Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 16

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 16)

ὡσ δὲ ἀμφοτέροισ προεθύσαντο οἱ μάντεισ, Λακεδαιμονίοισ μὲν Ἕκασ ἀπόγονόσ τε καὶ ὁμώνυμοσ Ἕκα τοῦ σὺν τοῖσ Ἀριστοδήμου παισὶν ἐλθόντοσ ἐσ Σπάρτην, τοῖσ δὲ Μεσσηνίοισ Θέοκλοσ ‐ ἐγεγόνει δὲ ὁ Θέοκλοσ οὗτοσ ἀπὸ Εὐμάντιδοσ, Εὔμαντιν δὲ ὄντα Ἠλεῖον τῶν Ιἀμιδῶν Κρεσφόντησ ἐπηγάγετο ἐσ Μεσσήνην ‐ τότε δὲ παρόντων καὶ τῶν μάντεων σὺν φρονήματι ἀμφότεροι μᾶλλον ἠπείγοντο ἐσ τὴν μάχην. καὶ ἦν μὲν καὶ τὰ τῶν ἄλλων πρόθυμα, ὡσ ἡλικίασ ἕκαστοσ εἶχεν ἢ ῥώμησ, μάλιστα δὲ Ἀνάξανδρόσ τε ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺσ καὶ οἱ περὶ αὐτὸν τῶν Σπαρτιατῶν·

παρὰ Μεσσηνίων δὲ οἱ Ἀνδροκλέουσ ἀπόγονοι Φίντασ καὶ Ἀνδροκλῆσ καὶ οἱ συντεταγμένοι σφίσιν ἐπειρῶντο ἄνδρεσ ἀγαθοὶ γίνεσθαι.

Τυρταῖοσ δὲ καὶ οἱ τῶν θεῶν ἱεροφάνται τῶν Μεγάλων ἔργου μὲν ἥπτοντο οὐδενόσ, τοὺσ τελευταίουσ δὲ τῆσ ἑαυτῶν ἑκάτεροι στρατιᾶσ ἐπήγειρον. κατὰ δὲ αὐτὸν Ἀριστομένην εἶχεν οὕτω.

λογάδεσ περὶ αὐτὸν ὀγδοήκοντα ἦσαν Μεσσηνίων, ἡλικίαν τε γεγονότεσ ἐκείνῳ τὴν αὐτὴν καὶ ἕκαστοσ προτετιμῆσθαι μεγάλωσ νομίζων ὅτι ἠξίωτο Ἀριστομένει συντετάχθαι· ἦσαν δὲ καὶ αἰσθέσθαι δι’ ὀλίγου δεινοὶ τά τε παρ’ ἀλλήλων καὶ μάλιστα ἐκείνου καὶ ἀρχομένου τι δρᾶν καὶ ἔτι μέλλοντοσ. οὗτοι μὲν πρῶτον καὶ αὐτοὶ καὶ Ἀριστομένησ πόνον εἶχον πολὺν κατ’ Ἀνάξανδρον καὶ τῶν Λακεδαιμονίων τεταγμένοι τοὺσ ἀρίστουσ· λαμβάνοντεσ δὲ τραύματα ἀφειδῶσ καὶ ἐσ πᾶν προϊόντεσ ἀπονοίασ τῷ τε χρόνῳ καὶ τοῖσ τολμήμασιν ἐτρέψαντο τοὺσ περὶ Ἀνάξανδρον. τούτοισ μὲν δὴ φεύγουσι διώκειν ἐπέταξεν ὁ Ἀριστομένησ ἕτερον τῶν Μεσσηνίων λόχον·

αὐτὸσ δὲ ὁρμήσασ πρὸσ τὸ μάλιστα ἀνθεστηκόσ, ὡσ ἐβιάσατο καὶ τούτουσ, ἐπ’ ἄλλουσ ἐτράπετο αὖθισ. ταχὺ δὲ καὶ τούτουσ ὠσάμενοσ ἑτοιμότερον ἤδη πρὸσ τοὺσ ὑπομένοντασ ἐπεφέρετο, ἐσ ὃ πᾶσαν τῶν Λακεδαιμονίων τὴν τάξιν καὶ αὐτῶν <καὶ> τῶν συμμάχων συνέχεε· καὶ οὐχὶ σὺν αἰδοῖ φευγόντων οὐδὲ ἀναμένειν θελόντων ἔτι ἀλλήλουσ, ἐπέκειτό σφισι φοβερώτεροσ ἢ κατὰ ἀνδρὸσ ἑνὸσ εἶναι μανίαν. ἔνθα δὴ καὶ παρ’ ἀχράδα πεφυκυῖάν που τοῦ πεδίου, παρὰ ταύτην Ἀριστομένην οὐκ εἰά παραθεῖν ὁ μάντισ Θέοκλοσ·

καθέζεσθαι γὰρ τοὺσ Διοσκούρουσ ἔφασκεν ἐπὶ τῇ ἀχράδι.

Ἀριστομένησ δὲ εἴκων τῷ θυμῷ καὶ οὐκ ἀκροώμενοσ τὰ πάντα τοῦ μάντεωσ ὡσ κατὰ τὴν ἀχράδα ἐγίνετο, ἀπόλλυσι τὴν ἀσπίδα, Λακεδαιμονίοισ τε τὸ ἁμάρτημα τοῦ Ἀριστομένουσ παρέσχεν αὐτῶν ἀποσωθῆναί τινασ ἐκ τῆσ φυγῆσ· διέτριψε γὰρ τὴν ἀσπίδα ἀνευρεῖν πειρώμενοσ. Λακεδαιμονίων δὲ ἐχόντων ἀθύμωσ μετὰ τὴν πληγὴν καὶ ὡρμημένων καταθέσθαι τὸν πόλεμον, Τυρταῖόσ τε ἐλεγεῖα ᾄδων μετέπειθεν αὐτοὺσ καὶ ἐσ τοὺσ λόχουσ ἀντὶ τῶν τεθνεώτων κατέλεγεν ἄνδρασ ἐκ τῶν εἱλώτων.

Ἀριστομένει δέ, ὡσ ἀνέστρεψεν ἐσ τὴν Ἀνδανίαν, ταινίασ αἱ γυναῖκεσ καὶ τὰ ὡραῖα ἐπιβάλλουσαι τῶν ἀνθῶν ἐπέλεγον ᾆσμα τὸ καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι ᾀδόμενονἔσ τε μέσον πεδίον Στενυκλήριον ἔσ τ’ ὄροσ ἄκρονεἵπετ’ Ἀριστομένησ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ. ἀνεσώσατο δὲ καὶ τὴν ἀσπίδα ἐκείνην, ἔσ τε Δελφοὺσ ἀφικόμενοσ καὶ ὥσ οἱ προσέταξεν ἡ Πυθία καταβὰσ ἐσ τὸ ἄδυτον ἱερὸν τοῦ Τροφωνίου τὸ ἐν Λεβαδείᾳ. ὕστερον δὲ τὴν ἀσπίδα ἀνέθηκεν ἐσ Λεβάδειαν φέρων, ᾗ δὴ καὶ αὐτὸσ εἶδον ἀνακειμένην· ἐπίθημα δέ ἐστιν αὐτῆσ ἀετὸσ τὰ πτερὰ ἑκατέρωθεν ἐκτετακὼσ ἐσ ἄκραν τὴν ἴτυν.

τότε δὲ Ἀριστομένησ ὡσ ἐπανῆκεν ἐκ Βοιωτίασ εὑρών τε παρὰ τῷ Τροφωνίῳ καὶ κομισάμενοσ τὴν ἀσπίδα, αὐτίκα ἔργων μειζόνων ἥπτετο. συλλέξασ δὲ ἄλλουσ τε τῶν Μεσσηνίων καὶ τοὺσ περὶ ἑαυτὸν ἅμα ἔχων λογάδασ, φυλάξασ τὰ μετὰ ἑσπέραν ἦλθεν ἐπὶ πόλιν τῆσ Λακωνικῆσ, τὸ μὲν ἀρχαῖον ὄνομα καὶ ἐν Ὁμήρου καταλόγῳ Φᾶριν, ὑπὸ δὲ τῶν Σπαρτιατῶν καὶ προσοίκων καλουμένην Φαράσ·

ἐπὶ ταύτην ἀφικόμενοσ τούσ τε πειρωμένουσ ἀμύνεσθαι διέφθειρε καὶ λείαν περιβαλλόμενοσ ἀπήλαυνεν ἐσ τὴν Μεσσήνην.

Λακεδαιμονίων δὲ ὁπλιτῶν καὶ Ἀναξάνδρου τοῦ βασιλέωσ ἐπιθεμένων καθ’ ὁδόν, ἐτρέψατό τε καὶ τούτουσ καὶ διώκειν τὸν Ἀνάξανδρον ὡρ́μητο· βληθεὶσ δὲ ἀκοντίῳ τὸν γλουτὸν τὴν δίωξιν ἐπέσχεν, οὐ μέντοι τὴν λείαν γε ἣν ἤλαυνεν ἀφῃρέθη. διαλιπὼν δὲ ὅσον ἀκεσθῆναι τὸ τραῦμα, ἐσ μὲν αὐτὴν Σπάρτην ἔξοδον ποιούμενοσ νύκτωρ ἀπετράπετο ὑπὸ φασμάτων Ἑλένησ καὶ Διοσκούρων, τὰσ δ’ ἐν Καρύαισ παρθένουσ χορευούσασ τῇ Ἀρτέμιδι.

ἐλόχησε μεθ’ ἡμέραν καὶ συνέλαβεν ὅσαι χρήμασιν αὐτῶν καὶ ἀξιώματι πατέρων προεῖχον· ἀγαγὼν δὲ ἐσ κώμην τῆσ Μεσσηνίασ τὴν νύκτα ἀνεπαύετο, ἀνδράσι τῶν ἐκ τοῦ λόχου τὴν φρουρὰν ἐπιτρέψασ τῶν παρθένων. ἐνταῦθα ὑπὸ μέθησ οἱ νεανίσκοι δοκεῖν ἐμοὶ καὶ ἄλλωσ ἀκρατῶσ ἔχοντεσ λογισμοῦ πρὸσ βίαν ἐτρέποντο τῶν παρθένων, Ἀριστομένουσ δὲ ἀπείργοντοσ οὐ νομιζόμενα Ἕλλησι δρῶντασ οὐδένα ἐποιοῦντο λόγον, ὥστε ἠναγκάσθη καὶ ἀποκτεῖναι τοὺσ παροινοῦντασ μάλιστα ἐξ αὐτῶν.

τὰσ δὲ αἰχμαλώτουσ λαβὼν ἀπέλυσε χρημάτων πολλῶν, παρθένουσ ὥσπερ γε καὶ εἷλεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION