헬라어 텍스트

Polybius, Histories, book 4, chapter 33

(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 33)

Ὁ δὲ λόγοσ οὗτοσ ἔχει μὲν ἴσωσ καὶ διὰ τῶν πάλαι γεγονότων πίστιν. οἱ γὰρ Μεσσήνιοι πρὸσ ἄλλοισ πολλοῖσ καὶ παρὰ τὸν τοῦ Διὸσ τοῦ Λυκαίου βωμὸν ἀνέθεσαν στήλην ἐν τοῖσ κατ’ Ἀριστομένην καιροῖσ, καθάπερ καὶ Καλλισθένησ φησί, γράψαντεσ τὸ γράμμα τοῦτο·

πάντωσ ὁ χρόνοσ εὑρ͂ε δίκην ἀδίκῳ βασιλῆι, εὑρ͂ε δὲ Μεσσήνη σὺν Διὶ τὸν προδότην ῥηιδίωσ. χαλεπὸν δὲ λαθεῖν θεὸν ἄνδρ’ ἐπίορκον.

χαῖρε, Ζεῦ βασιλεῦ, καὶ σάω Ἀρκαδίαν. οἱο͂ν εἰ περὶ δευτέρασ πατρίδοσ, ὥσ γ’ ἐμοὶ δοκεῖ, τοῖσ θεοῖσ εὐχόμενοι σῴζειν τὴν Ἀρκαδίαν, τοῦτ’ ἀνέθεσαν τὸ γράμμα.

καὶ τοῦτ’ εἰκότωσ ἐποίουν·

πρὸσ δὲ τούτοισ ἀναζητήσαντεσ τὴν Ἀριστοκράτουσ τοῦ βασιλέωσ προδοσίαν ἐν τῇ μάχῃ τῇ καλουμένῃ περὶ Τάφρον αὐτόν τ’ ἀνεῖλον καὶ τὸ γένοσ αὐτοῦ πᾶν ἠφάνισαν.

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ χωρὶσ τῶν πάλαι τὰ τελευταῖα γεγονότα μετὰ τὸν Μεγάλησ πόλεωσ καὶ Μεσσήνησ συνοικισμὸν ἱκανὴν ἂν παράσχοι πίστιν τοῖσ ὑφ’ ἡμῶν εἰρημένοισ.

ἐπὶ τοσοῦτο διέσπευσαν Μεγαλοπολῖται καὶ πάντεσ οἱ κοινωνοῦντεσ Ἀρκάδων τῆσ αὐτῶν συμμαχίασ ὥστε Μεσσηνίουσ μὲν ὑπὸ τῶν συμμάχων προσδεχθῆναι καὶ μετασχεῖν τῶν ὁρ́κων καὶ διαλύσεων, Λακεδαιμονίουσ δὲ μόνουσ ἐκσπόνδουσ γενέσθαι τῶν Ἑλλήνων.

ἃ τίσ οὐκ ἂν τῶν ἐπιγινομένων ἐν νῷ τιθέμενοσ νομίσειε καλῶσ εἰρῆσθαι τὰ μικρῷ πρότερον ὑφ’ ἡμῶν δεδηλωμένα;