Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 74

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 74)

τῶν τε παρασήμων, ἃ τοῖσ βασιλεῦσιν ἀποδέδοται, πολλῶν ὄντων εἴ τινα λυπηρὰσ ὄψεισ καὶ ἐπιφθόνουσ τοῖσ πολλοῖσ παρέχεται, τὰ μὲν μειῶσαι, τὰ δ’ ἀφελεῖν ἡμᾶσ οἰόμαι δεῖν· τὰ σκῆπτρα ταυτὶ λέγω καὶ τοὺσ χρυσοῦσ στεφάνουσ καὶ τὰσ ἁλουργεῖσ καὶ χρυσοσήμουσ ἀμπεχόνασ, πλὴν εἰ μὴ κατὰ καιρούσ τινασ ἑορταίουσ καὶ ἐν πομπαῖσ θριάμβων, ὅτε αὐτὰ τιμῆσ θεῶν ἕνεκα λήψονται·

λυπήσει γὰρ οὐδέν’, ἐὰν γένηται σπάνια· θρόνον δὲ τοῖσ ἀνδράσιν ἐλεφάντινον, ἐν ᾧ καθεζόμενοι δικάσουσι, καὶ λευκὴν ἐσθῆτα περιπόρφυρον καὶ τοὺσ προηγουμένουσ ἐν ταῖσ ἐξόδοισ δώδεκα πελέκεισ καταλιπεῖν. ἔτι πρὸσ τούτοισ, ὃ πάντων οἰόμαι τῶν εἰρημένων χρησιμώτατον ἔσεσθαι καὶ τοῦ μὴ πολλὰ ἐξαμαρτάνειν τοὺσ παραληψομένουσ τὴν ἀρχὴν αἰτιώτατον, μὴ διὰ βίου τοὺσ αὐτοὺσ ἐᾶν ἄρχειν·

χαλεπὴ γὰρ ἅπασιν ἀόριστοσ ἀρχὴ καὶ μηδεμίαν ἐξέτασιν διδοῦσα τῶν πραττομένων, ἐξ ἧσ φύεται τυραννίσ·

ἀλλ’ εἰσ ἐνιαύσιον χρόνον, ὡσ παρ’ Ἀθηναίοισ γίνεται, τὸ κράτοσ τῆσ ἀρχῆσ συνάγειν. τὸ γὰρ ἐν μέρει τὸν αὐτὸν ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι καὶ πρὸ τοῦ διαφθαρῆναι τὴν διάνοιαν ἀφίστασθαι τῆσ ἐξουσίασ συστέλλει τὰσ αὐθάδεισ φύσεισ καὶ οὐκ ἐᾷ μεθύσκεσθαι ταῖσ ἐξουσίαισ τὰ ἤθη.

ταῦθ’ ἡμῖν καταστησαμένοισ ὑπάρξει τὰ μὲν ἀγαθὰ καρποῦσθαι τῆσ βασιλικῆσ πολιτείασ, τῶν δὲ παρακολουθούντων αὐτῇ κακῶν ἀπηλλάχθαι. ἵνα δὲ καὶ τοὔνομα τῆσ βασιλικῆσ ἐξουσίασ πάτριον ὑπάρχον ἡμῖν καὶ σὺν οἰωνοῖσ αἰσίοισ θεῶν ἐπικυρωσάντων παρεληλυθὸσ εἰσ τὴν πόλιν αὐτῆσ ἕνεκα τῆσ ὁσίασ φυλάττηται, ἱερῶν ἀποδεικνύσθω τισ ἀεὶ βασιλεύσ, ὁ τὴν τιμὴν ταύτην ἕξων διὰ βίου, πάσησ ἀπολελυμένοσ πολεμικῆσ καὶ πολιτικῆσ ἀσχολίασ, ἓν τοῦτο μόνον ἔχων ἔργον ὥσπερ ὁ βασιλεύσ, τὴν ἡγεμονίαν τῶν θυηπολιῶν, ἄλλο δ’ οὐδέν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION