φαῦλος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
φαῦλος
φαύλη
φαῦλον
Structure:
φαυλ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: like flau=ros
Sense
- (of things) easy, slight
- trivial, paltry, sorry, indifferent, miserable, poor
- sorry, paltry, mean, bad
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οἱ δὲ τοὐναντίον ἐκδεχόμενοι καὶ τῇ συμφύτῳ κακοηθείᾳ τὸ καλὸν ἀπωσάμενοι, διηνεκῶσ δὲ εἰσ τὸ φαῦλον ἐκνεύοντεσ, (Septuagint, Liber Maccabees III 3:22)
- καὶ δὴ ἄμμου παραλίασ βαρυτέρα ἔσται. ἀλλ̓ ὡσ ἔοικε τὰ ρήματά μού ἐστι φαῦλα. (Septuagint, Liber Iob 6:3)
- ἀλλ̓ ὡσ ἔοικε, φαῦλα ἀληθινοῦ ρήματα, οὐ γὰρ παῤ ὑμῶν ἰσχὺν αἰτοῦμαι. (Septuagint, Liber Iob 6:25)
- ὅτι φαῦλοι ἐν θανάτῳ ἐξαισίῳ, ἀλλὰ δίκαιοι καταγελῶνται. (Septuagint, Liber Iob 9:23)
- μὴ πρόσεχε φαύλῃ γυναικί. μέλι γὰρ ἀποστάζει ἀπὸ χειλέων γυναικὸσ πόρνησ, ἣ πρὸσ καιρὸν λιπαίνει σὸν φάρυγγα, (Septuagint, Liber Proverbiorum 5:3)
- ἀνὴρ σοφὸσ κρινεῖ ἔθνη, ἀνὴρ δὲ φαῦλοσ ὀργιζόμενοσ καταγελᾶται καὶ οὐ καταπτήσσει. (Septuagint, Liber Proverbiorum 29:9)
- καὶ ἐπειδὴ ἡ σελήνη ἀνέτελλεν ‐ ἔδει γὰρ κἀκείνην θεάσασθαι τὸ κάλλιστον τοῦτο ἔργον ‐ πρόεισιν ἐκεῖνοσ ἐσκευασμένοσ ἐσ τὸν ἀεὶ τρόπον καὶ ξὺν αὐτῷ τὰ τέλη τῶν κυνῶν, καὶ μάλιστα ὁ γεννάδασ ὁ ἐκ Πατρῶν, δᾷδα ἔχων, οὐ φαῦλοσ δευτεραγωνιστήσ· (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 16:1)
- ὥσπερ γὰρ ὁ ἀγαθὸσ φαῦλα ποιῶν διὰ τοῦτο οὐκ ἀγαθόσ,^ ἀλλὰ φαῦλοσ εἶναι ἀναλαμβάνει, οὕτωσ, οἶμαι, καὶ ὁ παράσιτοσ, ἐάν τι ἀδικῇ, αὐτὸ μὲν τοῦτο ὅπερ ἐστὶν ἀποβάλλει, ἀναλαμβάνει δὲ ὃ ἀδικεῖ. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 56:4)
- ‐ φαῦλόσ ἐστι πρὸσ τοὺσ ἑαυτοῦ γονεῖσ· (Hyperides, Speeches, 6:3)
- ὦ κλεινὸν οἴκοισ Ἀντιγόνη θάλοσ πατρί, ἐπεί σε μήτηρ παρθενῶνασ ἐκλιπεῖν μεθῆκε μελάθρων ἐσ διῆρεσ ἔσχατον στράτευμ’ ἰδεῖν Ἀργεῖον ἱκεσίαισι σαῖσ, ἐπίσχεσ, ὡσ ἂν προυξερευνήσω στίβον, μή τισ πολιτῶν ἐν τρίβῳ φαντάζεται, κἀμοὶ μὲν ἔλθῃ φαῦλοσ ὡσ δούλῳ ψόγοσ, σοὶ δ’ ὡσ ἀνάσσῃ· (Euripides, Phoenissae, episode 6:9)