Ancient Greek-English Dictionary Language

κλέπτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κλέπτης κλέπτου

Structure: κλεπτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: kle/ptw

Sense

  1. thief
  2. deceitful person

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ ἄρχοντέσ σου ἀπειθοῦσι, κοινωνοὶ κλεπτῶν ἀγαπῶντεσ δῶρα, διώκοντεσ ἀνταπόδομα, ὀρφανοῖσ οὐ κρίνοντεσ καὶ κρίσιν χηρῶν οὐ προσέχοντεσ. (Septuagint, Liber Isaiae 1:23)
  • πῶσ οὖν ἐκδεκτέον ἢ νομιστέον ὅτι εἰσὶ θεοί̣ οὔτε ἀπὸ κλεπτῶν οὔτε ἀπὸ λῃστῶν οὐ μὴ διασωθῶσι θεοὶ ξύλινοι καὶ περιάργυροι καὶ περίχρυσοι, (Septuagint, Litterae Ieremiae 1:57)
  • κλεπτῶν γὰρ ἡ νύξ, τῆσ δ’ ἀληθείασ τὸ φῶσ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, iambic 5:11)
  • τῶν μὲν γὰρ κλεπτῶν καὶ λωποδυτῶν καὶ τὰ τοιαῦτα κακουργούντων ἕκαστοσ πρῶτον μὲν ὡσ ἀληθῶσ τὸν ἐντυχόντ’ ἀδικεῖ, καὶ οὐκ ἂν οἱο͂́σ τ’ εἰή πάντασ ἐκδύειν οὐδὲ τὰ πάντων ὑφελέσθαι, εἶτα καταισχύνει τὴν αὑτοῦ δόξαν καὶ τὸν βίον μόνον. (Demosthenes, Speeches 21-30, 280:3)
  • οἱ δὲ νόμοι κελεύουσι τῶν κλεπτῶν τοὺσ μὲν ὁμολογοῦντασ θανάτῳ ζημιοῦσθαι, τοὺσ δ’ ἀρνουμένουσ κρίνεσθαι. (Aeschines, Speeches, , section 1135)
  • Ἐὰν δὲ ἁλῷ ἄνθρωποσ κλέπτων ψυχὴν ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ καταδυναστεύσασ αὐτὸν ἀποδῶται, ἀποθανεῖται ὁ κλέπτησ ἐκεῖνοσ. καὶ ἐξαρεῖσ τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν. (Septuagint, Liber Deuteronomii 24:7)
  • καὶ εἴ τινα ἀπέκτεινε Σενναχηρὶμ ὁ βασιλεύσ, ὅτε ἦλθε φεύγων ἐκ τῆσ Ἰουδαίασ, ἔθαψα αὐτοὺσ κλέπτων. πολλοὺσ γὰρ ἀπέκτεινεν ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ. καὶ ἐζητήθη ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ τὰ σώματα, καὶ οὐχ εὑρέθη. (Septuagint, Liber Thobis 1:18)
  • οὐ θαυμαστὸν ἐὰν ἁλῷ τισ κλέπτων, κλέπτει γὰρ ἵνα ἐμπλήσῃ τὴν ψυχὴν πεινῶν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 6:34)

Synonyms

  1. thief

  2. deceitful person

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION