Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 10

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 10)

Μεσσηνίοισ χρησμὸν ἀθύμωσ διέκειντο καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ βασιλεῖσ ἔσ τε τὰ λοιπὰ καὶ ἄρχειν ὀκνοῦντεσ μάχησ. ἔτει δὲ ἕκτῳ μετὰ τὸν ἐξ Ἰθώμησ Λυκίσκου δρασμὸν οἱ Λακεδαιμόνιοι ‐ τὰ γὰρ ἱερὰ ἐγίνετο αὐτοῖσ αἴσια ‐ στρατεύουσιν ἐπὶ τὴν Ἰθώμην·

οἱ δὲ Κρῆτεσ οὐκέτι παρόντεσ σφίσιν ἔτυχον. ὑστέρησαν δὲ καὶ οἱ τῶν Μεσσηνίων σύμμαχοι ‐ δι’ ὑποψίασ γὰρ οἱ Σπαρτιᾶται καὶ ἄλλοισ ἤδη Πελοποννησίων καὶ Ἀρκάσιν ἦσαν καὶ Ἀργείοισ μάλιστα ‐ καὶ οἱ μὲν Ἀργεῖοι κρύφα ἔμελλον τῶν Λακεδαιμονίων ἀφίξεσθαι καὶ ἰδίᾳ δὴ μᾶλλον <ἢ> μετὰ δόγματοσ κοινοῦ, τοῖσ δὲ Ἀρκάσιν ἡ στρατεία μὲν ἀνείρητο ἐκ τοῦ φανεροῦ, παρέτυχον δὲ οὐδ’ οὗτοι. τοὺσ γὰρ Μεσσηνίουσ καὶ ἄνευ συμμάχων κινδυνεῦσαι προήγαγεν ἡ δόξα τοῦ χρησμοῦ. τὰ μὲν οὖν πολλὰ οὐδέν τι ἐγένετο διάφορα ἢ καὶ ἐπὶ τῆσ προτέρασ μάχησ, ἥ τε ἡμέρα καὶ τότε μαχομένουσ προαπέλιπεν·

οὐ μέντοι βιασθῆναί γε οὐδέτερον κέρασ ἢ καὶ λόχον μνημονεύουσιν, ἐπεὶ μηδὲ τὴν τάξιν, ὡσ ἀπ’ ἀρχῆσ ἐτάχθησαν, συμμεῖναί φασιν, ἀλλ’ ἀφ’ ἑκατέρων τοὺσ ἀρίστουσ συνελθόντασ ἐσ τὸ μεσαίτατον ἐνταῦθα τὸν πάντα ἔχειν πόνον. ὁ γὰρ Εὐφαὴσ πλέον τι ἢ βασιλέα εἰκὸσ ἦν προθυμούμενοσ καὶ ἀφειδῶσ τοῖσ περὶ τὸν Θεόπομπον ἐγκείμενοσ τραύματα τε πολλά τε καὶ οὐκ ἰάσιμα λαμβάνει·

λιποψυχήσαντα δὲ αὐτὸν καὶ πεσόντα οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ ὀλίγον ὅμωσ ἐμπνέοντα ἐποιοῦντο παρ’ αὑτοὺσ ἑλκύσαι σπουδήν. ἐπήγειρε δὲ καὶ τοὺσ Μεσσηνίουσ ἥ τε ἐσ τὸν Εὐφαῆ προϋπάρχουσα εὔνοια καὶ τὰ ὀνείδη τὰ μέλλοντα· ψυχὰσ ἢ ἐκεῖνον προεμένων ἀποσωθῆναί τινα.

τότε μὲν δὴ πεσὼν ὁ Εὐφαὴσ τήν τε μάχην ἐπεμήκυνε καὶ προήγαγεν ἐσ πλέον παρὰ ἑκατέρων τὰ τολμήματα·

ὕστερον δὲ ἀνήνεγκε μὲν καὶ ᾔσθετο ὅτι οὐκ ἔλαττον ἐσχήκασιν ἐν τῷ ἔργῳ, ἡμέραισ δὲ οὐ πολλαῖσ ἀποθνήσκει, βασιλεύσασ Μεσσηνίων τρία ἔτη καὶ δέκα καὶ πολεμήσασ Λακεδαιμονίοισ τὸν πάντα τῆσ βασιλείασ χρόνον. Εὐφαεῖ δὲ οὐκ ὄντων παίδων τὸν αἱρεθέντα ὑπὸ τοῦ δήμου κατελείπετο ἔχειν τὴν ἀρχήν, Κλέοννίσ τε καὶ Δᾶμισ ἐσ ἀμφισβήτησιν Ἀριστοδήμῳ προῆλθον, τά τε ἄλλα καὶ τὰ ἐσ πόλεμον διαφέρειν νομιζόμενοι·

τὸν δὲ Ἄντανδρον οἱ πολέμιοι κατειργάσαντο ἐν τῇ μάχῃ προκινδυνεύοντα Εὐφαοῦσ. ἦσαν δὲ καὶ τῶν μάντεων αἱ γνῶμαι κατὰ ταὐτὰ ἀμφοτέρων, Ἐπηβόλου καὶ Ὀφιονέωσ, μὴ σφᾶσ ἀνδρὶ ἐναγεῖ καὶ θυγατρὸσ μίασμα ἐπικειμένῳ δοῦναι τὴν Αἰπύτου καὶ τῶν ἀπογόνων τιμήν· ᾑρέθη δὲ ὅμωσ καὶ ἐβασίλευσεν Ἀριστόδημοσ.

ὁ δὲ Ὀφιονεὺσ οὗτοσ ὁ τῶν Μεσσηνίων μάντισ τυφλὸσ ὢν εὐθὺσ ἐκ γενετῆσ μαντικήν τινα εἶχε τοιαύτην· πυνθανόμενοσ τὰ γινόμενα ἑκάστοισ ἰδίᾳ τε καὶ ἐν κοινῷ προέλεγεν οὕτω τὰ μέλλοντα. οὗτοσ μὲν τρόπον ἐμαντεύετο τὸν εἰρημένον, Ἀριστόδημοσ δὲ βασιλεύσασ τῷ τε δήμῳ διέμεινε τὰ εἰκότα χαρίζεσθαι προθυμούμενοσ καὶ τοὺσ ἐν τέλει τούσ τε ἄλλουσ καὶ μάλιστα Κλέοννιν καὶ Δᾶμιν ἦγεν ἐν τιμῇ· διὰ θεραπείασ δὲ εἶχε καὶ τὰ τῶν συμμάχων, Ἀρκάδων τε τοῖσ δυνατοῖσ καὶ ἐσ Ἄργοσ καὶ Σικυῶνα ἀποστέλλων δῶρα. τὸν δὲ πόλεμον ἐπὶ τῆσ Ἀριστοδήμου βασιλείασ ἐπολέμουν λῃστείαισ τε κατ’ ὀλίγουσ ἀεὶ καὶ περὶ τὴν ὡραίαν καταδρομαῖσ ἐσ τὴν ἀλλήλων χρώμενοι, συνεσέβαλλον δὲ καὶ παρὰ τῶν Ἀρκάδων τοῖσ Μεσσηνίοισ ἐσ τὴν Λακωνικήν·

Ἀργεῖοι δὲ προαναφῆναι μὲν τὸ ἐσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἔχθοσ οὐκ ἠξίουν, γινομένου δὲ ἀγῶνοσ παρεσκευάζοντο ὡσ μεθέξοντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION