헬라어 텍스트

Polybius, Histories, book 4, chapter 42

(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 42)

τοὺσ αὐτοὺσ τόπουσ. ἐξ ὧν οὐκ εἰκὸσ θαυμάζειν πῶσ οἱ τηλικοῦτοι καὶ τοιοῦτοι ποταμοὶ συνεχῶσ ῥέοντεσ ἀπεργάζονταί τι τῶν προειρημένων καὶ τέλοσ ἐκπληροῦσι τὸν Πόντον. οὐ γὰρ εἰκόσ, ἀλλ’ ἀναγκαῖον γενέσθαι τοῦτό γε προφαίνεται κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον.

σημεῖον δὲ τοῦ μέλλοντοσ·

ὅσῳ γάρ ἐστι νῦν ἡ Μαιῶτισ γλυκυτέρα τῆσ Ποντικῆσ θαλάττησ, οὕτωσ θεωρεῖται διαφέρουσα προφανῶσ ἡ Ποντικὴ τῆσ καθ’ ἡμᾶσ. ἐξ ὧν δῆλον ὡσ, ὅταν ὁ χρόνοσ, ἐν ᾧ πεπληρῶσθαι συμβαίνει τὴν Μαιῶτιν, τοῦτον λάβῃ τὸν λόγον πρὸσ τὸν χρόνον, ὃν ἔχει τὸ μέγεθοσ τοῦ κοιλώματοσ πρὸσ τὸ κοίλωμα, τότε συμβήσεται καὶ τὸν Πόντον τεναγώδη καὶ γλυκὺν καὶ λιμνώδη γενέσθαι παραπλησίωσ τῇ Μαιώτιδι λίμνῃ.

καὶ θᾶττον δὲ τοῦτον ὑποληπτέον.

ὅσῳ μείζουσ καὶ πλείουσ εἰσὶν αἱ ῥύσεισ τῶν εἰσ τοῦτον ἐκπιπτόντων ποταμῶν. ταῦτα μὲν οὖν ἡμῖν εἰρήσθω πρὸσ τοὺσ ἀπίστωσ διακειμένουσ, εἰ δὴ χώννυσθαι νῦν καὶ χωσθήσεσθαί ποτε συμβήσεται τὸν Πόντον καὶ λίμνη καὶ τέναγοσ ἔσται τὸ τηλικοῦτον πέλαγοσ.

ἔτι δὲ μᾶλλον εἰρήσθω καὶ τῆσ τῶν πλοϊζομένων ψευδολογίασ καὶ τερατείασ χάριν, ἵνα μὴ παντὶ τῷ λεγομένῳ προσκεχηνέναι παιδικῶσ ἀναγκαζώμεθα διὰ τὴν ἀπειρίαν, ἔχοντεσ δ’ ἴχνη τῆσ ἀληθείασ ἐπὶ ποσὸν ἐξ αὐτῶν ἐπικρίνειν δυνώμεθα τὸ λεγόμενον ὑπό τινων ἀληθῶσ ἢ τοὐναντίον.

ἐπὶ δὲ τὸ συνεχὲσ τῆσ εὐκαιρίασ τῶν Βυζαντίων ἐπάνιμεν.