Ancient Greek-English Dictionary Language

κλέπτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κλέπτης κλέπτου

Structure: κλεπτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: kle/ptw

Sense

  1. thief
  2. deceitful person

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ ἐθεώρεισ κλέπτην, συνέτρεχεσ αὐτῷ, καὶ μετὰ μοιχοῦ τὴν μερίδα σου ἐτίθεισ. (Septuagint, Liber Psalmorum 49:18)
  • ἀπίθανον λέγεισ, κλέπτην τὸν Ἑρμῆν αὐτὸν ὄντα τοῖσ ἄλλοισ φθονεῖν τοῦ τοιούτου. (Lucian, Gallus, (no name) 28:15)
  • κἄπειτα κλέπτην. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Episode 3:7)
  • οὐκ ἴστε τοῦτον αὐτοὶ δωροδόκον ὄντα καὶ κλέπτην καὶ προδότην τῶν φίλων, καὶ τῆσ πόλεωσ ἀνάξιον καὶ αὐτὸν καὶ τὴν περὶ τοῦτον τύχην γεγενημένην; (Dinarchus, Speeches, 49:2)
  • διόπερ, ὦ Ἀθηναῖοι, δεῖ ταῦθ’ ὑμᾶσ ὁρῶντασ καὶ λογιζομένουσ μὴ μὰ Δία τὸν πλείω χρόνον τῆσ Δημοσθένουσ δωροδοκίασ καὶ ἀτυχίασ κοινωνεῖν, μηδ’ ἐν τούτῳ τὰσ ἐλπίδασ τῆσ σωτηρίασ ἔχειν, μηδ’ οἰέσθαι ἀπορήσειν ἀνδρῶν ἀγαθῶν καὶ συμβούλων σπουδαίων, ἀλλὰ τὴν τῶν προγόνων λαβόντασ ὀργὴν τὸν ἐπ’ αὐτοφώρῳ κλέπτην εἰλημμένον καὶ προδότην, τὸν οὐκ ἀπεχόμενον τῶν εἰσ τὴν πόλιν ἀφικνουμένων χρημάτων, τὸν εἰσ τὰσ δεινοτάτασ ἀτυχίασ ἐμβεβληκότα τὴν πόλιν, τὸν τῆσ Ἑλλάδοσ ἀλιτήριον ἀποκτείναντασ ἐξόριστον ἐκ τῆσ πόλεωσ ποιῆσαι, καὶ μεταβαλέσθαι τὴν τῆσ πόλεωσ τύχην ἐᾶσαι, καὶ προσδοκῆσαι τούτων γενομένων βέλτιον πράξειν. (Dinarchus, Speeches, 92:1)

Synonyms

  1. thief

  2. deceitful person

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION