Ancient Greek-English Dictionary Language

φρονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φρονέω φρονήσω ἐφρόνησα πεφρόνηκα

Structure: φρονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: frh/n

Sense

  1. to think, to have understanding, to be wise, prudent
  2. to be minded in a certain way, to mean, intend, purpose
  3. to have a thing in one's mind, mind, take heed
  4. to be in possession of one's senses, to be sensible, to be alive

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φρονῶ φρονεῖς φρονεῖ
Dual φρονεῖτον φρονεῖτον
Plural φρονοῦμεν φρονεῖτε φρονοῦσιν*
SubjunctiveSingular φρονῶ φρονῇς φρονῇ
Dual φρονῆτον φρονῆτον
Plural φρονῶμεν φρονῆτε φρονῶσιν*
OptativeSingular φρονοῖμι φρονοῖς φρονοῖ
Dual φρονοῖτον φρονοίτην
Plural φρονοῖμεν φρονοῖτε φρονοῖεν
ImperativeSingular φρόνει φρονείτω
Dual φρονεῖτον φρονείτων
Plural φρονεῖτε φρονούντων, φρονείτωσαν
Infinitive φρονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονων φρονουντος φρονουσα φρονουσης φρονουν φρονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φρονοῦμαι φρονεῖ, φρονῇ φρονεῖται
Dual φρονεῖσθον φρονεῖσθον
Plural φρονούμεθα φρονεῖσθε φρονοῦνται
SubjunctiveSingular φρονῶμαι φρονῇ φρονῆται
Dual φρονῆσθον φρονῆσθον
Plural φρονώμεθα φρονῆσθε φρονῶνται
OptativeSingular φρονοίμην φρονοῖο φρονοῖτο
Dual φρονοῖσθον φρονοίσθην
Plural φρονοίμεθα φρονοῖσθε φρονοῖντο
ImperativeSingular φρονοῦ φρονείσθω
Dual φρονεῖσθον φρονείσθων
Plural φρονεῖσθε φρονείσθων, φρονείσθωσαν
Infinitive φρονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονουμενος φρονουμενου φρονουμενη φρονουμενης φρονουμενον φρονουμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφρόνησα ἐφρόνησας ἐφρόνησεν*
Dual ἐφρονήσατον ἐφρονησάτην
Plural ἐφρονήσαμεν ἐφρονήσατε ἐφρόνησαν
SubjunctiveSingular φρονήσω φρονήσῃς φρονήσῃ
Dual φρονήσητον φρονήσητον
Plural φρονήσωμεν φρονήσητε φρονήσωσιν*
OptativeSingular φρονήσαιμι φρονήσαις φρονήσαι
Dual φρονήσαιτον φρονησαίτην
Plural φρονήσαιμεν φρονήσαιτε φρονήσαιεν
ImperativeSingular φρόνησον φρονησάτω
Dual φρονήσατον φρονησάτων
Plural φρονήσατε φρονησάντων
Infinitive φρονήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονησᾱς φρονησαντος φρονησᾱσα φρονησᾱσης φρονησαν φρονησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφρονησάμην ἐφρονήσω ἐφρονήσατο
Dual ἐφρονήσασθον ἐφρονησάσθην
Plural ἐφρονησάμεθα ἐφρονήσασθε ἐφρονήσαντο
SubjunctiveSingular φρονήσωμαι φρονήσῃ φρονήσηται
Dual φρονήσησθον φρονήσησθον
Plural φρονησώμεθα φρονήσησθε φρονήσωνται
OptativeSingular φρονησαίμην φρονήσαιο φρονήσαιτο
Dual φρονήσαισθον φρονησαίσθην
Plural φρονησαίμεθα φρονήσαισθε φρονήσαιντο
ImperativeSingular φρόνησαι φρονησάσθω
Dual φρονήσασθον φρονησάσθων
Plural φρονήσασθε φρονησάσθων
Infinitive φρονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονησαμενος φρονησαμενου φρονησαμενη φρονησαμενης φρονησαμενον φρονησαμενου

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔξω γὰρ ὀλίγων τινῶν Ἀσιανῶν πόλεων, αἷσ δι’ ἀμαθίαν βραδεῖά ἐστιν ἡ τῶν καλῶν μάθησισ, αἱ λοιπαὶ πέπαυνται τοὺσ φορτικοὺσ καὶ ψυχροὺσ καὶ ἀναισθήτουσ ἀγαπῶσαι λόγουσ, τῶν μὲν πρότερον μέγα ἐπ’ αὐτοῖσ φρονούντων αἰδουμένων ἤδη καὶ κατὰ μικρὸν ἀπαυτομολούντων πρὸσ τοὺσ ἑτέρουσ, εἰ μή τινεσ παντάπασιν ἀνιάτωσ ἔχουσι, τῶν δὲ νεωστὶ τοῦ μαθήματοσ ἁπτομένων εἰσ καταφρόνησιν ἀγόντων τοὺσ λόγουσ καὶ γέλωτα ποιουμένων τὴν ἐπ’ αὐτοῖσ σπουδήν. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 2 1:1)
  • τούτων δ’ αἴτιόν ἐστιν, ὅτι προσῆκον ὑμᾶσ ὁμοίωσ τῶν κοινῶν ὥσπερ τῶν ἰδίων σπουδάζειν, οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχετε περὶ αὐτῶν, ἀλλ’ ὅταν μὲν ὑπὲρ τῶν ἰδίων βουλεύησθε, ζητεῖτε συμβούλουσ τοὺσ ἄμεινον φρονοῦντασ ὑμῶν αὐτῶν, ὅταν δ’ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἐκκλησιάζητε, τοῖσ μὲν τοιούτοισ ἀπιστεῖτε καὶ φθονεῖτε, τοὺσ δὲ πονηροτάτουσ τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα παριόντων ἐπαινεῖτε καὶ νομίζετε δημοτικωτέρουσ εἶναι τοὺσ μεθύοντασ τῶν νηφόντων καὶ τοὺσ νοῦν οὐκ ἔχοντασ τῶν εὖ φρονούντων καὶ τοὺσ τὰ τῆσ πόλεωσ διανεμομένουσ τῶν ἐκ τῆσ ἰδίασ οὐσίασ ὑμῖν λειτουργούντων. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 16 5:1)
  • οἶμαι δὲ ὅτι καὶ τοῖσ ἐντυχοῦσι χρήσιμόν τι ἔχειν δόξει ἡ γραφή, τὰ μὲν διεξελέγχουσα, τὰ δὲ ἐν ταῖσ τῶν εὖ φρονούντων γνώμαισ βεβαιοῦσα. (Lucian, Alexander, (no name) 61:2)
  • ὧν ἐγὼ ἀναγιγνωσκομένων μὲν ἤκουον, ἔσπευδον μέντοι ἐφ’ ὃ ἧκον τοῦτο διοικήσασθαι, καὶ σημαίνεται τὰσ συνθήκασ εὐθὺσ ἐν τῇ αὐτῇ οἰκίᾳ ἵνα μηδεὶσ τῶν εὖ φρονούντων ἀκούσαι τὰ ἐγγεγραμμένα, προσεγγράψασ μετ’ ἐμοῦ Νίκωνα τὸν Κηφισιέα. (Hyperides, Speeches, 8:3)
  • οἱ δὲ δὴ δουλεύοντεσ τοῖσ ἀνθρώποισ θεοὶ καὶ νῦν μὲν οἰκοδομοῦντεσ ἐπὶ μισθῷ νῦν δὲ ποιμαίνοντεσ, ἄλλοι δὲ τρόπον κακούργων ἐν χαλκῷ δεσμωτηρίῳ δεδεμένοι, τίνα τῶν εὖ φρονούντων οὐκ ἂν παροξύνειαν, ὡσ τοῖσ ταῦτα συνθεῖσιν ἐπιπλῆξαι καὶ πολλὴν εὐήθειαν καταγνῶναι τῶν προσεμένων; (Flavius Josephus, Contra Apionem, 216:1)

Synonyms

  1. to be minded in a certain way

  2. to have a thing in one's mind

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION