헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́4́07́

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 7)

τοιαῦτα ὁ Εὐφαὴσ εἰπὼν διέλυσε τὸν σύλλογον, τὸ δὲ ἀπὸ τούτου πάντασ ἔσχεν ἤδη τοὺσ Μεσσηνίουσ ἐν ὅπλοισ, τούσ τε οὐκ εἰδότασ ἐπαναγκάζων διδάσκεσθαι τὰ πολεμικὰ καὶ τοῖσ ἐπισταμένοισ ἐπιμελεστέραν ἢ πρότερον τὴν ἄσκησιν εἶναι. Λακεδαιμόνιοι δὲ καταδρομὰσ ἐποιοῦντο ἐσ τὴν Μεσσηνίαν, καὶ τὴν μὲν χώραν οὐκ ἐλυμαίνοντο ἅτε δὴ νομίζοντεσ οἰκείαν οὐδὲ δένδρα ἔκοπτον οὐδὲ οἰκήματα κατέβαλλον· καὶ σῖτον καὶ τὸν ἄλλον καρπὸν ἀφῃροῦντο.

πρὸσ δὲ τὰσ πόλεισ ποιούμενοι προσβολὰσ εἷλον μὲν οὐδεμίαν ἅτε καὶ τείχεσιν ὠχυρωμένασ καὶ δι’ ἀκριβείασ φρουρουμένασ, λαμβάνοντεσ δὲ τραύματα ἀπεχώρουν ἄπρακτοι καὶ τελευτῶντεσ οὐκέτι ἀπεπειρῶντο τῶν πόλεων.

ἐλῄστευον δὲ καὶ οἱ Μεσσήνιοι τά τε ἐπιθαλάσσια τῆσ Λακωνικῆσ καὶ ὅσαι γεωργίαι περὶ τὸ Ταύ̈γετον ἦσαν. τετάρτῳ δὲ ἔτει μετὰ τῆσ Ἀμφείασ τὴν ἅλωσιν Εὐφαὴσ τῷ θυμῷ χρήσασθαι τῷ Μεσσηνίων προθυμούμενοσ ἀκμαζόντων ἐσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ταῖσ ὀργαῖσ καὶ ἅμα τὴν ἄσκησιν ἤδη σφίσιν αὐτάρκη νομίζων εἶναι, προεῖπεν ἔξοδον·

συνακολουθεῖν δὲ καὶ τοὺσ οἰκέτασ προσέτασσε φέροντασ ξύλα καὶ ἄλλα ὅσα πρόσφορα ἐσ ποίησιν χαρακώματοσ. ἐπυνθάνοντο δὲ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι παρὰ τῶν ἐν Ἀμφείᾳ φρουρῶν τοὺσ Μεσσηνίουσ ἐξιόντασ· ἐξεστρατεύοντο οὖν καὶ οὗτοι. καὶ ἦν γὰρ ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ χωρίον ἄλλωσ μὲν ἐσ ἀγῶνα ἐπιτήδειον, χαράδρα δὲ προεβέβλητο αὐτοῦ βαθεῖα·

ἐνταῦθα τοὺσ Μεσσηνίουσ παρέτασσεν ὁ Εὐφαήσ, ἀποδείξασ στρατηγὸν Κλέοννιν· τῆσ δὲ ἵππου καὶ τῶν ψιλῶν, οἳ συναμφότεροι ἐλάσσουσ πεντακοσίων ἦσαν, τούτων Πυθάρατοσ καὶ Ἄντανδροσ ἡγοῦντο. ὡσ δὲ συνῄει τὰ στρατόπεδα, τοῖσ μὲν ὁπλίταισ καὶ ἀφειδῶσ ὅμωσ καὶ ἀκρατέστερον ὑπὸ τοῦ μίσουσ φερομένοισ ἐπὶ ἀλλήλουσ οὐ παρέσχεν ἐλθεῖν ἐσ χεῖρασ ἡ χαράδρα διείργουσα·

διὰ τοῦτο ἰσόρροποσ ἡ μάχη σφίσιν ἐγένετο.

<ἐν> ὅσῳ δὲ οὗτοι συνεστήκασιν, ἐν τοσούτῳ τοὺσ οἰκέτασ ἐκέλευεν ὁ Εὐφαὴσ πρῶτα μὲν τὰ κατὰ νῶτον τοῦ στρατοπέδου φράξασθαι τοῖσ σταυροῖσ, μετὰ δὲ τὰ πλευρὰ ἀμφότερα.

ἐπεὶ δὲ ἥ τε νύξ ἐπέλαβε καὶ ἡ μάχη διελέλυτο, τότε ἤδη καὶ τὰ πρὸ τοῦ στρατοπέδου κατὰ τὴν χαράδραν ἐφράξαντο, ὥστε ἐπισχούσησ ἡμέρασ τῆσ τε προνοίασ τοῦ Εὐφαοῦσ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἐπιπίπτει λογισμὸσ εἶχόν τε οὔτε ὅπωσ μάχεσθαι χρὴ πρὸσ τοὺσ Μεσσηνίουσ μὴ προϊόντασ ἐκ τοῦ χάρακοσ προσκαθῆσθαί τε ἀπεγίνωσκον ἀπαράσκευοι τοῖσ πᾶσιν ὁμοίωσ ὄντεσ. καὶ τότε μὲν ἀποχωροῦσιν οἴκαδε, ἐνιαυτῷ δὲ ὕστερον κακιζόντων σφᾶσ τῶν γεγηρακότων καὶ δειλίαν τε ὁμοῦ προφερόντων καὶ τοῦ ὁρ́κου τὴν ὑπεροψίαν, οὕτω δευτέραν ἐκ τοῦ προφανοῦσ ἐπὶ Μεσσηνίουσ στρατείαν ἐποιοῦντο.

ἡγοῦντο δὲ οἱ βασιλεῖσ ἀμφότεροι, Θεόπομπόσ τε ὁ Νικάνδρου καὶ Πολύδωροσ ὁ Ἀλκαμένουσ· Ἀλκαμένησ δὲ οὐκέτι περιῆν. ἀντεστρατοπεδεύοντο δὲ καὶ οἱ Μεσσήνιοι καὶ πειρωμένων μάχησ τῶν Σπαρτιατῶν ἄρχειν ἀντεπεξῄεσαν. Λακεδαιμονίοισ δὲ ἡγεῖτο Πολύδωροσ μὲν κατὰ τὸ κέρασ τὸ ἀριστερόν, Θεόπομποσ δὲ ἐπὶ τῷ δεξιῷ, τὸ μέσον δὲ εἶχεν Εὐρυλέων, τὰ μὲν παρόντα Λακεδαιμόνιοσ, τὰ ἐξ ἀρχῆσ δὲ ἀπὸ Κάδμου καὶ ἐκ Θηβῶν, Αἰγέωσ τοῦ Οἰολύκου τοῦ Θήρα τοῦ Αὐτεσίωνοσ ἀπόγονοσ πέμπτοσ.

κέρασ τὸ κατὰ τὸν Πολύδωρον Πυθάρατοσ εἶχε, Κλέοννισ δὲ τὸ μέσον.

συνιέναι δὲ ἤδη μελλόντων, ἐπεὶ παριόντεσ οἱ βασιλεῖσ προέτρεπον τοὺσ αὑτῶν, πρὸσ μὲν δὴ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ βραχεῖαν κατὰ τὸ ἐπιχώριον τὴν παράκλησιν ἐποιεῖτο ὁ Θεόπομποσ, τοῦ τε ὁρ́κου τοῦ κατὰ τῶν Μεσσηνίων ἀναμιμνήσκων καὶ ὡσ καλόν σφισι τὸ φιλοτίμημα, τῶν πατέρων οἳ τοὺσ περιοίκουσ κατεδουλώσαντο φανῆναι λαμπρότερα εἰργασμένουσ καὶ χώραν εὐδαιμονεστέραν προσκεκτημένουσ·

Εὐφαὴσ δὲ μακρότερα μὲν εἶπεν ἢ ὁ Σπαρτιάτησ, οὐ πλείω δὲ οὐδ’ οὗτοσ ἢ ἐφιέντα ἑώρα τὸν καιρόν. οὐ γὰρ περὶ γῆσ μόνον οὐδὲ κτημάτων τὸν ἀγῶνα ἀπέφαινε γενησόμενον, εἰδέναι δὲ ἔφη σαφῶσ ἃ νικωμένουσ ἐπιλήψεται·

γυναῖκασ μὲν γὰρ ἀχθήσεσθαι καὶ τέκνα ἐν ἀνδραπόδων μέρει, τοῖσ δὲ ἐν ἡλικίᾳ τὸ ἐλαφρότατον ἔσεσθαι. θάνατον, ἢν μετ’ αἰκίασ μὴ γένηται, συλήσεσθαι δέ σφισι καὶ τὰ ἱερὰ καὶ τὰσ πατρίδασ ἐμπρήσεσθαι· λέγειν δὲ οὐκ εἰκάζων, μάρτυρα δὲ ἐναργῆ πᾶσιν εἶναι τῶν ἐγκαταληφθέντων ἐν Ἀμφείᾳ τὰ πάθη. πρό τε δὴ τηλικούτων κακῶν κέρδοσ εἶναι καλῶσ τινα ἀποθανεῖν, πολὺ δὲ εἶναι ῥᾷον ἀηττήτοισ οὖσιν ἔτι καὶ τὰσ τόλμασ καθεστηκόσιν ἐξ ἴσου προθυμίᾳ τοὺσ ἀντιτεταγμένουσ ὑπερβαλεῖν ἢ προαποβαλόντασ τὸ φρόνημα ἐπανορθοῦσθαι τὰ ἐπταισμένα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 7

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION