Dio, Chrysostom, Orationes, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 13:

(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 13:)

ἐὰν δὲ ἐπακολουθῇ τισ φάσκων εἶναι μαθητήσ, ἀπελαύνειν παίοντα καὶ βάλλοντα ταῖσ βώλοισ καὶ τοῖσ λίθοισ, ὡσ ἀνόητονἢ πονηρόν. λέγω δὲ οὐ πρὸσ ἅπαντασ ‐ εἰσὶ γὰρ οἱ καλῶσ καὶ συμφερόντωσ τὸ πρᾶγμα πράττοντεσ, οἷσ ἔδει σπένδειν καὶ θυμιᾶν ‐ ἀλλ’ οὓσ σοφοὺσ ὑμῖν ἀποδεικνύουσι τρεῖσ ἢ τέτταρεσ κομῆται, καθάπερ τοὺσ ἱερέασ τῶν παρ’ ὑμῖν· τοὺσ μακαρίουσ λέγω, τοὺσ ἁπάντων ἄρχοντασ τῶν ἱερέων, τοὺσ ἐπωνύμουσ τῶν δύοἠπείρων τῆσ ἑτέρασ ὅλησ. ταῦτα γάρ ἐστι τὰ ποιοῦντα καὶ τούτουσ εὐδαίμονασ, στέφανοσ καὶ πορφύρα καὶ παιδάρια κομῶντα λιβανωτὸν φέροντα. ταῦτα μὲν οὖν ὅπωσ ποτὲ ἔχει, λελέχθω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION