Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 29

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 29)

μετὰ δὲ οὐ πολὺν χρόνον τοῦ ἔργου τοῦ πρὸσ Ἤλιδι Μακεδόνεσ καὶ Δημήτριοσ ὁ Φιλίππου τοῦ Δημητρίου Μεσσήνην καταλαμβάνουσι. τὰ μὲν δὴ πολλὰ ἔσ τε αὐτὸν Φίλιππον καὶ τὰ ἐσ Δημήτριον τὸν Φιλίππου τολμηθέντα ἐκ Περσέωσ ἐν τοῖσ Σικυωνίοισ ἔγραψα ἤδη λόγοισ· τὰ δὲ ἐσ τὴν κατάληψιν τὴν Μεσσήνησ ἔσχεν οὕτω. χρημάτων ἐσπανίζετο Φίλιπποσ, καὶ ‐ ἔδει γὰρ πάντωσ οἱ γενέσθαι χρήματα ‐ ἀποστέλλει Δημήτριον ναυσὶν ἐσ Πελοπόννησον.

Δημήτριοσ δὲ κατήγετό που τῆσ Ἀργείασ ἐσ λιμένα τῶν ἐρημοτέρων· αὐτίκα δὲ ὡσ εἶχε διὰ τῶν ἐπιτομωτάτων τῆσ χώρασ τὴν στρατιὰν ἦγεν ἐπὶ Μεσσήνησ. δὲ ὅσον ἦν τῶν τε ὅπλων τῇ σκευῇ κοῦφον καὶ τῆσ ἐσ τὴν Ἰθώμην εἶχεν ὁδοῦ οὐκ ἀπείρωσ, λανθάνει περὶ ὄρθρον μάλιστα ὑπερβὰσ τὸ τεῖχοσ, καθὸ τῆσ τε πόλεωσ μεταξὺ ἦν καὶ ἄκρασ τῆσ Ἰθώμησ.

ὡσ δὲ ἡμέρα τε ἐπέσχε καὶ ἤδη τοῖσ ἔνδον αἴσθησισ ἐγεγόνει τοῦ κατειληφότοσ κινδύνου, τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺσ ἐσῆλθεν ὑπόνοια ὡσ οἱ Λακεδαιμόνιοι σὺν ὅπλοισ παρέλθοιεν αὐτῶν ἐσ τὴν πόλιν, ὥστε καὶ ὡρ́μησαν ἐπ’ αὐτοὺσ ἀφειδέστερον διὰ τὸ μῖσοσ τὸ ἐξ ἀρχῆσ.

ἐπεὶ δὲ ἐκ τε τῶν ὅπλων καὶ τῆσ φωνῆσ Μακεδόνασ καὶ Δημήτριον τὸν Φιλίππου γνωρίζουσιν ὄντασ, δεῖμα ἰσχυρὸν παρέστη σφίσι λογιζομένοισ τήν τε ἐσ τὰ πολεμικὰ τῶν Μακεδόνων μελέτην καὶ τύχην ᾗ πρὸσ ἅπαντα ἑώρων χρωμένουσ αὐτούσ. ὅμωσ δὲ τοῦ τε παρόντοσ κακοῦ τὸ μέγεθοσ ἐδίδασκεν ἀνδρίαν τινὰ καὶ πέρα τοῦ δυνατοῦ γίνεσθαι καὶ ἅμα τὰ ἀμείνω παρίστατο αὐτοῖσ ἐλπίζειν·

οὐ γὰρ δὴ ἄνευ θεοῦ διὰ τοσούτου σφίσιν ὑπάρξαι τὴν ἐσ Πελοπόννησον κάθοδον. οἵ τε οὖν ἐκ τῆσ πόλεωσ Μεσσήνιοι θυμῷ παντὶ ἐσ τοὺσ Μακεδόνασ ἐχώρουν καὶ οἱ φρουροῦντεσ τὴν ἀκρόπολιν ἐπέκειντο ἐξ ὑπερδεξίων. ὡσαύτωσ δὲ καὶ οἱ Μακεδόνεσ ὑπό τε ἀρετῆσ καὶ ἐμπειρίασ τὸ κατ’ ἀρχὰσ ἠμύνοντο ἐρρωμένωσ·

ἅτε δὲ ὁδοιπορίᾳ προαπειρηκότεσ καὶ ὁμοῦ τῶν τε ἀνδρῶν σφισιν ἐγκειμένων καὶ ὑπὸ τῶν γυναικῶν κεράμῳ καὶ λίθοισ βαλλόμενοι, σὺν οὐδενὶ ἔφευγον κόσμῳ. καὶ τὸ μὲν πολὺ αὐτῶν ἀπώλετο ὠθούμενοι κατὰ τῶν κρημνῶν, ἀπότομοσ γὰρ δὴ ταύτῃ μάλιστά ἐστιν ἡ Ἰθώμη· ὀλίγοι δέ τινεσ καὶ ῥίψαντεσ τὰ ὅπλα ἀπεσώθησαν. ἐσ δὲ τὸ συνέδριον οἱ Μεσσήνιοι τὸ Ἀχαιῶν ἐπὶ τῷδε οὔ μοι δοκοῦσιν ἐσελθεῖν κατ’ ἀρχάσ.

Λακεδαιμονίοισ αὐτεπάγγελτοι βοηθήσοντεσ ἀφίκοντο ὑπὸ Πύρρου τοῦ Αἰακίδου πολεμουμένοισ, καί σφισιν ἀπὸ τῆσ εὐεργεσίασ ταύτησ ἤδη τὰ ἐκ τῆσ Σπάρτησ εἰρηνικώτερα ὑπῆρχεν. οὔκουν ἀνακινῆσαι τὸ ἔχθοσ ἐβούλοντο ἐσ τὸ συνέδριον συγχωρήσαντεσ, οἳ Λακεδαιμονίων μάλιστα πολέμιοι ἐκ τοῦ φανεροῦ καθεστήκεσαν. ὃ δὲ οὐ λέληθεν ἐμέ, οὐδὲ Μεσσηνίουσ ἐλελήθει δήπου, καὶ μὴ συντελοῦσιν αὐτοῖσ ἐσ τὸ συνέδριον ὡσ ἐπὶ Λακεδαιμονίουσ τὰ Ἀχαιῶν ὑπάρχοι·

ἐν γὰρ δὴ τοῖσ Ἀχαιοῖσ καὶ Ἀργεῖοι καὶ τὸ Ἀρκαδικὸν οὐκ ἐλαχίστη μοῖρα ἦσαν. ἀνὰ χρόνον μέντοι προσεχώρησαν ἐσ τὸ Ἀχαϊκόν. οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον Κλεομένησ ὁ Λεωνίδου τοῦ Κλεωνύμου Μεγάλην πόλιν εἷλεν Ἀρκάδων ἐν σπονδαῖσ· τῶν δὲ οἱ καταληφθέντεσ οἳ μὲν ἀπώλοντο ὑπὸ τὴν ἅλωσιν, Φιλοποίμενα δὲ τὸν Κραύγιδοσ καὶ ὅσοι μετὰ Φιλοποίμενοσ ἀπεχώρησαν ‐ γενέσθαι δὲ τῶν Μεγαλοπολιτῶν τὸ διαφυγὸν καὶ ὑπὲρ τὰσ δύο μοίρασ λέγουσι ‐ τούτουσ ὑπεδέξαντο οἱ Μεσσήνιοι τῶν τε ἀρχαίων ἔργων ἕνεκα ὁπόσα ἐπὶ Ἀριστομένουσ ὑπῆρκτο Ἀρκάσι καὶ ὕστερον ἐπὶ τοῦ οἰκισμοῦ τοῦ Μεσσήνησ, ἀποδιδόντεσ σφίσι τὴν ὁμοίαν.

πέφυκε δὲ ἄρα ὡσ ἐπίπαν μεταπίπτειν τὰ ἀνθρώπινα, εἰ δὴ Μεσσηνίοισ Ἀρκάδασ τε ἀντισῶσαι καὶ τὸ ἀδοκητότερον ἔτι ἑλεῖν Σπάρτην ὁ δαίμων ἔδωκεν·

Κλεομένει γὰρ περὶ Σελλασίαν ἐμαχέσαντο ἐναντία καὶ τὴν Σπάρτην Ἀράτῳ καὶ Ἀχαιοῖσ συγκαθεῖλον. Λακεδαιμονίοισ δὲ ἀπηλλαγμένοισ Κλεομένουσ ἐπανίσταται τύραννοσ Μαχανίδασ, ἐκείνου δὲ ἀποθανόντοσ Νάβισ ἀνέφυ σφίσιν αὖθισ τύραννοσ·

ἅτε δὲ οὐ τὰ ἀνθρώπων ἀναρπάζοντι αὐτῷ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἱερὰ συλῶντι, ἐν οὐ πολλῷ χρόνῳ χρήματά τε ἄφθονα καὶ ἀπ’ αὐτῶν στρατιὰ συνείλεκτο.

τούτου τοῦ Νάβιδοσ Μεσσήνην καταλαβόντοσ Φιλοποίμην καὶ οἱ Μεγαλοπολῖται νυκτὸσ ἀφίκοντο τῆσ αὐτῆσ· καὶ ὁ μὲν Σπαρτιάτησ τύραννοσ ἀπῆλθεν ὑπόσπονδοσ, Ἀχαιοὶ δὲ ὕστερον τούτων μεμφόμενοί τι Μεσσηνίοισ στρατεύουσιν ἐπ’ αὐτοὺσ παρασκευῇ τῇ πάσῃ καὶ τὰ πολλὰ ἔτεμον τῆσ χώρασ.

καὶ οἳ μὲν αὖθισ περὶ ἀκμὴν σίτου συνελέγοντο ὡσ ἐσ τὴν Μεσσηνίαν ἐσβαλοῦντεσ· Δεινοκράτησ δὲ δήμου τε προεστηκὼσ καὶ Μεσσηνίων ἄρχειν ἐν τῷ τότε ᾑρημένοσ Λυκόρταν μὲν καὶ τὴν σὺν αὐτῷ στρατιὰν ἀναχωρῆσαι παρεσκεύασεν ἄπρακτον, τὰσ ἐσ τὴν Μεσσηνίαν ἐκ τῆσ Ἀρκαδίασ παρόδουσ προλαβὼν τοῖσ τε ἐκ τῆσ πόλεωσ Μεσσηνίοισ καὶ ὅσοι τῶν περιοίκων σφίσιν ἤμυναν· Φιλοποίμενοσ δὲ σὺν ἱππεῦσιν ὀλίγοισ ἀφικομένου πολὺ ὕστερον ἢ ὁ μετὰ Λυκόρτα στρατόσ, πυθέσθαι δὲ οὐδέν πω τῶν ἐσ αὐτοὺσ δεδυνημένου, νικῶσιν οἱ Μεσσήνιοι γινομένησ σφίσιν <ἐξ> ὑπερδεξίων τῆσ μάχησ καὶ ζῶντα αἱροῦσι Φιλοποίμενα.

τρόπον δὲ ὅντινα ὁ Φιλοποίμην ἑάλω καὶ ὡσ ἐτελεύτησε, τάδε μὲν ἡμῖν καὶ ὕστερον ὁ Ἀρκαδικὸσ λόγοσ ἐπέξεισι· Μεσσηνίων δὲ οἵ τε Φιλοποίμενι αἴτιοι τῆσ τελευτῆσ ἔδοσαν δίκασ καὶ ἡ Μεσσήνη συνετέλεσεν αὖθισ ἐσ τὸ Ἀχαϊκόν. ἄχρι μὲν δὴ τοῦδε ὁ λόγοσ ἐπῆλθέ μοι Μεσσηνίων τὰ πολλὰ παθήματα, καὶ ὡσ ὁ δαίμων σφᾶσ ἐπί τε γῆσ τὰ ἔσχατα καὶ ἐπὶ τὰ πορρώτατα Πελοποννήσου σκεδάσασ ὕστερον χρόνῳ καὶ ἐσ τὴν οἰκείαν ἀνέσωσε·

τὸ δὲ ἀπὸ τούτου τῆσ χώρασ καὶ πόλεων τραπώμεθα ἐσ ἀφήγησιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION