Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπακούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπακούω ἐπακούσομαι

Structure: ἐπ (Prefix) + ἀκού (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to listen or hearken to, to hear, to hear, from
  2. to give ear, hearken
  3. to obey

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπακούω ἐπακούεις ἐπακούει
Dual ἐπακούετον ἐπακούετον
Plural ἐπακούομεν ἐπακούετε ἐπακούουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπακούω ἐπακούῃς ἐπακούῃ
Dual ἐπακούητον ἐπακούητον
Plural ἐπακούωμεν ἐπακούητε ἐπακούωσιν*
OptativeSingular ἐπακούοιμι ἐπακούοις ἐπακούοι
Dual ἐπακούοιτον ἐπακουοίτην
Plural ἐπακούοιμεν ἐπακούοιτε ἐπακούοιεν
ImperativeSingular ἐπάκουε ἐπακουέτω
Dual ἐπακούετον ἐπακουέτων
Plural ἐπακούετε ἐπακουόντων, ἐπακουέτωσαν
Infinitive ἐπακούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπακουων ἐπακουοντος ἐπακουουσα ἐπακουουσης ἐπακουον ἐπακουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπακούομαι ἐπακούει, ἐπακούῃ ἐπακούεται
Dual ἐπακούεσθον ἐπακούεσθον
Plural ἐπακουόμεθα ἐπακούεσθε ἐπακούονται
SubjunctiveSingular ἐπακούωμαι ἐπακούῃ ἐπακούηται
Dual ἐπακούησθον ἐπακούησθον
Plural ἐπακουώμεθα ἐπακούησθε ἐπακούωνται
OptativeSingular ἐπακουοίμην ἐπακούοιο ἐπακούοιτο
Dual ἐπακούοισθον ἐπακουοίσθην
Plural ἐπακουοίμεθα ἐπακούοισθε ἐπακούοιντο
ImperativeSingular ἐπακούου ἐπακουέσθω
Dual ἐπακούεσθον ἐπακουέσθων
Plural ἐπακούεσθε ἐπακουέσθων, ἐπακουέσθωσαν
Infinitive ἐπακούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπακουομενος ἐπακουομενου ἐπακουομενη ἐπακουομενης ἐπακουομενον ἐπακουομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πολλῶν δ’ ἀνθρώπων σ[υλλ]εγομένων καὶ ἐπακουόντων τοῦ πράγματοσ, διὰ τὸ ἐν τῇ ἀγορᾷ τοὺσ λόγουσ γίγνεσθαι, καὶ κατατεμνόντων αὐτόν, κελευόντων τε [ἀπάγ]ειν ὡσ ἀνδραποδιστή[ν, τοῦτο μ]ὲν οὐκ ᾠόμεθα δεῖν ποιεῖν, πρ[οσεκαλεσά]μεθα δὲ αὐτὸν εἰσ ὑμᾶσ κατὰ [τὸν νό]μον. (Hyperides, Speeches, 12:4)
  • ἦν δὲ τότε τοῖσ Ῥωμαίοισ ἔθοσ εἰσ τάξιν καθισταμένοισ καὶ μέλλουσι τοὺσ θυρεοὺσ ἀναλαμβάνειν καὶ περιζώννυσθαι τὴν τήβεννον ἅμα καὶ διαθήκασ ἀγράφουσ γίνεσθαι, τριῶν ἢ τεττάρων ἐπακουόντων ὀνομάζοντασ τὸν κληρονόμον. (Plutarch, Lives, chapter 9 2:1)

Synonyms

  1. to listen or hearken to

  2. to give ear

  3. to obey

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION