Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποδίδωμι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποδίδωμι ἀποδώσω

Structure: ἀπο (Prefix) + δίδο̄ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to give up or back, restore, return, to render what is due, pay
  2. to assign
  3. to refer to one, as belonging to his department

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποδῖδωμι ἀποδῖδως ἀποδῖδωσιν*
Dual ἀποδίδοτον ἀποδίδοτον
Plural ἀποδίδομεν ἀποδίδοτε ἀποδιδόᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀποδίδω ἀποδίδοις ἀποδίδοι
Dual ἀποδίδωτον ἀποδίδωτον
Plural ἀποδίδωμεν ἀποδίδωτε ἀποδίδωσιν*
OptativeSingular ἀποδιδοῖην ἀποδιδοῖης ἀποδιδοῖη
Dual ἀποδιδοῖητον ἀποδιδοίητην
Plural ἀποδιδοῖημεν ἀποδιδοῖητε ἀποδιδοῖησαν
ImperativeSingular ἀποδῖδου ἀποδιδότω
Dual ἀποδίδοτον ἀποδιδότων
Plural ἀποδίδοτε ἀποδιδόντων
Infinitive ἀποδιδόναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποδιδους ἀποδιδοντος ἀποδιδουσα ἀποδιδουσης ἀποδιδον ἀποδιδοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποδίδομαι ἀποδίδοσαι ἀποδίδοται
Dual ἀποδίδοσθον ἀποδίδοσθον
Plural ἀποδιδόμεθα ἀποδίδοσθε ἀποδίδονται
SubjunctiveSingular ἀποδίδωμαι ἀποδίδοι ἀποδίδωται
Dual ἀποδίδωσθον ἀποδίδωσθον
Plural ἀποδιδώμεθα ἀποδίδωσθε ἀποδίδωνται
OptativeSingular ἀποδιδοῖμην ἀποδίδοιο ἀποδίδοιτο
Dual ἀποδίδοισθον ἀποδιδοῖσθην
Plural ἀποδιδοῖμεθα ἀποδίδοισθε ἀποδίδοιντο
ImperativeSingular ἀποδίδοσο ἀποδιδόσθω
Dual ἀποδίδοσθον ἀποδιδόσθων
Plural ἀποδίδοσθε ἀποδιδόσθων
Infinitive ἀποδίδοσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποδιδομενος ἀποδιδομενου ἀποδιδομενη ἀποδιδομενης ἀποδιδομενον ἀποδιδομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὕτω διαθεὶσ τοὺσ ἀνθρώπουσ ὁ Περσεύσ καὶ τοιούτων ἐμπλήσασ ἐλπίδων, αἰτούμενοσ καθ’ ἕκαστον ἡγεμόνα χιλίουσ, πρὸσ τὸ γιγνόμενον τοῦ χρυσίου πλῆθοσ ἰλιγγιάσασ καὶ παραφρονήσασ ὑπὸ μικρολογίασ ἀπείπατο καὶ προήκατο τὴν συμμαχίαν, ὥσπερ οἰκονομῶν, οὐ πολεμῶν Ῥωμαίοισ, καὶ λογισμὸν ἀποδώσων ἀκριβῆ τῆσ εἰσ τὸν πόλεμον δαπάνησ οἷσ ἐπολέμει· (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 12 4:1)
  • ὁ δὲ Κλεομένησ πρῶτον μὲν μέτρια τοῖσ Ἀχαιοῖσ ἐδόκει πρέσβεσιν ἐπιτάττειν, ἑτέρουσ δὲ πέμπων ἐκέλευεν αὐτῷ παραδιδόναι τὴν ἡγεμονίαν, ὡσ τἆλλα μὴ διοισόμενοσ πρὸσ αὐτούσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ εὐθὺσ ἀποδώσων καὶ τὰ χωρία, βουλομένων δὲ τῶν Ἀχαιῶν ἐπὶ τούτοισ δέχεσθαι τὰσ διαλύσεισ καὶ τὸν Κλεομένη καλούντων εἰσ Λέρναν, ὅπου τὴν ἐκκλησίαν ἔμελλον ἔχειν, ἔτυχε τὸν Κλεομένη συντόνωσ ὁδεύσαντα καὶ χρησάμενον παρὰ καιρὸν ὑδροποσίᾳ αἵματοσ πλῆθοσ ἀνενεγκεῖν καὶ τὴν φωνὴν ἀποκοπῆναι. (Plutarch, Cleomenes, chapter 15 1:2)
  • πολίτασ, ἐπεὶ ἐθορύβησαν, αἰτεῖν εἶπεν ὡσ ἀποδώσων, καὶ ἀπέδωκε μετὰ τὸν πόλεμον. (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 32)
  • αἰτῶν δὲ χρήματα τοὺσ πολίτασ, ἐπεὶ ἐθορύβησαν, αἰτεῖν εἶπεν ὡσ ἀποδώσων, καὶ ἀπέδωκε μετὰ τὸν πόλεμον. (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 31)
  • ὅσ γε πρῶτον μὲν τοῦτον αὐτὸν τὸν δεσπότην καὶ θεῖον μεταπεμψάμενοσ ὡσ ἀποδώσων τὴν ἀρχὴν ἣν Περδίκκασ αὐτὸν ἀφείλετο, ξενίσασ καὶ καταμεθύσασ αὐτόν τε καὶ τὸν ὑὸν αὐτοῦ Ἀλέξανδρον, ἀνεψιὸν αὑτοῦ, σχεδὸν ἡλικιώτην, ἐμβαλὼν εἰσ ἅμαξαν, νύκτωρ ἐξαγαγὼν ἀπέσφαξέν τε καὶ ἠφάνισεν ἀμφοτέρουσ. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 147:1)

Synonyms

  1. to give up or back

  2. to assign

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION