Polybius, Histories, book 4, chapter 40

(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 40)

ρίασ, ἧσ ἀκριβεστέραν εὑρεῖν οὐ ῥᾴδιον· ἐπεὶ δ’ ἐπὶ τὸν τόπον ἐπέστημεν, οὐδὲν ἀφετέον ἀργὸν οὐδ’ ἐν αὐτῇ τῇ φάσει κείμενον, ὅπερ οἱ πλεῖστοι ποιεῖν εἰώθασι τῶν συγγραφέων, ἀποδεικτικῇ δὲ μᾶλλον τῇ διηγήσει χρηστέον, ἵνα μηδὲν ἄπορον ἀπολείπωμεν τῶν ζητουμένων τοῖσ φιληκόοισ. ὅπερ οἱ πρὸ ἡμῶν πεποιήκασι περὶ τῶν πλείστων, ἀπίστουσ ἀμφισβητουμένων παρεχόμενοι βεβαιωτὰσ κατὰ τὸν Ἡράκλειτον, πειρατέον δὲ δι’ αὐτῆσ τῆσ ἱστορίασ ἱκανὴν παριστάναι πίστιν τοῖσ ἀκούουσι.

φαμὲν δὴ χώννυσθαι μὲν καὶ πάλαι καὶ νῦν τὸν Πόντον, χρόνῳ γε μὴν ὁλοσχερῶσ ἐγχωσθήσεσθαι τήν τε Μαιῶτιν καὶ τοῦτον, μενούσησ γε δὴ τῆσ αὐτῆσ τάξεωσ περὶ τοὺσ τόπουσ, καὶ τῶν αἰτίων τῆσ ἐγχώσεωσ ἐνεργούντων κατὰ τὸ συνεχέσ.

ὅταν γὰρ ὁ μὲν χρόνοσ ἄπειροσ ᾖ, τὰ δὲ κοιλώματα πάντη πάντωσ ὡρισμένα, δῆλον ὡσ, κἂν τὸ τυχὸν εἰσφέρηται, πληρωθήσονται τῷ χρόνῳ.

κατὰ φύσιν γὰρ τὸ πεπερασμένον ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ συνεχῶσ γινόμενον ἢ φθειρόμενον, κἂν κατ’ ἐλάχιστον γίνηται ‐ τοῦτο γὰρ νοείσθω νῦν ‐ ἀνάγκη τελειωθῆναι κατὰ τὴν πρόθεσιν.

ὅταν δὲ μὴ τὸ τυχόν, ἀλλὰ καὶ λίαν πολύσ τισ εἰσφέρηται χοῦσ, φανερὸν ὡσ οὐ ποτέ, ταχέωσ δὲ συμβήσεται γενέσθαι τὸ νῦν δὴ λεγόμενον ὑφ’ ἡμῶν.

ὃ δὴ καὶ φαίνεται γινόμενον.

τὴν μὲν οὖν Μαιῶτιν ἤδη κεχῶσθαι συμβαίνει· τὸ γάρ τοι πλεῖστον αὐτῆσ μέροσ ἐν ἑπτὰ καὶ πέντε ὀργυιαῖσ ἐστι· διὸ καὶ πλεῖν αὐτὴν οὐκέτι δύνανται ναυσὶ μεγάλαισ χωρὶσ καθηγεμόνοσ. οὖσά τ’ ἐξ ἀρχῆσ θάλαττα σύρρουσ τῷ Πόντῳ, καθάπερ οἱ παλαιοὶ συμφωνοῦσι, νῦν ἐστι λίμνη γλυκεῖα, τῆσ μὲν θαλάττησ ἐκπεπιεσμένησ ὑπὸ τῶν ἐγχωμάτων, τῆσ δὲ τῶν ποταμῶν εἰσβολῆσ ἐπικρατούσησ.

ἔσται δὲ καὶ περὶ τὸν Πόντον παραπλήσιον, καὶ γίνεται νῦν·

ἀλλ’ οὐ λίαν τοῖσ πολλοῖσ ἐστι καταφανὲσ διὰ τὸ μέγεθοσ τοῦ κοιλώματοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION