Sophocles, episode 3:

(소포클레스, episode 3:)

ὦ φίλτατον φῶσ, ὦ μόνοσ σωτὴρ δόμων Ἀγαμέμνονοσ, πῶσ ἦλθεσ; ἦ σὺ κεῖνοσ εἶ, ὃσ τόνδε κἄμ’ ἔσωσασ ἐκ πολλῶν πόνων; ὦ φίλταται μὲν χεῖρεσ, ἥδιστον δ’ ἔχων ποδῶν ὑπηρέτημα, πῶσ οὕτω πάλαι ξυνών μ’ ἔληθεσ οὐδ’ ἔφαινεσ, ἀλλά με λόγοισ ἀπώλλυσ, ἔργ’ ἔχων ἥδιστ’ ἐμοί; χαῖρ’, ὦ πάτερ· πατέρα γὰρ εἰσορᾶν δοκῶ· χαῖρ’· ἴσθι δ’ ὡσ μάλιστά σ’ ἀνθρώπων ἐγὼ ἤχθηρα κἀφίλησ’ ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. ἀρκεῖν δοκεῖ μοι· τοὺσ γὰρ ἐν μέσῳ λόγουσ πολλαὶ κυκλοῦνται νύκτεσ ἡμέραι τ’ ἴσαι, αἳ ταῦτά σοι δείξουσιν, Ἠλέκτρα, σαφῆ. σφῷν δ’ ἐννέπω γε τοῖν παρεστώτοιν ὅτι νῦν καιρὸσ ἔρδειν· νῦν Κλυταιμνήστρα μόνη, νῦν οὔτισ ἀνδρῶν ἔνδον· εἰ δ’ ἐφέξετον, φροντίζεθ’ ὡσ τούτοισ τε καὶ σοφωτέροισ ἄλλοισι τούτων πλείοσιν μαχούμενοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION