Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 30

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 30)

τοιαῦτα τῆσ Τυλλίασ λεγούσησ ἄσμενοσ δέχεται τὰσ αἱρέσεισ ὁ Ταρκύνιοσ, καὶ αὐτίκα δοὺσ αὐτῇ πίστεισ καὶ λαβὼν τὰ προτέλεια τῶν ἀνοσίων γάμων διαπραξάμενοσ ἀπέρχεται. διελθόντοσ δ’ οὐ πολλοῦ μετὰ ταῦτα χρόνου τοῖσ αὐτοῖσ πάθεσιν ἀποθνήσκουσιν ἥ τε πρεσβυτέρα τῶν Τυλλίου θυγατέρων καὶ ὁ νεώτεροσ τῶν Ταρκυνίων. ἐνταῦθα πάλιν ἀναγκάζομαι μεμνῆσθαι Φαβίου καὶ τὸ ῥᾴθυμον αὐτοῦ περὶ τὴν ἐξέτασιν τῶν χρόνων ἐλέγχειν.

ἐπὶ γὰρ τῆσ Ἀρροῦντοσ τελευτῆσ γενόμενοσ οὐ καθ’ ἓν ἁμαρτάνει μόνον, ὃ καὶ πρότερον ἔφην, ὅτι γέγραφεν υἱὸν εἶναι Ταρκυνίου τὸν Ἀρροῦντα· ἀλλὰ καὶ καθ’ ἕτερον, ὅτι φησὶν ἀποθανόντα ὑπὸ τῆσ μητρὸσ Τανακυλλίδοσ τεθάφθαι, ἣν ἀμήχανον ἦν ἔτι καὶ κατ’ ἐκείνουσ περιεῖναι τοὺσ χρόνουσ. ἐδείχθη γὰρ ἐν ἀρχαῖσ ἑβδομηκοστὸν ἔχουσα καὶ πέμπτον ἔτοσ ἡ Τανακυλλίσ, ὅτε βασιλεὺσ Ταρκύνιοσ ἐτελεύτα·

προστεθέντων δὴ τοῖσ ἑβδομήκοντα καὶ πέντε ἔτεσιν ἑτέρων τετταράκοντα ἐτῶν·

ἐν γὰρ ταῖσ ἐνιαυσίοισ ἀναγραφαῖσ κατὰ τὸν τετταρακοστὸν ἐνιαυτὸν τῆσ Τυλλίου ἀρχῆσ τὸν Ἀρροῦντα τετελευτηκότα παρειλήφαμεν· ἐτῶν ἡ Τανακυλλὶσ ἔσται πεντεκαίδεκα πρὸσ τοῖσ ἑκατόν. οὕτωσ ὀλίγον ἐστὶν ἐν ταῖσ ἱστορίαισ αὐτοῦ τὸ περὶ τὴν ἐξέτασιν τῆσ ἀληθείασ ταλαίπωρον. μετὰ τοῦτο τὸ ἔργον οὐδὲν ἔτι διαμελλήσασ ὁ Ταρκύνιοσ ἐπάγεται γυναῖκα τὴν Τυλλίαν οὔτε τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ βεβαιοῦντοσ τὸν γάμον οὔτε τῆσ μητρὸσ συνευδοκούσησ, ἀλλ’ αὐτὴν παρ’ ἑαυτῆσ λαβών.

ὡσ δὲ συνεκεράσθησαν αἱ ἀνόσιοι καὶ ἀνδροφόνοι φύσεισ, ἐκβαλεῖν ἐκ τῆσ βασιλείασ τὸν Τύλλιον, εἰ μὴ βούλοιτο ἑκὼν παραδοῦναι τὴν ἀρχήν, ἐμηχανῶντο ἑταιρίασ τε συνάγοντεσ καὶ τῶν πατρικίων τοὺσ ἀλλοτρίωσ ἔχοντασ πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ τὰ δημοτικὰ πολιτεύματα παρακαλοῦντεσ ἔκ τε τοῦ δημοτικοῦ πλήθουσ τοὺσ ἀπορωτάτουσ, οἷσ οὐδενὸσ τῶν δικαίων φροντὶσ ἦν, χρήμασιν ἐξωνούμενοι καὶ οὐδὲ ἀφανῶσ ἕκαστα τούτων πράττοντεσ.

ταῦτα δ’ ὁρῶν ὁ Τύλλιοσ ἤχθετο μὲν καὶ περὶ ἑαυτοῦ δεδιώσ, εἴ τι πείσεται προκαταληφθείσ·

ἠγανάκτει δ’ οὐχ ἥκιστα, εἰ θυγατρὶ καὶ γαμβρῷ πολεμεῖν ἀναγκασθήσεται καὶ τιμωρίασ ὡσ παρ’ ἐχθρῶν λαμβάνειν, πολλάκισ μετὰ τῶν φίλων προκαλούμενοσ εἰσ λόγουσ τὸν Ταρκύνιον, καὶ τὰ μὲν ἐγκαλῶν, τὰ δὲ νουθετῶν, τὰ δὲ πείθων μηδὲν εἰσ ἑαυτὸν ἐξαμαρτάνειν· ὡσ δ’ οὐ προσεῖχεν αὐτῷ τὴν διάνοιαν, ἀλλ’ ἐπὶ τῆσ βουλῆσ ἔφη τὰ δίκαια πρὸσ αὐτὸν ἐρεῖν, συγκαλέσασ τὸ συνέδριον· ἄνδρεσ, ἔφη, βουλευταί, Ταρκύνιοσ ἑταιρίασ ἐπ’ ἐμὲ συνάγων καὶ προθυμούμενοσ ἐκβαλεῖν με τῆσ ἀρχῆσ καταφανὴσ γέγονέ μοι.

βούλομαι δὲ πάντων ὑμῶν παρόντων μαθεῖν παρ’ αὐτοῦ, τί πεπονθὼσ ἰδίᾳ κακὸν ἢ τί τὴν πόλιν ὁρῶν ἀδικουμένην ὑπ’ ἐμοῦ ταῦτ’ ἐπ’ ἐμοὶ μηχανᾶται. ἀπόκριναι δή, Ταρκύνιε, μηδὲν ἀποκρυψάμενοσ, τί μου κατηγορεῖν ἔχεισ, ἐπειδὴ τούτουσ ἠξίουσ ἀκοῦσαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION