Polybius, Histories, book 4, chapter 51

(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 51)

σεωσ. καὶ πρότερον μὲν ἐκ παρέργου τοῦτο πεποιηκότεσ, τότε δ’ ἀληθινῶσ σπεύδοντεσ ὑπὲρ τοῦ πράγματοσ, ἵνα προσενεγκάμενοι πρὸσ τὸν Ἀχαιὸν τὴν χάριν ταύτην ὑπόχρεων αὐτὸν ποιήσωνται πρὸσ πᾶν τὸ παρακαλούμενον.

ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ, παραγενομένων τῶν πρέσβεων, ἐβουλεύετο μὲν παρακατέχειν τὸν Ἀνδρόμαχον, ἐλπίζων αὐτῷ χρήσεσθαι πρὸσ καιρόν, διὰ τὸ τά τε πρὸσ τὸν Ἀντίοχον ἄκριτα μένειν αὐτῷ, καὶ τὸ τὸν Ἀχαιὸν ἀναδεδειχότα προσφάτωσ αὑτὸν βασιλέα πραγμάτων εἶναι κύριον ἱκανῶν τινων·

ἦν γὰρ Ἀνδρόμαχοσ Ἀχαιοῦ μὲν πατήρ, ἀδελφὸσ δὲ Λαοδίκησ τῆσ Σελεύκου γυναικόσ.

οὐ μὴν ἀλλὰ προσκλίνων τοῖσ Ῥοδίοισ ὁ Πτολεμαῖοσ κατὰ τὴν ὅλην αἱρ́εσιν, καὶ πάντα σπεύδων χαρίζεσθαι, συνεχώρησε καὶ παρέδωκε τὸν Ἀνδρόμαχον αὐτοῖσ ἀποκομίζειν ὡσ τὸν υἱόν.

οἱ δ’ ἐπιτελεσάμενοι τοῦτο, καὶ προσεπιμετρήσαντεσ τοῖσ περὶ τὸν Ἀχαιὸν τιμάσ τινασ, παρείλαντο τὴν ὁλοσχερεστάτην ἐλπίδα τῶν Βυζαντίων.

συνεκύρησε δέ τι καὶ ἕτερον τοῖσ Βυζαντίοισ ἄτοπον·

ὁ γὰρ Τιβοίτησ, καταγόμενοσ ἐκ τῆσ Μακεδονίασ, ἔσφηλε τὰσ ἐπιβολὰσ αὐτῶν, μεταλλάξασ τὸν βίον. οὗ συμβάντοσ οἱ μὲν Βυζάντιοι ταῖσ ὁρμαῖσ ἀνέπεσον, ὁ δὲ Προυσίασ ἐπιρρωσθεὶσ ταῖσ πρὸσ τὸν πόλεμον ἐλπίσιν, ἅμα μὲν αὐτὸσ ἀπὸ τῶν κατ’ Ἀσίαν μερῶν ἐπολέμει καὶ προσέκειτο τοῖσ πράγμασιν ἐνεργῶσ, ἅμα δὲ τοὺσ Θρᾷκασ μισθωσάμενοσ οὐκ εἰά τὰσ πύλασ ἐξιέναι τοὺσ Βυζαντίουσ ἀπὸ τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην μερῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION