Polybius, Histories, book 4, chapter 31

(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 31)

συμμάχων. Μεσσήνιοι δέ, δι’ οὓσ ὁ πόλεμοσ τὴν ἀρχὴν ἔλαβε, τοῖσ παραγενομένοισ πρὸσ αὐτοὺσ ἀπεκρίθησαν ὅτι τῆσ Φιγαλείασ κειμένησ ἐπὶ τοῖσ ὁρ́οισ αὐτῶν καὶ ταττομένησ ὑπ’ Αἰτωλοὺσ οὐκ ἂν ἐπιδέξαιντο τὸν πόλεμον, πρὶν ἢ ταύτην ἀπ’ Αἰτωλῶν ἀποσπασθῆναι τὴν πόλιν. περὶ δὲ τῆσ ἀποφάσεωσ ταύτησ κατίσχυσαν, οὐδαμῶσ εὐδοκούντων τῶν πολλῶν, Αἰτωλῶν δεδιότεσ τὴν τόλμαν ἐφορεύοντεσ Οἶνισ καὶ Νίκιπποσ καί τινεσ ἕτεροι τῶν ὀλιγαρχικῶν, ἀγνοοῦντεσ καὶ πολὺ παραπαίοντεσ τοῦ δέοντοσ κατά γε τὴν ἐμὴν γνώμην.

ἐγὼ γὰρ φοβερὸν μὲν εἶναί φημι τὸν πόλεμον, οὐ μὴν οὕτω γε φοβερὸν ὥστε πᾶν ὑπομένειν χάριν τοῦ μὴ προσδέξασθαι πόλεμον.

ἐπεὶ τί καὶ θρασύνομεν τὴν ἰσηγορίαν καὶ παρρησίαν καὶ τὸ τῆσ ἐλευθερίασ ὄνομα πάντεσ, εἰ μηδὲν ἔσται προυργιαίτερον τῆσ εἰρήνησ;

οὐδὲ γὰρ Θηβαίουσ ἐπαινοῦμεν κατὰ τὰ Μηδικά, διότι τῶν ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀποστάντεσ κινδύνων τὰ Περσῶν εἵλοντο διὰ τὸν φόβον, οὐδὲ Πίνδαρον τὸν συναποφηνάμενον αὐτοῖσ ἄγειν τὴν ἡσυχίαν διὰ τῶνδε τῶν ποιημάτων, τὸ κοινόν τισ ἀστῶν ἐν εὐδίᾳ τιθεὶσ ἐρευνασάτω μεγαλάνοροσ ἡσυχίασ τὸ φαιδρὸν φάοσ.

μετ’ οὐ πολὺ πάντων αἰσχίστην εὑρέθη καὶ βλαβερωτάτην πεποιημένοσ ἀπόφασιν·

εἰρήνη γὰρ μετὰ μὲν τοῦ δικαίου καὶ πρέποντοσ κάλλιστόν ἐστι κτῆμα καὶ λυσιτελέστατον, μετὰ δὲ κακίασ ἢ δειλίασ ἐπονειδίστου πάντων αἴσχιστον καὶ βλαβερώτατον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION