Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 15

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 15)

ὡσ δὲ τά τε ἄλλα ἐσ τὸν πόλεμον ἕτοιμα ἦν αὐτοῖσ καὶ τὰ ἀπὸ τῶν συμμάχων προθυμότερα ἢ προσεδόκων ‐ καὶ γὰρ Ἀργείοισ ἤδη καὶ Ἀρκάσι λαμπρῶσ τὸ ἐσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἔχθοσ ἐξῆπτο ‐ οὕτωσ ἀπέστησαν ἔτει τριακοστῷ μὲν καὶ ἐνάτῳ μετὰ Ἰθώμησ ἅλωσιν, τετάρτῳ δὲ τῆσ τρίτησ Ὀλυμπιάδοσ καὶ εἰκοστῆσ, ἣν Ἴκαροσ Ὑπερησιεὺσ ἐνίκα στάδιον· Ἀθήνῃσι δὲ οἱ κατ’ ἐνιαυτὸν ἦσαν ἤδη τότε ἄρχοντεσ, καὶ Ἀθηναίοισ Τλησίασ ἦρχεν.

ἐν δὲ Λακεδαίμονι οἵ τινεσ τηνικαῦτα ἔτυχον βασιλεύοντεσ, Τυρταῖοσ μὲν τὰ ὀνόματα οὐκ ἔγραψε, Ῥιανὸσ δ’ ἐποίησεν ἐν τοῖσ ἔπεσι Λεωτυχίδην βασιλέα ἐπὶ τοῦδε εἶναι τοῦ πολέμου.

Ῥιανῷ μὲν οὖν ἔγωγε οὐδαμῶσ κατά γε τοῦτο συνθήσομαι· Τυρταῖον δὲ καὶ οὐ λέγοντα ὅμωσ εἰρηκέναι τισ ἂν ἐν τῷδε ἡγοῖτο. ἐλεγεῖα γὰρ ἐσ τὸν πρότερόν ἐστιν αὐτῷ πόλεμον· ἀμφ’ αὐτῇ δ’ ἐμάχοντ’ ἐννέα καὶ δέκ’ ἔτηνωλεμέωσ, αἰεὶ ταλασίφρονα θυμὸν ἔχοντεσ,αἰχμηταὶ πατέρων ἡμετέρων πατέρεσ. δῆλα οὖν ἐστιν ὡσ ὕστερον τρίτῃ γενεᾷ τὸν πόλεμον οἱ Μεσσήνιοι τόνδε ἐπολέμησαν, ἀποδείκνυσί τε τοῦ χρόνου τὸ συνεχὲσ βασιλεύοντασ τηνικαῦτα ἐν Σπάρτῃ Ἀνάξανδρον Εὐρυκράτουσ τοῦ Πολυδώρου, τῆσ δὲ οἰκίασ τῆσ ἑτέρασ Ἀναξίδαμον Ζευξιδάμου τοῦ Ἀρχιδάμου τοῦ Θεοπόμπου.

κατέβην δὲ ἐσ ἀπόγονον Θεοπόμπου τέταρτον, ὅτι Ἀρχίδαμοσ ὁ Θεοπόμπου προαπέθανε τοῦ πατρὸσ καὶ ἐσ Ζευξίδαμον υἱιδοῦν ὄντα ἡ Θεοπόμπου περιῆλθεν ἀρχή. Λεωτυχίδησ δὲ μετὰ Δημάρατον βασιλεύσασ φαίνεται τὸν Ἀρίστωνοσ· Θεοπόμπου δὲ Ἀρίστων ἀπόγονοσ ἕβδομοσ. τότε δὲ οἱ Μεσσήνιοι Λακεδαιμονίοισ συμβάλλουσιν ἐν Δέραισ καλουμέναισ τῆσ σφετέρασ, ἔτει πρώτῳ μετὰ τὴν ἀπόστασιν·

ἀπῆσαν δὲ ἀμφοτέροισ οἱ σύμμαχοι.

καὶ νίκη μὲν ἐγένετο οὐδετέρων σαφήσ, Ἀριστομένην δὲ ἔργα φασὶν ἀποδείξασθαι πλέον τι ἢ ἄνδρα ἕνα εἰκὸσ ἦν, ὥστε καὶ βασιλέα μετὰ τὴν μάχην ᾑροῦντο αὐτόν, ἦν γὰρ καὶ γένουσ τῶν Αἰπυτιδῶν· παραιτουμένου τε, οὕτω στρατηγὸν αὐτοκράτορα εἵλοντο.

Ἀριστομένει δὲ παρίστατο μηδ’ ἂν ἄλλον ἀπαξιῶσαι παθεῖν τι ἐν πολέμῳ δράσαντα ἄξια μνήμησ· αὑτῷ μέντοι καὶ πρὸ παντὸσ ἐνόμιζεν εἶναι, ἔτι ἀρχομένου τοῦ πολέμου Λακεδαιμονίουσ καταπλήξαντα φαίνεσθαι καὶ ἐσ τὰ μέλλοντά σφισι φοβερώτερον. ἅτε δὲ οὕτωσ ἔχων, ἀφικόμενοσ νύκτωρ ἐσ τὴν Λακεδαίμονα ἀνατίθησιν ἀσπίδα πρὸσ τὸν τῆσ Χαλκιοίκου ναόν· ἐπεγέγραπτο δὲ Ἀριστομένην ἀπὸ Σπαρτιατῶν διδόναι τῇ θεῷ. ἐγένετο δὲ καὶ Λακεδαιμονίοισ μάντευμα ἐκ Δελφῶν τὸν Ἀθηναῖον ἐπάγεσθαι σύμβουλον.

ἀποστέλλουσιν οὖν παρὰ τοὺσ Ἀθηναίουσ τόν τε χρησμὸν ἀπαγγελοῦντασ καὶ ἄνδρα αἰτοῦντασ παραινέσοντα ἃ χρή σφισιν. Ἀθηναῖοι δὲ οὐδέτερα θέλοντεσ, οὔτε Λακεδαιμονίουσ ἄνευ μεγάλων κινδύνων προσλαβεῖν μοῖραν τῶν ἐν Πελοποννήσῳ τὴν ἀρίστην οὔτε αὐτοὶ παρακοῦσαι τοῦ θεοῦ, πρὸσ ταῦτα ἐξευρίσκουσι· καὶ ἦν γὰρ Τυρταῖοσ διδάσκαλοσ γραμμάτων νοῦν τε ἥκιστα ἔχειν δοκῶν καὶ τὸν ἕτερον τῶν ποδῶν χωλόσ, τοῦτον ἀποστέλλουσιν ἐσ Σπάρτην. ἐλεγεῖα καὶ τὰ ἔπη σφίσι τὰ ἀνάπαιστα ᾖδεν.

ἐνιαυτῷ δὲ ὕστερον τοῦ περὶ τὰσ Δέρασ ἀγῶνοσ, ἡκόντων ἀμφοτέροισ καὶ τῶν συμμάχων, παρεσκευάζοντο ὡσ μάχην συνάψοντεσ ἐπὶ τῷ καλουμένῳ Κάπρου σήματι.

Μεσσηνίοισ μὲν οὖν Ἠλεῖοι καὶ Ἀρκάδεσ, ἔτι δὲ ἐξ Ἄργουσ ἀφίκετο καὶ Σικυῶνοσ βοήθεια. παρῆσαν δὲ καὶ ὅσοι πρότερον τῶν Μεσσηνίων ἔφευγον ἑκουσίωσ, ἐξ Ἐλευσῖνόσ τε, οἷσ πάτριον δρᾶν τὰ ὄργια τῶν Μεγάλων θεῶν, καὶ οἱ Ἀνδροκλέουσ ἀπόγονοι· καὶ γὰρ οἱ συσπεύσαντεσ μάλιστά σφισιν ἦσαν οὗτοι. Λακεδαιμονίοισ δὲ ἦλθον Κορίνθιοι συμμαχήσοντεσ καὶ Λεπρεατῶν τινεσ κατὰ ἔχθοσ τὸ Ἠλείων·

Ἀσιναίοισ δὲ ὁρ́κοι πρὸσ ἀμφοτέρουσ ἦσαν. τὸ δὲ χωρίον τοῦτο, Κάπρου σῆμα, ἔστι μὲν ἐν Στενυκλήρῳ τῆσ Μεσσηνίασ, Ἡρακλέα δὲ αὐτόθι ὁρ́κον ἐπὶ τομίων κάπρου τοῖσ Νηλέωσ παισὶ δοῦναι καὶ λαβεῖν παρὰ ἐκείνων λέγουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION