to hinder, prevent someone from doing something
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τῶν δὲ δυνατῶν τὰ μὲν οὐκ ἂν κωλυθείη ποτέ, ὥσπερ τὰ κατ’ οὐρανόν, ἀνατολαὶ καὶ δύσεισ καὶ τὰ τούτοισ παραπλήσια· (Plutarch, De fato, section 6 6:3)
- διέβαλλε δέ, κἀκεῖνον διαιρούμενοσ τὸν λόγον, ὡσ ἀπαγγέλλειν τἀληθῆ βουλόμενοσ, ὑπ’ ἐμοῦ καὶ Φιλοκράτουσ κωλυθείη. (Aeschines, Speeches, , section 1211)
- τῆσ δὲ οὐκ ἀπολογουμένησ μᾶλλον ἢ καταλογιζομένησ αὐτοῖσ, ὅτι καὶ τὰ παρὰ οἷ τέσσαρα τέλη πρὸσ Δολοβέλλαν αὐτίκα πέμψειε, καὶ στόλον ἄλλον ἕτοιμον ἔχουσα κωλυθείη ὑπό τε ἀνέμου καὶ αὐτοῦ Δολοβέλλα, ταχυτέρασ ἥσσησ τυχόνφοσ, Κασσίῳ τε δὶσ ἀπειλοῦντι μὴ συμμαχήσειε καὶ σφίσιν ἐκείνοισ πολεμοῦσιν ἐσ τὸν Ιὄνιον αὐτὴ τὸν στόλον ἔχουσα πλεύσειε μετὰ παρασκευῆσ βαρυτάτησ, οὔτε δείσασα Κάσσιον οὔτε φυλαξαμένη Μοῦρκον ναυλοχοῦντα, μέχρι χειμὼν τά τε ἄλλα διελυμήνατο καὶ αὐτὴν ἐσ νόσον ἐνέβαλεν, ἧσ δὴ χάριν οὐδ’ ὕστερον ἐπαναχθῆναι νενικηκότων ἤδη, ὁ Ἀντώνιοσ ἐπὶ τῇ ὄψει τὴν σύνεσιν καταπλαγεὶσ εὐθὺσ αὐτῆσ μειρακιωδῶσ ἑαλώκει, καίπερ ἔτη τεσσαράκοντα γεγονώσ, λεγόμενοσ μὲν ὑγρότατοσ ἐσ ταῦτα ἀεὶ φῦναι, λεγόμενοσ δ’ ἐσ ταύτην καὶ πάλαι, παῖδα ἔτι οὖσαν, ἐρέθισμά τι τῆσ ὄψεωσ λαβεῖν, ὅτε ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν Γαβινίῳ στρατεύοντι νέοσ ἱππαρχῶν εἵπετο. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 1 8:2)
- τοὺσ γὰρ πεμφθέντασ πείθουσιν τὰ μὲν παρὰ τοῦ βασιλέωσ σιωπῆσαι, λέγειν δὲ πρὸσ τὸν Ἀντίγονον ὡσ ὁ ἀδελφὸσ ἀκούσασ ὅπλα τε αὐτῷ παρεσκευακέναι κάλλιστα καὶ πολεμικὸν κόσμον ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ διὰ μὲν τὴν ἀσθένειαν αὐτὸσ ἐπιδεῖν ἕκαστα κωλυθείη, νῦν δ’ ἐπεὶ καὶ χωρίζεσθαι μέλλοισ, θεάσαιτ’ ἂν ἥδιστά σε ἐν τοῖσ ὅπλοισ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 109:2)
Derived
- ἀποκωλύω (to hinder or prevent from, to prevent from, forbid to)
- διακωλύω (to hinder, prevent, he was prevented)
- ἐπικωλύω (to hinder, check)
- κατακωλύω (to hinder from doing, to detain, keep back)
