Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 9

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 9)

πολλή με ἀνάγκη κατείληφεν, ἄνδρεσ πολῖται, κήδεσθαι τῶν παιδίων τούτων καὶ νηπίων. Ταρκύνιοσ γὰρ ὁ πάπποσ αὐτῶν ἀπάτορα καὶ ἄπολιν ὄντα με παραλαβὼν ἐξέθρεψεν οὐδὲν ἐνδεέστερον ἄγων τῶν αὑτοῦ τέκνων καὶ τὴν ἑτέραν τῶν θυγατέρων ἔδωκέ μοι γυναῖκα, καὶ παρὰ πάντα τὸν τοῦ βίου χρόνον ὥσπερ ἐξ αὑτοῦ γεγονότα τιμῶν καὶ φιλῶν, ὡσ καὶ ὑμεῖσ ἴστε, διετέλεσε, καὶ ἐπειδὴ τὰ περὶ τὴν ἐπιβουλὴν αὐτῷ συνέπεσεν, εἴ τι πάθοι τῶν ἀνθρωπίνων, ἐμοὶ τὴν ἐπιμέλειαν τῶν παιδίων ἐπίστευσε.

τίσ οὖν ἢ πρὸσ θεοὺσ ὅσιον ἢ πρὸσ ἀνθρώπουσ δίκαιον ὑπολήψεταί με, ἐὰν ἐγκαταλίπω καὶ προδῶ τοὺσ ὀρφανούσ, οἷσ τοσαύτασ ὀφείλω χάριτασ;

ἀλλ’ οὔτε τὴν ἐμαυτοῦ προδώσω πίστιν οὐδὲ τὴν τῶν παιδίων ἐρημίαν ἐγκαταλείψω κατὰ δύναμιν τὴν ἐμήν. τοσαύτασ πόλεισ ἀντιποιουμένασ τῆσ ἀρχῆσ, ὑπηκόουσ δὲ ποιήσασ Τυρρηνοὺσ ἅπαντασ μέγιστον τῶν περιοίκων δυναμένουσ, ἀναγκάσασ δὲ τὸ Σαβίνων ἔθνοσ ὑποχείριον ὑμῖν γενέσθαι, μετὰ πολλῶν ἅκαντα ταῦτα καὶ μεγάλων κινδύνων κατεργασάμενοσ.

ὅσον μὲν οὖν αὐτὸσ ἔζη χρόνον, ἐκείνῳ κροσῆκεν ὑμᾶσ τὰσ ὑπὲρ τῶν εὐεργεσιῶν χάριτασ εἰδέναι, ἐπειδὴ δὲ τετελεύτηκε τὸν βίον τοῖσ ἐγγόνοισ αὐτοῦ τὰσ ἀμοιβὰσ ἀποτίνειν, καὶ μὴ συγκατορύττειν ἅμα τοῖσ σώμασι τῶν εὐεργετῶν καὶ τὴν μνήμην τῶν ἔργων.

δόξατε οὖν κοινῇ πάντεσ ἐπίτροποι καταλελεῖφθαι τῶν παιδίων καὶ βεβαιοῦτε αὐτοῖσ ἣν ὁ πάπποσ κατέλιπεν ἀρχήν. οὐδὲν γὰρ τοσοῦτον ἀπολαύσειαν ἂν ἐκ τῆσ ἐμῆσ ἑνὸσ ὄντοσ προστασίασ, ὅσον ἐκ τῆσ κοινῆσ ἁπάντων ὑμῶν βοηθείασ. ταῦτα δ’ εἰπεῖν ἠνάγκασμαι συνισταμένουσ τινὰσ ἐπ’ αὐτοὺσ αἰσθόμενοσ καὶ τὴν ἀρχὴν ἑτέροισ παραδοῦναι βουλομένουσ.

ἀξιῶ δ’ ὑμᾶσ, ἄνδρεσ Ῥωμαῖοι, καὶ τῶν ἐμῶν μεμνημένουσ ἀγώνων, οὓσ ὑπὲρ τῆσ ἡγεμονίασ ἠγωνισάμην, οὔτε μικρῶν ὄντων οὔτ’ ὀλίγων, οὓσ οὐδὲν δέομαι πρὸσ εἰδότασ ὑμᾶσ λέγειν, τὰσ ἀντὶ τούτων ὀφειλομένασ ἐμοὶ χάριτασ τοῖσ παιδίοισ ἀκοδοῦναι τούτοισ. οὐ γὰρ ἰδίαν ἀρχὴν ἐμαυτῷ κατασκευαζόμενοσ, ἧσ οὐδενὸσ ἧττον ἄξιοσ ἦν βουληθεὶσ τυγχάνειν, ἀλλὰ τῷ Ταρκυνίου γένει βοηθῶν τὰ κοινὰ πράττειν προῄρημαι.

ἱκέτησ δ’ ὑμῶν γίνομαι μὴ τοὺσ ὀρφανοὺσ ἐγκαταλιπεῖν νῦν μὲν ὑπὲρ τῆσ ἀρχῆσ κινδυνεύοντασ, εἰ δ’ ἡ πρώτη πεῖρα τοῖσ ἐχθροῖσ αὐτῶν χωρήσει κατὰ νοῦν, καὶ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐξελαθησομένουσ.

ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν τούτων ὡσ ἐγνωκόσιν ὑμῖν τὰ δέοντα καὶ ποιήσουσιν, ὅσα προσήκει, οὐδὲν δέομαι πλείω λέγειν· ἃ δὲ παρεσκεύασμαι ποιεῖν ὑμᾶσ αὐτὸσ ἀγαθὰ καὶ ὧν χάριν τὴν ἐκκλησίαν συνεκάλεσα, ἀκούσατέ μου. χρημάτων δίδωμι διαλύσασθαι τὰ χρέα.

ὅσοι δ’ ἂν μετὰ ταῦτα δανείσωνται, τούτουσ οὐκ ἐάσω πρὸσ τὰ χρέα ἀπάγεσθαι καὶ νόμον θήσομαι μηδένα δανείζειν ἐπὶ σώμασιν ἐλευθέροισ ἱκανὸν ἡγούμενοσ τοἱσ δανεισταῖσ τῆσ οὐσίασ τῶν συμβαλόντων κρατεῖν. τοὺσ μὲν πολλὰ κεκτημένουσ πολλὰ εἰσφέρειν, τοὺσ δ’ ὀλίγα ἔχοντασ ὀλίγα.

δοκεῖ δέ μοι καὶ τῆσ δημοσίασ γῆσ, ἣν διὰ τῶν ὅπλων κτησάμενοι κατέχετε, μὴ τοὺσ ἀναιδεστάτουσ ὥσπερ νῦν κρατεῖν οὔτε χάριτι λαβόντασ οὔτ’ ὠνῇ κτησαμένουσ, ἀλλὰ τοὺσ μηδένα κλῆρον ἔχοντασ ὑμῶν, ἵνα μὴ θητεύητε ὄντεσ ἐλεύθεροι μηδὲ τὰσ ἀλλοτρίασ κτήσεισ, ἀλλὰ τὰσ ἰδίασ γεωργῆτε·

οὐ γὰρ ἂν γένοιτο φρόνημα εὐγενὲσ ἐν ἀνδράσιν ἀπορουμένοισ τῶν καθ’ ἡμέραν ἀναγκαίων. ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτ’ ἔγνων καὶ ἴσην καὶ κοινὴν ποιεῖν τὴν πολιτείαν καὶ τὰ δίκαια πᾶσι πρὸσ ἅπαντασ ὅμοια.

εἰσ τοῦτο γὰρ ἥκουσί τινεσ αὐθαδείασ, ὥσθ’ ὑβρίζειν εἰσ τὸ δημοτικὸν ἀξιοῦσι καὶ μηδ’ ἐλευθέρουσ ἡγεῖσθαι τοὺσ πένητασ ὑμῶν. ἵνα δὲ καὶ λαμβάνωσι τὰ δίκαια καὶ ὑπέχωσιν οἱ μείζουσ τοῖσ ἐλάττοσιν ἐξ ἴσου, νόμουσ θήσομαι κωλυτὰσ μὲν τῆσ βίασ, φύλακασ δὲ τῆσ δικαιοσύνησ καὶ αὐτὸσ οὐδένα χρόνον ἀνήσω τῆσ ἁπάντων προνοούμενοσ ἰσηγορίασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION