헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́4́08́

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 8)

τοιαῦτα μὲν ὁ Εὐφαὴσ εἶπεν· ἐπεὶ δὲ ἑκατέροισ ἐσήμηναν οἱ ἡγεμόνεσ, Μεσσήνιοι μὲν δρόμῳ τε ἐσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἐχρῶντο καὶ ἀφειδῶσ αὑτῶν εἶχον ἅτε ἄνθρωποι θανατῶντεσ ὑπὸ τοῦ θυμοῦ, καὶ αὐτὸσ ἕκαστοσ πρῶτοσ ἔσπευδεν ἄρξαι μάχησ· ἀντεπῄεσαν δὲ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι σπουδῇ καὶ οὗτοι, πρόνοιαν δὲ ὅμωσ ἐποιοῦντο μὴ διαλυθῆναί σφισι τὴν τάξιν.

ὡσ δὲ πλησίον ἐγίνοντο, ἀπειλαῖσ ἐχρῶντο τῶν τε ὅπλων τῇ κινήσει καὶ ἐνορῶντεσ ἐσ ἀλλήλουσ δεινόν·

ἔσ τε λοιδορίασ προήγοντο οἱ μὲν οἰκέτασ αὑτῶν ἤδη τοὺσ Μεσσηνίουσ καὶ οὐδὲν ἐλευθερωτέρουσ ἀποκαλοῦντεσ τῶν εἱλώτων, οἱ δὲ ἐκείνουσ τῷ τε ἐγχειρήματι ἀνοσίουσ, ἐπεὶ πλεονεξίασ ἕνεκα ἐπὶ ἄνδρασ συγγενεῖσ ἐπίασι, καὶ θεῶν ἀσεβεῖσ ὅσοι Δωριεῦσι πατρῷοι, τῶν τε ἄλλων καὶ μάλιστα Ἡρακλέουσ. ἤδη τε ὁμοῦ τοῖσ ὀνείδεσι καὶ ἔργων ἥπτοντο, ἀθρόοι τε πρὸσ ἀθρόουσ ὠθισμῷ χρώμενοι μάλιστα οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ ἀνὴρ ἀνδρὶ ἐπιόντεσ. τέχνῃ μὲν οὖν ἐσ τὰ πολεμικὰ ὁμοῦ καὶ μελέτῃ πολὺ οἱ Λακεδαιμόνιοι προέσχον, πρὸσ δὲ καὶ τῷ πλήθει·

τούσ τε γὰρ περιοίκουσ ὑπηκόουσ ἤδη καὶ συνακολουθοῦντασ εἶχον Ἀσιναῖοί τε καὶ οἱ Δρύοπεσ γενεᾷ πρότερον ὑπὸ Ἀργείων ἐκ τῆσ σφετέρασ ἀνεστηκότεσ καὶ ἥκοντεσ ἐσ τὴν Λακεδαίμονα ἱκέται κατ’ ἀνάγκην συνεστρατεύοντο· πρὸσ δὲ τοὺσ ψιλοὺσ τῶν Μεσσηνίων τοξότασ Κρῆτασ ἐπήγοντο μισθωτούσ. Μεσσηνίοισ δὲ ἐσ ἅπαντα ἐσ τὸ ἴσον ἥ τε ἀπόνοια καὶ τὸ ἐσ τὸν θάνατον εὔθυμον·

καὶ ὁπόσα μὲν πάσχοιεν, ἀναγκαῖα μᾶλλον τοῖσ πατρίδα σεμνύνουσιν ἢ δεινὰ ἐνόμιζον, ἃ δὲ ἔδρων, αὐτοί τε ἡγοῦντο εἰργάσθαι μειζόνωσ καὶ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ συμβαίνειν χαλεπώτερα. τολμήματα λαμπρὰ ἀπεδείκνυντο, τοῖσ δὲ καὶ ἐπικαίρωσ τετρωμένοισ καὶ ἐμπνέουσιν ὀλίγον ὅμωσ ἡ ἀπόνοια ἤκμαζε.

παρακλήσεισ τε ἐγίνοντο, καὶ οἱ μὲν ζῶντεσ καὶ ἔτι ἄτρωτοι τοὺσ τραυματίασ παρώξυνον, πρὶν ἢ τὴν ἐσχάτην τινὶ ἐφεστηκέναι μοῖραν, ἀντιδράσαντα ὅ τι καὶ δύναιτο σὺν ἡδονῇ δέχεσθαι τὸ πεπρωμένον·

οἱ δὲ ὁπότε αἴσθοιντο οἱ τραυματίαι τὴν ἰσχὺν σφᾶσ ὑπολείπουσαν καὶ τὸ πνεῦμα οὐ παραμένον, διεκελεύοντο τοῖσ ἀτρῶσι μὴ χείρονασ ἢ αὐτοὶ γίνεσθαι μηδὲ ἐσ ἀνωφελὲσ τῇ πατρίδι καὶ τὴν ἐκείνων τελευτὴν καταστῆσαι. Λακεδαιμόνιοι δὲ προτροπῇ μὲν ἐσ ἀλλήλουσ τῇ δεήσει οὐκ ἐχρῶντο καὶ ἐσ τὰ παράδοξα τῶν τολμημάτων οὐ κατὰ ταὐτὰ ἑτοίμωσ τοῖσ Μεσσηνίοισ εἶχον·

ἅτε δὲ εὐθὺσ ἐκ παίδων τὰ πολεμικὰ ἐπιστάμενοι, βαθυτέρᾳ τε τῇ φάλαγγι ἐχρῶντο καὶ τοὺσ Μεσσηνίουσ ἤλπιζον οὔτε χρόνον τὸν ἴσον καρτερήσειν ἀντιτεταγμένουσ οὔτε πρὸσ τὸν ἐν τοῖσ ὅπλοισ κάματον ἢ τὰ τραύματα ἀνθέξειν. ἴδια μὲν τοιαῦτα ἐν ἑκατέρῳ τῷ στρατεύματι ἔσ τε τὰ ἔργα ἦν καὶ ἐσ τὰσ γνώμασ τῶν μαχομένων, κοινὰ δὲ ἀπ’ ἀμφοτέρων·

οὔτε γὰρ ἱκεσίαισ οἱ φονευόμενοι καὶ χρημάτων ὑποσχέσεσιν ἐχρῶντο, τάχα μέν που μὴ πείσειν διὰ τὸ ἔχθοσ ἀπεγνωκότεσ, τὸ δὲ πλεῖστον ἀπαξιοῦντεσ ὡσ οὐ τὰ πρότερά γε κακιοῦσιν· οἵ τε ἀποκτείνοντεσ ἀπείχοντο καὶ αὐχήματοσ ὁμοίωσ καὶ ὀνειδῶν, οὐκ ἔχοντέσ πω βεβαίαν οὐδέτεροι τὴν ἐλπίδα εἰ κρατήσουσι. παραδοξότατα δὲ ἀπέθνησκον οἱ τῶν κειμένων σκυλεύειν τινὰ ἐπιχειροῦντεσ· ἢ γὰρ τοῦ σώματοσ γυμνόν τι ὑποφήναντεσ ἠκοντίζοντο καὶ ἐτύπτοντο οὐ προορώμενοι διὰ τὴν ἐν τῷ παρόντι ἀσχολίαν, ἢ καὶ ὑπὸ τῶν σκυλευομένων ἔτι ἐμπνεόντων διεφθείροντο.

ἐμάχοντο δὲ καὶ οἱ βασιλεῖσ ἀξίωσ λόγου, Θεόπομποσ δὲ καὶ ἀκρατέστερον ὡρ́μητο ὡσ αὐτὸν ἀποκτενῶν Εὐφαῆ.

Εὐφαὴσ δὲ ὁρῶν ἐπιόντα εἶπεν ἄρα πρὸσ τὸν Ἄντανδρον οὐδὲν εἶναι τὰ Θεοπόμπου διάφορα ἢ <ὅσα> ὁ πρόγονοσ αὐτοῦ Πολυνείκησ ἐτόλμησε· Πολυνείκην τε γὰρ στρατιὰν ἐπὶ τὴν πατρίδα ἀγαγόντα ἐξ Ἄργουσ ἀποκτεῖναι τὸν ἀδελφὸν αὐτοχειρὶ καὶ ἀποθανεῖν ὑπὸ ἐκείνου, Θεόπομπόν τε ἐθέλειν ἐσ τὸ ἴσον καταστῆσαι μιάσματοσ τοῖσ ἀπὸ Λαί̈ου καὶ Οἰδίποδοσ τὸ Ἡρακλειδῶν γένοσ· οὐ μέντοι χαίροντά γε ἀπὸ τῆσ μάχησ διακριθήσεσθαι. τοιαῦτα ἐπιλέγων ἀντεπῄει καὶ οὗτοσ. ἐνταῦθα ἥ τε πᾶσα μάχη κεκμηκότων ὅμωσ ἐσ τὸ ἀκμαιότατον αὖθισ ἤρθη, καὶ τοῖσ τε σώμασιν ἀνερρώννυντο καὶ τὸ ἀφειδὲσ ἐσ τὸν θάνατον παρ’ ἀμφοτέρων ηὐξάνετο, ὥστε εἰκάσαι ἄν τισ τοῦ ἔργου τότε σφᾶσ πρῶτον ἅπτεσθαι.

τέλοσ δὲ οἱ περὶ τὸν Εὐφαῆ τῆσ τε ἀπονοίασ τῷ ὑπερβάλλοντι μανίασ ὄντεσ ἐγγύτατα καὶ ὑπ’ ἀνδραγαθίασ ‐ πᾶν γὰρ δὴ τὸ περὶ τὸν βασιλέα οἱ λογάδεσ τῶν Μεσσηνίων ἦσαν ‐ βιάζονται τοὺσ ἀντιτεταγμένουσ· καὶ αὐτόν τε Θεόπομπον ἀπώσαντο καὶ Λακεδαιμονίων τοὺσ καθ’ αὑτοὺσ ἐτρέψαντο. τὸ δὲ ἕτερον κέρασ τοῖσ Μεσσηνίοισ ἐταλαιπώρει.

Πυθάρατόσ τε γὰρ ὁ στρατηγὸσ ἐτεθνήκει καὶ αὐτοὶ διὰ τὴν ἀναρχίαν ἀτακτότερον καὶ <θορυβωδέστερον ἐμάχοντο, οὐ μέντοι> ἀθύμωσ εἶχον οὐδ’ οὗτοι. φεύγουσι δὲ οὔτε τοῖσ Μεσσηνίοισ ὁ Πολύδωροσ οὔτε οἱ περὶ τὸν Εὐφαῆ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἠκολούθησαν·

Εὐφαεῖ γὰρ καὶ τοῖσ περὶ αὐτὸν αἱρετώτερα ἐφαίνετο ἀμύνειν τοῖσ ἡττωμένοισ ‐ οὐ μέντοι Πολυδώρῳ γὲ οὐδὲ τοῖσ περὶ αὐτὸν συμμίσγουσιν, ἐν σκότῳ γὰρ ἤδη τὰ γινόμενα ἦν ‐ καὶ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἅμα εἶργε μὴ πρόσω τοῖσ ἀποχωροῦσιν ἐπακολουθεῖν οὐχ ἥκιστα καὶ ἡ ἀπειρία τῶν τόπων. ἦν δὲ αὐτοῖσ καὶ ἄλλωσ πάτριον σχολαιοτέρασ τὰσ διώξεισ ποιεῖσθαι, μὴ διαλῦσαι τὴν τάξιν πλείονα ἔχοντασ πρόνοιαν ἤ τινα ἀποκτεῖναι φεύγοντα.

τὰ δὲ μέσα ἀμφοτέροισ, ᾗ Λακεδαιμονίων ὁ Εὐρυλέων, Μεσσηνίοισ δὲ Κλέοννισ ἡγεῖτο, ἰσοπαλῶσ μὲν ἠγωνίζοντο, διέλυσε δὲ ἀπ’ ἀλλήλων καὶ τούτουσ ἐπελθοῦσα ἡ νύξ. ταύτην τὴν μάχην παρὰ ἀμφοτέρων ἢ μόνα ἢ μάλιστα ἐμαχέσαντο τὰ ὁπλιτικά.

οἱ δὲ ἐπὶ τῶν ἵππων ὀλίγοι τε ἦσαν καὶ οὐδὲν ὥστε καὶ μνημονευθῆναι διεπράξαντο· οὐ γάρ τοι ἀγαθοὶ τότε ἱππεύειν ἦσαν οἱ Πελοποννήσιοι. τῶν δὲ Μεσσηνίων οἱ ψιλοὶ καὶ οἱ παρὰ Λακεδαιμονίοισ Κρῆτεσ οὐδὲ συνέμιξαν ἀρχήν· τῷ γὰρ πεζῷ τῷ σφετέρῳ κατὰ τρόπον ἔτι ἑκάτεροι τὸν ἀρχαῖον ἐπετάχθησαν. ἐσ δὲ τὴν ἐπιοῦσαν μάχησ μὲν οὐδέτεροι διενοοῦντο ἄρχειν οὐδὲ ἱστάναι πρότεροι τρόπαιον, προϊούσησ δὲ τῆσ ἡμέρασ ὑπὲρ ἀναιρέσεωσ τῶν νεκρῶν ἐπεκηρυκεύοντο, καὶ ἐπειδὴ παρὰ ἀμφοτέρων συνεχωρήθη, θάψειν ἔμελλον ἤδη τὸ ἐντεῦθεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 8

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 8)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION