Ancient Greek-English Dictionary Language

διαβάλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαβάλλω

Structure: δια (Prefix) + βάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. slander, libel

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαβάλλω διαβάλλεις διαβάλλει
Dual διαβάλλετον διαβάλλετον
Plural διαβάλλομεν διαβάλλετε διαβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular διαβάλλω διαβάλλῃς διαβάλλῃ
Dual διαβάλλητον διαβάλλητον
Plural διαβάλλωμεν διαβάλλητε διαβάλλωσιν*
OptativeSingular διαβάλλοιμι διαβάλλοις διαβάλλοι
Dual διαβάλλοιτον διαβαλλοίτην
Plural διαβάλλοιμεν διαβάλλοιτε διαβάλλοιεν
ImperativeSingular διαβάλλε διαβαλλέτω
Dual διαβάλλετον διαβαλλέτων
Plural διαβάλλετε διαβαλλόντων, διαβαλλέτωσαν
Infinitive διαβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαβαλλων διαβαλλοντος διαβαλλουσα διαβαλλουσης διαβαλλον διαβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαβάλλομαι διαβάλλει, διαβάλλῃ διαβάλλεται
Dual διαβάλλεσθον διαβάλλεσθον
Plural διαβαλλόμεθα διαβάλλεσθε διαβάλλονται
SubjunctiveSingular διαβάλλωμαι διαβάλλῃ διαβάλληται
Dual διαβάλλησθον διαβάλλησθον
Plural διαβαλλώμεθα διαβάλλησθε διαβάλλωνται
OptativeSingular διαβαλλοίμην διαβάλλοιο διαβάλλοιτο
Dual διαβάλλοισθον διαβαλλοίσθην
Plural διαβαλλοίμεθα διαβάλλοισθε διαβάλλοιντο
ImperativeSingular διαβάλλου διαβαλλέσθω
Dual διαβάλλεσθον διαβαλλέσθων
Plural διαβάλλεσθε διαβαλλέσθων, διαβαλλέσθωσαν
Infinitive διαβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαβαλλομενος διαβαλλομενου διαβαλλομενη διαβαλλομενης διαβαλλομενον διαβαλλομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ γοῦν ἐπὶ πολὺ τὰ προσόντα τῷ διαβαλλομένῳ πρὸσ τὸ χεῖρον μεταβάλλοντεσ οὐκ ἀπιθάνουσ ποιοῦνται τὰσ κατηγορίασ, οἱο͂ν τὸν μὲν ἰατρὸν διαβάλλουσιν ὡσ φαρμακέα, τὸν πλούσιον δὲ ὡσ τύραννον, τὸν τυραννικὸν δὲ ὡσ προδοτικόν. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 13:2)
  • λέγουσιν ἐναπομύττεσθαι ταῖσ παροψίσιν, ὅπωσ τοὺσ συνεσθίοντασ διατρέψαντεσ αὐτοὶ μόνοι τῶν παρακειμένων ἐμφορηθῶσιν οἱ δ’ ἀκράτωσ φιλόδοξοι καὶ κατακόρωσ διαβάλλουσιν ἑτέροισ τὴν δόξαν ὥσπερ ἀντερασταῖσ, ἵνα τυγχάνωσιν αὐτῆσ ἀνανταγωνίστωσ καὶ ταὐτὰ τοῖσ ἐρέσσουσι ποιοῦσιν· (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 1 3:1)
  • ο<ὐ> γὰρ ἀνδρὸσ ἀπειλήν, ἀλλὰ νόμου φωνὴν κυριεύειν δεῖ τῶν εὐδαιμόνων, οὐδ’ αἰτίαν φοβερὰν εἶναι τοῖσ ἐλευθέροισ, ἀλλ’ ἔλεγχον, οὐδ’ ἐπὶ τοῖσ κολακεύουσιν τοὺσ δυνάστασ καὶ διαβάλλουσιν τοὺ<σ> πολίτασ τὸ τῶν πολιτῶν ἀσφαλέσ, ἀλλ’ ἐπὶ τῇ τῶν νόμων πίστει γενέσθαι. (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 25:2)
  • ἐπειδὴ δ’ οὖν ἠλευθέρωσέν τε καὶ ἀπέδωκεν αὐτοῖσ δὶσ τὴν πόλιν, ταὐτὸν πρὸσ Δίωνα Συρακόσιοι τότε ἔπαθον ὅπερ καὶ Διονύσιοσ, ὅτε αὐτὸν ἐπεχείρει παιδεύσασ καὶ θρέψασ βασιλέα τῆσ ἀρχῆσ ἄξιον, οὕτω κοινωνεῖν αὐτῷ τοῦ βίου παντόσ, ὁ δὲ τοῖσ διαβάλλουσιν καὶ λέγουσιν ὡσ ἐπιβουλεύων τῇ τυραννίδι δίων πράττοι πάντα ὅσα ἔπραττεν ἐν τῷ τότε χρόνῳ, ἵνα ὁ μὲν παιδείᾳ δὴ τὸν νοῦν κηληθεὶσ ἀμελοῖ τῆσ ἀρχῆσ ἐπιτρέψασ ἐκείνῳ, ὁ δὲ σφετερίσαιτο καὶ Διονύσιον ἐκβάλοι ἐκ τῆσ ἀρχῆσ δόλῳ. (Plato, Epistles, Letter 7 65:2)
  • διαμαχόμενοσ δὲ τοῖσ διαβάλλουσιν ἡττήθην. (Plato, Epistles, Letter 7 67:2)

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION