Ancient Greek-English Dictionary Language

ἵστημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἵστημι στήσω ἔστησα ἕστακα ἕσταμαι ἐστάθην

Structure: ί̔στᾱ (Stem) + μι (Ending)

Etym.: for si/sthmi, redupl. from STA

Sense

  1. (transitive, active voice of present, imperfect, future, and 1st aorist tenses) to make to stand, to stand, set
  2. to stop, stay, check
  3. to set up, to cause to rise, to raise, rouse, stir up
  4. to set up, appoint
  5. to establish, institute

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῖ̔στημι ῖ̔στης ῖ̔στησιν*
Dual ί̔στατον ί̔στατον
Plural ί̔σταμεν ί̔στατε ἱστάᾱσιν*
SubjunctiveSingular ί̔στω ί̔στῃς ί̔στῃ
Dual ί̔στητον ί̔στητον
Plural ί̔στωμεν ί̔στητε ί̔στωσιν*
OptativeSingular ἱσταῖην ἱσταῖης ἱσταῖη
Dual ἱσταῖητον ἱσταίητην
Plural ἱσταῖημεν ἱσταῖητε ἱσταῖησαν
ImperativeSingular ῖ̔στᾱ ἱστάτω
Dual ί̔στατον ἱστάτων
Plural ί̔στατε ἱστάντων
Infinitive ἱστάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱστᾱς ἱσταντος ἱστᾱσα ἱστᾱσης ἱσταν ἱσταντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ί̔σταμαι ί̔στασαι ί̔σταται
Dual ί̔στασθον ί̔στασθον
Plural ἱστάμεθα ί̔στασθε ί̔στανται
SubjunctiveSingular ί̔στωμαι ί̔στῃ ί̔στηται
Dual ί̔στησθον ί̔στησθον
Plural ἱστώμεθα ί̔στησθε ί̔στωνται
OptativeSingular ἱσταῖμην ί̔σταιο ί̔σταιτο
Dual ί̔σταισθον ἱσταῖσθην
Plural ἱσταῖμεθα ί̔σταισθε ί̔σταιντο
ImperativeSingular ί̔στασο ἱστάσθω
Dual ί̔στασθον ἱστάσθων
Plural ί̔στασθε ἱστάσθων
Infinitive ί̔στασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱσταμενος ἱσταμενου ἱσταμενη ἱσταμενης ἱσταμενον ἱσταμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στήσω στήσεις στήσει
Dual στήσετον στήσετον
Plural στήσομεν στήσετε στήσουσιν*
OptativeSingular στησίημι στησίης στησίη
Dual στησίητον στησιήτην
Plural στησίημεν στησίητε στησίησαν
Infinitive στήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στησων στησοντος στησουσα στησουσης στησον στησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στήσομαι στήσει, στήσῃ στήσεται
Dual στήσεσθον στήσεσθον
Plural στησόμεθα στήσεσθε στήσονται
OptativeSingular στησοίμην στήσοιο στήσοιτο
Dual στήσοισθον στησοίσθην
Plural στησοίμεθα στήσοισθε στήσοιντο
Infinitive στήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στησομενος στησομενου στησομενη στησομενης στησομενον στησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σταθήσομαι σταθήσῃ σταθήσεται
Dual σταθήσεσθον σταθήσεσθον
Plural σταθησόμεθα σταθήσεσθε σταθήσονται
OptativeSingular σταθησοίμην σταθήσοιο σταθήσοιτο
Dual σταθήσοισθον σταθησοίσθην
Plural σταθησοίμεθα σταθήσοισθε σταθήσοιντο
Infinitive σταθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σταθησομενος σταθησομενου σταθησομενη σταθησομενης σταθησομενον σταθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓στησα έ̓στησας έ̓στησεν*
Dual ἐστήσατον ἐστησάτην
Plural ἐστήσαμεν ἐστήσατε έ̓στησαν
SubjunctiveSingular στήσω στήσῃς στήσῃ
Dual στήσητον στήσητον
Plural στήσωμεν στήσητε στήσωσιν*
ImperativeSingular στήσον στησάτω
Dual στήσατον στησάτων
Plural στήσατε στησάντων
Infinitive στήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στησᾱς στησαντος στησᾱσα στησᾱσης στησαν στησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστησάμην ἐστήσω ἐστήσατο
Dual ἐστήσασθον ἐστησάσθην
Plural ἐστησάμεθα ἐστήσασθε ἐστήσαντο
SubjunctiveSingular στήσωμαι στήσῃ στήσηται
Dual στήσησθον στήσησθον
Plural στησώμεθα στήσησθε στήσωνται
ImperativeSingular στήσαι στησάσθω
Dual στήσασθον στησάσθων
Plural στήσασθε στησάσθων
Infinitive στήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στησαμενος στησαμενου στησαμενη στησαμενης στησαμενον στησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστάθην ἐστάθης ἐστάθη
Dual ἐστάθητον ἐσταθήτην
Plural ἐστάθημεν ἐστάθητε ἐστάθησαν
SubjunctiveSingular στάθω στάθῃς στάθῃ
Dual στάθητον στάθητον
Plural στάθωμεν στάθητε στάθωσιν*
OptativeSingular σταθείην σταθείης σταθείη
Dual σταθείητον σταθειήτην
Plural σταθείημεν σταθείητε σταθείησαν
ImperativeSingular στάθητι σταθήτω
Dual στάθητον σταθήτων
Plural στάθητε σταθέντων
Infinitive σταθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
σταθεις σταθεντος σταθεισα σταθεισης σταθεν σταθεντος

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓στην έ̓στης έ̓στη
Dual έ̓στητον ἐστήτην
Plural έ̓στημεν έ̓στητε έ̓στησαν
SubjunctiveSingular στῶ στῇς στῇ
Dual στῆτον στῆτον
Plural στῶμεν στῆτε στῶσιν*
OptativeSingular σταίην σταίης σταίη
Dual σταίητον σταιήτην
Plural σταίημεν σταίητε σταίησαν
ImperativeSingular στῆθι στήτω
Dual στήτον στήτων
Plural στήτε στήντων
Infinitive στήναι
Participle MasculineFeminineNeuter
στᾱς σταντος στᾱσα στᾱσης σταν σταντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστάμην έ̓στω έ̓στατο
Dual έ̓στασθον ἐστάσθην
Plural ἐστάμεθα έ̓στασθε έ̓σταντο
SubjunctiveSingular στῶμαι στῇ στῆται
Dual στῆσθον στῆσθον
Plural στώμεθα στῆσθε στῶνται
OptativeSingular σταίμην σταῖο σταῖτο
Dual σταῖσθον σταίσθην
Plural σταίμεθα σταῖσθε σταῖντο
ImperativeSingular στῶ στάσθω
Dual στάσθον στάσθων
Plural στάσθε στάσθων
Infinitive στᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σταμενος σταμενου σταμενη σταμενης σταμενον σταμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̔στακα έ̔στακας έ̔στακεν*
Dual ἑστάκατον ἑστάκατον
Plural ἑστάκαμεν ἑστάκατε ἑστάκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἑστάκω ἑστάκῃς ἑστάκῃ
Dual ἑστάκητον ἑστάκητον
Plural ἑστάκωμεν ἑστάκητε ἑστάκωσιν*
OptativeSingular ἑστάκοιμι ἑστάκοις ἑστάκοι
Dual ἑστάκοιτον ἑστακοίτην
Plural ἑστάκοιμεν ἑστάκοιτε ἑστάκοιεν
ImperativeSingular έ̔στακε ἑστακέτω
Dual ἑστάκετον ἑστακέτων
Plural ἑστάκετε ἑστακόντων
Infinitive ἑστακέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἑστακως ἑστακοντος ἑστακυῑα ἑστακυῑᾱς ἑστακον ἑστακοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̔σταμαι έ̔στασαι έ̔σταται
Dual έ̔στασθον έ̔στασθον
Plural ἑστάμεθα έ̔στασθε έ̔στανται
ImperativeSingular έ̔στασο ἑστάσθω
Dual έ̔στασθον ἑστάσθων
Plural έ̔στασθε ἑστάσθων
Infinitive έ̔στασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἑσταμενος ἑσταμενου ἑσταμενη ἑσταμενης ἑσταμενον ἑσταμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἦλθον πρὸσ αὐτήν, καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. ἀκούσατε δή μου, ἄρχοντεσ τῶν κατοικούντων ἐν Βαιτυλούᾳ, ὅτι οὐκ εὐθὺσ ὁ λόγοσ ὑμῶν, ὃν ἐλαλήσατε ἐναντίον τοῦ λαοῦ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ καὶ ἐστήσατε τὸν ὅρκον, ὃν ἐλαλήσατε ἀνὰ μέσον τοῦ Θεοῦ καὶ ὑμῶν καὶ εἴπατε ἐκδώσειν τὴν πόλιν τοῖσ ἐχθροῖσ ἡμῶν, ἐὰν μὴ ἐν αὐταῖσ ἐπιστρέψῃ ὁ Κύριοσ βοηθῆσαι ἡμῖν. (Septuagint, Liber Iudith 8:11)
  • μόνοι γὰρ ἁπάντων ἀνθρώπων, τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο, ἀναίμακτον τρόπαιον ἐστήσατε, οὐκ ἀπὸ Βοιωτῶν οὐδ’ ἀπὸ Λακεδαιμονίων οὐδὲ Κορινθίων, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν ὁμοφύλων ἁπάντων, ‐ λέγω δὲ οὐχ ὡσ ἄν τισ Ἕλληνασ προσείποι πρὸσ βαρβάρουσ ἀντιδιαιρούμενοσ, ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ γένουσ τῶν ἀνθρώπων ‐ καὶ νίκην ἀνείλεσθε ἔντιμον καὶ μεγάλην κατὰ παντὸσ τοῦ χρόνου, οὐ κατὰ τὴν ἐν Τανάγρᾳ μάχην τὴν ἀμφισβητήσιμον οὐδὲ μὰ Δία κατὰ τὴν ἐν Μαραθῶνι τὴν τοσοῦτον νικῶσαν, ἀλλ’ ὡσ ἀληθῶσ τὴν πρέπουσαν ἀνθρώπῳ καὶ διηνεκῆ καὶ ἣν Διὸσ παῖδα προσειπεῖν εὐσεβέσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 90:4)
  • καὶ ἐστήσατε ὡσ πορρωτάτω λαμπρά τε καὶ ὑμῶν ἄξια, ὁρατὰ τοῖσ εἴσω τοῦ κύκλου, ἡ δὲ πορεία ἐπ’ αὐτὰ, εἴ τισ βούλοιτο ἰδεῖν, μηνῶν τε καὶ ἐνιαυτῶν ἀρξαμένῳ βαδίζειν ἀπὸ τῆσ πόλεωσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 23:6)
  • τὸ μὲν τοίνυν ἐκείνοισ συγχωρεῖν ἡγεῖσθαι αὐτοὶ κρίνατε ὁποῖόν τί ποτ’ ἐστὶν ὑμῖν, μνημονεύοντεσ τοῦ τροπαίου, ὅ ποτ’ ἐστήσατε ἐν Οἰνοφύτοισ· (Aristides, Aelius, Orationes, 8:10)

Synonyms

  1. to make to stand

  2. to stop

  3. to set up

  4. to set up

  5. to establish

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION