Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 11

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 11)

οὐκέτι μοι περὶ τῶν Ταρκυνίου παίδων μόνον ὁ κίνδυνόσ ἐστιν, ἵνα μηδὲν ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν δεινὸν πάθωσιν, ἀλλ’ ἤδη καὶ περὶ τῆσ ἐμῆσ ψυχῆσ δέοσ εἰσέρχεται, μὴ πικρὰσ ἀμοιβὰσ τῆσ δικαιοσύνησ ἀπολάβω. ἐπιβουλεύομαι γὰρ ὑπὸ τῶν πατρικίων, καὶ μεμήνυνταί μοι τινὲσ ἐξ αὐτῶν ἀποκτεῖναί με συνομνύμενοι ἀδίκημα μὲν οὐδὲν οὔτε μεῖζον οὔτ’ ἔλαττον ἔχοντεσ ἐγκαλεῖν, ὧν δὲ τὸν δῆμον εὖ πεποίηκα καὶ παρεσκεύασμαι ποιεῖν ἀχθόμενοί τε καὶ ἀναξιοπαθοῦντεσ·

οἱ δανεισταὶ μὲν ὅτι τοὺσ πένητασ ὑμῶν οὐκ εἰάσα τὴν ἐλευθερίαν ἀφαιρεθῆναι πρὸσ τὰ χρέα ὑπ’ αὐτῶν ἀχθέντασ·

οἱ δὲ κατανοσφιζόμενοι τὰ δημόσια καὶ κατέχοντεσ, ἣν ὑμεῖσ δι’ αἵματοσ ἐκτήσασθε γῆν ἐκλιπεῖν ἀναγκαζόμενοι, ὥσπερ τὰ πατρῷα ἀποστερούμενοι καὶ οὐ τἀλλότρια ἀποδιδόντεσ· οἱ δ’ ἀνειμένοι τῶν εἰσφορῶν τῶν εἰσ τοὺσ πολέμουσ, εἰ τιμήσασθαι τοὺσ βίουσ ἀναγκασθήσονται καὶ ἀπὸ τῶν τιμημάτων τὰσ εἰσφορὰσ συνεισφέρειν· κοινῇ δὲ σύμπαντεσ, ὅτι κατὰ νόμουσ γεγραμμένουσ ἐθισθήσονται ζῆν τὰ δίκαια ἐξ ἴσου διδόντεσ ὑμῖν καὶ λαμβάνοντεσ, ἀλλ’ οὐχ ὥσπερ ἀργυρωνήτοισ παραχρήσονται τοῖσ πένησιν, ὃ ποιοῦσι νῦν.

καὶ ταῦτα δὴ τὰ ἐγκλήματα συνενέγκαντεσ εἰσ τὸ κοινὸν βεβούλευνταί τε καὶ συνομωμόκασι κατάγειν τοὺσ φυγάδασ καὶ τοῖσ Μαρκίου παισὶ τὴν βασιλείαν ἀποδιδόναι, οὓσ ὑμεῖσ Ταρκύνιον ἀποκτείναντασ τὸν βασιλέα ὑμῶν ἄνδρα χρηστὸν καὶ φιλόπολιν καὶ τηλικοῦτο διαπραξαμένουσ ἄγοσ τάσ τε δίκασ ἐρήμουσ ἐκλιπόντασ καὶ φυγῆσ ἑαυτοῖσ τιμησαμένουσ πυρὸσ καὶ ὕδατοσ εἴργειν ἐψηφίσασθε·

ἔμελλόν τ’, εἰ μὴ θᾶττον ἐμοὶ περὶ τούτων ἐγένετο μήνυσισ, ξενικὴν δύναμιν ἐπαγόμενοι νυκτὸσ ἔτι πολλὴν κατάγειν εἰσ τὴν πόλιν τοὺσ φυγάδασ. τὰ μετὰ ταῦτα πάντεσ ἴστε δήπου, κἂν ἐγὼ μὴ λέγω, ὅτι Μάρκιοι συλλαμβανόντων αὐτοῖσ τῶν πατρικίων κατασχόντεσ τὰ πράγματα δίχα πόνου, πρῶτον μὲν ἐμὲ τὸν φύλακα τῶν βασιλέων καὶ τὰσ κατ’ αὐτῶν ἐπιτελεσάμενον δίκασ ἔμελλον ἀναρπάσεσθαι, ἔπειτα ταυτὶ τὰ παιδία καὶ τοὺσ ἄλλουσ συγγενεῖσ τε καὶ φίλουσ Ταρκυνίου πάντασ ἀρεῖσθαι·

γυναῖκασ δ’ ἡμῶν καὶ μητέρασ καὶ θυγατέρασ καὶ πᾶν τὸ θῆλυ γένοσ ἐν ἀνδραπόδων ποιήσασθαι λόγῳ, πολὺ τὸ θηριῶδεσ ἔχοντεσ ἐν τῇ φύσει καὶ τυραννικόν.

εἰ μὲν οὖν καὶ ὑμῖν ταῦτα βουλομένοισ ἐστίν, ὦ δημόται, τοὺσ μὲν ἀνδροφόνουσ κατάγειν καὶ βασιλεῖσ ἀποδεικνύναι, τοὺσ δὲ τῶν εὐεργετῶν παῖδασ ἐξελαύνειν καὶ τὴν ὑπὸ τοῦ πάππου καταλειφθεῖσαν ἀρχὴν ἀφαιρεῖσθαι, στέρξομεν τὴν τύχην. δέ, ὧν αὐτὸσ ἐγὼ κατὰ τὴν ἐμαυτοῦ δύναμιν ἐγενόμην ὑμῖν χρήσιμοσ, ἀξιοῦμεν ὑμᾶσ μίαν ἡμῖν δοῦναι ταύτην δωρεάν, φανερὰν ποιῆσαι τὴν ὑμῶν αὐτῶν γνώμην.

εἰ γὰρ ἑτέρουσ τινὰσ ἀξιονικοτέρουσ ἡμῶν ὑπειλήφατε εἶναι ταύτησ τῆσ τιμῆσ τυγχάνειν, τὰ μὲν παιδία οἰχήσεται τὴν πόλιν ὑμῖν καταλιπόντα καὶ ἡ ἄλλη Ταρκυνίου συγγένεια·

ἐγὼ δ’ ἕτερόν τι βουλεύσομαι γενναιότερον ὑπὲρ ἐμαυτοῦ· βεβίωται γὰρ ἤδη μοι καὶ πρὸσ ἀρετὴν καὶ πρὸσ εὐδοξίαν ἀποχρώντωσ καὶ οὐκ ἂν ἀξιώσαιμι τῆσ παρ’ ὑμῶν εὐνοίασ ψευσθείσ, ἣν ἀντὶ παντὸσ εἱλόμην ἀγαθοῦ, ζῆν αἰσχρῶσ ἐν ἄλλοισ τισί. παραλάβετε δὴ τὰσ ῥάβδουσ καὶ δότε, εἰ βούλεσθε, τοῖσ πατρικίοισ· ἐγὼ δ’ ὑμῖν οὐκ ἐνοχλήσω παρών.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION