Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπακούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπακούω ἐπακούσομαι

Structure: ἐπ (Prefix) + ἀκού (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to listen or hearken to, to hear, to hear, from
  2. to give ear, hearken
  3. to obey

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπακούω ἐπακούεις ἐπακούει
Dual ἐπακούετον ἐπακούετον
Plural ἐπακούομεν ἐπακούετε ἐπακούουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπακούω ἐπακούῃς ἐπακούῃ
Dual ἐπακούητον ἐπακούητον
Plural ἐπακούωμεν ἐπακούητε ἐπακούωσιν*
OptativeSingular ἐπακούοιμι ἐπακούοις ἐπακούοι
Dual ἐπακούοιτον ἐπακουοίτην
Plural ἐπακούοιμεν ἐπακούοιτε ἐπακούοιεν
ImperativeSingular ἐπάκουε ἐπακουέτω
Dual ἐπακούετον ἐπακουέτων
Plural ἐπακούετε ἐπακουόντων, ἐπακουέτωσαν
Infinitive ἐπακούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπακουων ἐπακουοντος ἐπακουουσα ἐπακουουσης ἐπακουον ἐπακουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπακούομαι ἐπακούει, ἐπακούῃ ἐπακούεται
Dual ἐπακούεσθον ἐπακούεσθον
Plural ἐπακουόμεθα ἐπακούεσθε ἐπακούονται
SubjunctiveSingular ἐπακούωμαι ἐπακούῃ ἐπακούηται
Dual ἐπακούησθον ἐπακούησθον
Plural ἐπακουώμεθα ἐπακούησθε ἐπακούωνται
OptativeSingular ἐπακουοίμην ἐπακούοιο ἐπακούοιτο
Dual ἐπακούοισθον ἐπακουοίσθην
Plural ἐπακουοίμεθα ἐπακούοισθε ἐπακούοιντο
ImperativeSingular ἐπακούου ἐπακουέσθω
Dual ἐπακούεσθον ἐπακουέσθων
Plural ἐπακούεσθε ἐπακουέσθων, ἐπακουέσθωσαν
Infinitive ἐπακούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπακουομενος ἐπακουομενου ἐπακουομενη ἐπακουομενης ἐπακουομενον ἐπακουομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ βοᾶτε ἐν ὀνόματι θεῶν ὑμῶν, καὶ ἐγὼ ἐπικαλέσομαι ἐν τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου, καὶ ἔσται ὁ θεὸσ ὃσ ἐὰν ἐπακούσῃ ἐν πυρί, οὗτοσ Θεόσ. καὶ ἀπεκρίθησαν πᾶσ ὁ λαὸσ καὶ εἶπον. καλὸν τὸ ρῆμα, ὃ ἐλάλησασ. (Septuagint, Liber I Regum 18:23)
  • εἰ δ’ ἀπολείψεισ οὔθατα καὶ Βρομίου χιογενῆ πρόποσιν, ἀλλ’ ἑτάρουσ ὄψει παναληθέασ, ἀλλ’ ἐπακούσῃ Φαιήκων γαίησ πουλὺ μελιχρότερα· (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 442)
  • "Εὐρυνόμη, φέρε δὴ δίφρον καὶ κῶασ ἐπ’ αὐτοῦ, ὄφρα καθεζόμενοσ εἴπῃ ἔποσ ἠδ’ ἐπακούσῃ ὁ ξεῖνοσ ἐμέθεν· (Homer, Odyssey, Book 19 17:2)
  • ὁ δὲ ἔμφρων νομοθέτησ τοῖσ πρεσβυτέροισ ἂν μᾶλλον παρακελεύοιτο αἰσχύνεσθαι τοὺσ νέουσ, καὶ πάντων μάλιστα εὐλαβεῖσθαι μή ποτέ τισ αὐτὸν ἴδῃ τῶν νέων ἢ καὶ ἐπακούσῃ δρῶντα ἢ λέγοντά τι τῶν αἰσχρῶν, ὡσ ὅπου ἀναισχυντοῦσι γέροντεσ, ἀνάγκη καὶ νέουσ ἐνταῦθα εἶναι ἀναιδεστάτουσ· (Plato, Laws, book 5 18:4)
  • ἦν δὲ τοσαύτη τοῦ δήμου κατάπληξισ, ὡσ μηδένα τολμῆσαι μήτε κλαίειν φανερῶσ τὸν προσήκοντα νεκρὸν μήτε θάπτειν, ἀλλὰ λαθραῖα μὲν ἦν αὐτῶν κατακεκλεισμένων τὰ δάκρυα καὶ μετὰ περισκέψεωσ, μή τισ ἐπακούσῃ τῶν ἐχθρῶν, ἔστενον· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 375:1)

Synonyms

  1. to listen or hearken to

  2. to give ear

  3. to obey

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION