Sense

1. to take counsel, deliberate, concert measures, (in past tenses) to determine or resolve after deliberation, (absolute)
2. (with accusative of object) to deliberate on, plan, devise
3. (with infinitive) to take counsel, to resolve to do

Examples

• οἱ δὲ στρατηγοὶ ἀπεκρίναντο ὅτι περὶ μὲν τούτων σὺν τῇ στρατιᾷ βουλεύσοιντο, ἐπὶ ξένια δὲ ἐδέχοντο αὐτούσ· (Xenophon, Anabasis, , chapter 1 4:1)
• ὅσοι δ’ ἄλλοι τῶν ἐπιφανῶν ἐσ Θάσον διέφυγον, οἱ μὲν αὐτῶν ἐξέπλευσαν, οἱ δὲ ἐπέτρεψαν ἑαυτοὺσ ἅμα τῷ λοιπῷ στρατῷ τῶν ὁμοτίμων Μεσσάλᾳ τε Κορουίνῳ καὶ Λευκίῳ Βύβλῳ, ὅ τι βουλεύσοιντο περὶ σφῶν, ποιεῖν περὶ ἁπάντων. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 17 7:3)

Similar forms

• βούλεται (851)
• βούλει (560)
• βούλεσθαι (339)
• βούλεσθε (224)
• βουλεύεσθαι (206)
• βουλεύματα (76)
• βουλευτῶν (64)
• βουλευμάτων (57)
• βουλεύειν (52)
• βούλευμα (51)
• βουλευτηρίῳ (47)
• βούλεταί (42)
• βουλεύεται (41)
• βουλευτὰς (41)
• βούλεσθ (30)
• βουλεύεσθε (29)
• βουλεῦσαι (27)
• βουλευόμεθα (25)
• βουλεύονται (22)
• βουλεύματος (22)
• βουλεύων (20)
• βουλευταὶ (17)
• βουλευταῖς (16)
• βούλεσθαί (16)
• βουλεύωνται (16)
• βουλεύου (13)
• βουλεύσας (13)
• βούλεαι (13)
• βουλευτικὸν (12)
• βουλεύμασιν (12)
• βουλευομένῳ (11)
• βουλεύσεται (11)
• βουλευτὴς (10)
• βουλευθέντα (10)
• βουλευταί (10)
• βουλευτέον (10)
• βουλεύσαιτο (9)
• βουλεύσεως (9)
• βουλευτήρια (9)
• βουλευτικοῦ (9)
• βουλεύσεσθε (9)
• βουλευτάς (8)
• βουλεύσηται (8)
• βουλεύσῃ (8)
• βούλευμ (7)
• βουλεύει (7)
• βουλεύουσι (7)
• βουλεύσαντα (7)
• βουλευτὴν (7)
• βουλεύσασθε (7)
• βουλεύσομαι (7)
• βουλεύοντα (7)
• βούλετο (6)
• βουλεύσησθε (6)
• βουλεύμασι (6)
• βουλεύηται (6)
• βουλεύοιτο (6)
• βουλεύοντες (6)
• βουλευόμενα (6)
• βούλεσθέ (5)
• βουλεύουσιν (5)
• βούλευσαι (5)
• βουλεύσομεν (5)
• βουλεύῃ (5)
• βουλευτής (5)
• βουλεύσαντι (5)
• βουλεύοιντο (5)
• βουλεύομαι (4)
• βουλεύματ (4)
• βουλέων (4)
• βουλευτικῷ (4)
• βούλευον (4)
• βουλεύεσθαί (4)
• βουλεύοντας (4)
• βουλεύουσα (4)
• βούλευσεν (4)
• βουλεύσειν (4)
• βουλεύοισθε (4)
• βουλευτικόν (4)
• βούλετ (4)
• βουλευσέμεν (4)
• βουλευτὸν (3)
• βούλευσον (3)
• βουλευτική (3)
• βούλευ (3)
• βουλευόντων (3)
• βουλευώμεθα (3)
• βουλεύησθε (3)
• βουλευτικῆς (3)
• βουλευτικῶν (3)
• βουλείαν (2)
• βουλεύετε (2)
• βουλεύσαντε (2)
• βουλεύσειεν (2)
• βούλευσιν (2)
• βουλευτικὴ (2)
• βουλεύσατο (2)
• βουλεύσωσι (2)
• βούλευσις (2)
• βουλεύματά (2)
• βουλεύοντι (2)
• βουλεύσητε (2)
• βουλεύοιο (2)
• βουλεύσαιτ (2)
• βουλευτικοί (2)
• Βούλεο (2)
• βούλευσα (2)
• βουλεύσει (2)
• βουλευτοῦ (2)
• βούλευε (2)
• βουλεύους (2)
• βουλεύσοιτο (2)
• βουλευέμεν (1)
• βουλεύματι (1)
• βουλεῦον (1)
• βουλεύοντος (1)
• βουλεύσεταί (1)
• βουλεύσουσα (1)
• βουλευτήρι (1)
• βουλευτικὸς (1)
• βουλεύω (1)
• βού[λ]ετ[αι (1)
• βουλεύῃσθα (1)
• βουλεύοις (1)
• βουλεύοντε (1)
• βουλεύουσαν (1)
• Βουλεύς (1)
• βουλεύσεσι (1)
• βουλευτῇ (1)
• βούλεθ (1)
• βουλέσθω (1)
• βούλευέ (1)
• βουλεύομεν (1)
• βουλεύσαιντ (1)
• βουλεύσεις (1)
• β[ου]λεύσεως (1)
• βουλεύσω (1)
• βουλευτήριά (1)
• βουλευτικὴν (1)
• 3Βούλει (1)
• βουλετηρίῳ (1)
• Βουλεύεις (1)
• βουλεύσειαν (1)
• βουλευτικός (1)
• βούλεαί (1)
• βουλεύεαι (1)
• βουλεύῃσιν (1)
• βουλεύμασίν (1)
• βουλευομένη (1)
• βουλευθῆναι (1)
• βουλεύσησθ (1)
• βουλεύσων (1)
• βουλευτέων (1)
• βουλευτόν (1)
• βουλεύως (1)
• βούλεσθον (1)
• βουλεύεσθ (1)
• βουλευέτω (1)
• βουλεύομαί (1)
• βουλευθέν (1)
• βουλεύσαιμι (1)
• βούλευσίς (1)
• βουλεύσθαι (1)
• βουλευτικήν (1)
• <βού>λει (1)
• [βούλ]εσθαι (1)
• βουλεύεσθον (1)
• βουλευούσας (1)
• βούλευσαν (1)
• βουλευσόμεθ (1)
• βουλευτήν (1)
• βουλευτῇσι (1)
• <βουλεύεσθαι> (1)
• βουλεύῃσι (1)
• βουλεύονταί (1)
• βουλευθέντι (1)
• βουλεύσαιο (1)
• βουλεύσασι (1)
• βουλεύσωμεν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary