Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπακούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπακούω ἐπακούσομαι

Structure: ἐπ (Prefix) + ἀκού (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to listen or hearken to, to hear, to hear, from
  2. to give ear, hearken
  3. to obey

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπακούω ἐπακούεις ἐπακούει
Dual ἐπακούετον ἐπακούετον
Plural ἐπακούομεν ἐπακούετε ἐπακούουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπακούω ἐπακούῃς ἐπακούῃ
Dual ἐπακούητον ἐπακούητον
Plural ἐπακούωμεν ἐπακούητε ἐπακούωσιν*
OptativeSingular ἐπακούοιμι ἐπακούοις ἐπακούοι
Dual ἐπακούοιτον ἐπακουοίτην
Plural ἐπακούοιμεν ἐπακούοιτε ἐπακούοιεν
ImperativeSingular ἐπάκουε ἐπακουέτω
Dual ἐπακούετον ἐπακουέτων
Plural ἐπακούετε ἐπακουόντων, ἐπακουέτωσαν
Infinitive ἐπακούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπακουων ἐπακουοντος ἐπακουουσα ἐπακουουσης ἐπακουον ἐπακουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπακούομαι ἐπακούει, ἐπακούῃ ἐπακούεται
Dual ἐπακούεσθον ἐπακούεσθον
Plural ἐπακουόμεθα ἐπακούεσθε ἐπακούονται
SubjunctiveSingular ἐπακούωμαι ἐπακούῃ ἐπακούηται
Dual ἐπακούησθον ἐπακούησθον
Plural ἐπακουώμεθα ἐπακούησθε ἐπακούωνται
OptativeSingular ἐπακουοίμην ἐπακούοιο ἐπακούοιτο
Dual ἐπακούοισθον ἐπακουοίσθην
Plural ἐπακουοίμεθα ἐπακούοισθε ἐπακούοιντο
ImperativeSingular ἐπακούου ἐπακουέσθω
Dual ἐπακούεσθον ἐπακουέσθων
Plural ἐπακούεσθε ἐπακουέσθων, ἐπακουέσθωσαν
Infinitive ἐπακούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπακουομενος ἐπακουομενου ἐπακουομενη ἐπακουομενης ἐπακουομενον ἐπακουομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μακρὰν ἀπέχει ὁ Θεὸσ ἀπὸ ἀσεβῶν, εὐχαῖσ δὲ δικαίων ἐπακούει. . (Septuagint, Liber Proverbiorum 15:32)
  • ἀλλ’ ἔτι μέν κε καὶ ὣσ κακά περ πάσχοντεσ ἵκοισθε, αἴ κ’ ἐθέλῃσ σὸν θυμὸν ἐρυκακέειν καὶ ἑταίρων, ὁππότε κε πρῶτον πελάσῃσ ἐυεργέα νῆα Θρινακίῃ νήσῳ, προφυγὼν ἰοειδέα πόντον, βοσκομένασ δ’ εὑρ́ητε βόασ καὶ ἴφια μῆλα Ηἐλίου, ὃσ πάντ’ ἐφορᾷ καὶ πάντ’ ἐπακούει. (Homer, Odyssey, Book 11 14:4)
  • δεινοῦ γὰρ θεοῦ αἵδε βόεσ καὶ ἴφια μῆλα, Ηἐλίου, ὃσ πάντ’ ἐφορᾷ καὶ πάντ’ ἐπακούει. (Homer, Odyssey, Book 12 35:2)
  • καὶ τὸν ποιητὴν δὲ λέγειν σύμφωνα τούτοισ ἠέλιόσ θ’, ὃσ πάντ’ ἐφορᾷ καὶ πάντ’ ἐπακούει. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 11 2:3)
  • πάλιν δὲ ἀκούσασ προελθεῖν εἰσ τὸ ὕπαιθρον τῇ ἐπιούσῃ, γνώσεσθαι γὰρ οὕτωσ τί δεῖ ποιεῖν, προῆλθεν ἐκ τοῦ σπηλαίου μεθ’ ἡμέραν καὶ σεισμοῦ τε ἐπακούει καὶ λαμπρὰν πυρὸσ αὐγὴν ὁρᾷ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 8 437:1)

Synonyms

  1. to listen or hearken to

  2. to give ear

  3. to obey

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION