Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 6

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 6)

βούλομαι δ’ ἐπιστήσασ τὸν ἑξῆσ λόγον ἀποδοῦναι τὰσ αἰτίασ, δι’ ἃσ οὔτε Φαβίῳ συγκατεθέμην οὔτε τοῖσ ἄλλοισ ἱστορικοῖσ, ὅσοι γράφουσιν υἱοὺσ εἶναι τοὺσ καταλειφθέντασ παῖδασ ὑπὸ Ταρκυνίου, ἵνα μή τινεσ τῶν ἐκείναισ ἐντυχόντων ταῖσ ἱστορίαισ σχεδιάζειν με ὑπολάβωσιν οὐχ υἱοὺσ, ἀλλ’ υἱωνοὺσ αὐτοῦ γράφοντα τοὺσ παῖδασ. παντάπασι γὰρ ἀπερισκέπτωσ καὶ ῥᾳθύμωσ οἱ συγγραφεῖσ περὶ αὐτῶν ταύτην ἐξενηνόχασι τὴν ἱστορίαν οὐδὲν ἐξητακότεσ τῶν ἀναιρούντων αὐτὴν ἀδυνάτων τε καὶ ἀτόπων·

ὧν ἕκαστον ἐγὼ πειράσομαι ποιῆσαι φανερὸν δι’ ὀλίγων. Ταρκύνιοσ ἐκ Τυρρηνίασ μετανίσταται τὸν οἶκον ὅλον ἀνασκευασάμενοσ ἐν τῇ κρατίστῃ τοῦ φρονεῖν ὑπάρχων ἡλικίᾳ.

πολιτεύεσθαι γὰρ ἤδη καὶ ἄρχειν καὶ τὰ κοινὰ πράττειν ἀξιῶν παραδίδοται, καὶ τὴν ἄπαρσιν ἐκεῖθεν πεποιημένοσ διὰ τὸ μηδεμιᾶσ ἐν τῇ πόλει τιμῆσ μεταλαμβάνειν. ἕτεροσ μὲν οὖν ἄν τισ αὐτὸν ὑπέθετο καὶ τριακοστὸν ἔτοσ ἔχοντα τοὐλάχιστον, ὅτ’ ἀπῆρεν ἐκ Τυρρηνίασ·

ἀπὸ ταύτησ γὰρ οἱ νόμοι τῆσ ἡλικίασ καλοῦσιν ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ τοὺσ ἄρχειν τε καὶ πράττειν βουλομένουσ τὰ κοινά·

ἐγὼ δ’ ἔτι νεώτερον αὐτὸν ὑποτίθεμαι πέντε ὅλοισ ἔτεσι, καὶ ποιῶ κατὰ τὸ πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτοσ ἀπανιστάμενον. καὶ μὴν ὅτι γυναῖκα Τυρρηνίδα ἐπηγάγετο, ἣν ζῶντοσ ἔτι τοῦ πατρὸσ ἔγημεν, ἅπαντεσ ὁμολογοῦσιν οἱ τὰσ Ῥωμαϊκὰσ συγγράψαντεσ ἱστορίασ. παραγίνεται δ’ εἰσ Ῥώμην Ἄγκου Μαρκίου βασιλεύοντοσ, ὡσ μὲν Γέλλιοσ ἱστορεῖ κατὰ τὸν πρῶτον ἐνιαυτὸν τῆσ βασιλείασ, ὡσ δὲ Λικίννιοσ γράφει κατὰ τὸν ὄγδοον.

ἔστω δὴ κατὰ τοῦτον ἐληλυθὼσ τὸν ἐνιαυτόν, καθ’ ὃν γράφει Λικίννιοσ, καὶ μὴ πρότερον· ἐν ὑστέρῳ μὲν γὰρ οὐκ ἂν εἰή χρόνῳ παραγεγονώσ, εἴγε δὴ κατὰ τὸν ἔνατον ἐνιαυτὸν τῆσ Ἄγκου δυναστείασ ἱππέων ἡγούμενοσ ἐπὶ τὸν πρὸσ Λατίνουσ πόλεμον ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ πέμπεται, ὡσ ἀμφότεροι λέγουσιν οἱ συγγραφεῖσ· εἰ δὴ παρεγένετο μὲν εἰσ Ῥώμην οὐ πλείω τῶν πέντε καὶ εἴκοσι γεγονὼσ ἐτῶν, Ἄγκῳ δὲ βασιλεῖ κατὰ τὸν ὄγδοον τῆσ ἀρχῆσ ἐνιαυτὸν φίλοσ γενόμενοσ ἑπτακαίδεκα διέτριψεν ἔτη παρ’ αὐτῷ τὰ λοιπά· τέτταρα γὰρ ἐπὶ τοῖσ εἴκοσι βεβασίλευκεν Ἄγκοσ·

ἔτη δ’ ὀκτὼ καὶ τριάκοντα τὴν βασιλείαν κατέσχεν αὐτὸσ ὡσ ἅπαντεσ ὁμολογοῦσιν, ὀγδοηκονταέτησ ἂν ἦν, ὅτ’ ἐτελεύτα. ἐκ γὰρ τοῦ συλλογισμοῦ τῶν ἐτῶν τοῦτο συνάγεται τὸ πλῆθοσ. ἡ γυνὴ δ’ εἰ πέντε ἔτεσιν ἦν αὐτοῦ νεωτέρα καθάπερ εἰκόσ, ἑβδομηκοστὸν ἂν δήπου καὶ πέμπτον εἶχεν ἔτοσ, ὅτ’ ἀπέθνησκε Ταρκύνιοσ.

εἰ δὴ τὸν νεώτερον τῶν υἱῶν ἔσχατον ἐκύησεν ἔτοσ ἔχουσα πεντηκοστόν· προσωτέρω γὰρ οὐκέτι κυΐσκεται τούτου τοῦ χρόνου γυνή, ἀλλ’ ἔστιν οὗτοσ αὐτὸσ τῶν ὠδίνων ὁ ὁρ́οσ, ὡσ οἱ ταῦτ’ ἐξητακότεσ γράφουσιν· οὗτοσ μὲν οὖν οὐκ ἂν ἐλάττω γεγονὼσ ἦν ἐτῶν πέντε καὶ εἴκοσι κατὰ τὸν τοῦ πατρὸσ θάνατον, ὁ δὲ Λεύκιοσ ὁ πρεσβύτεροσ οὐ μείων ἑπτακαιεικοσαέτουσ· οὐκ ἄρα νηπίουσ κατέλιπεν υἱοὺσ ὁ Ταρκύνιοσ ἐκ ταύτησ γεγονότασ τῆσ γυναικόσ. ἀλλὰ μὴν εἴγ’ ἀνδρῶν ἡλικίαν εἶχον οἱ παῖδεσ, ὅθ’ ὁ πατὴρ αὐτῶν ἀπέθνησκεν, οὔτ’ ἂν ἡ μήτηρ αὐτῶν οὕτωσ ἦν ἀθλία καὶ θεοβλαβήσ, ὥστ’ ἀφαιρεῖσθαι μὲν τῶν ἑαυτῆσ τέκνων ἣν κατέλιπεν αὐτοῖσ ὁ πατὴρ ἀρχήν, τῷ δ’ ἀλλοτρίῳ καὶ ἐκ δούλησ γεγονότι χαρίζεσθαι· οὔτ’ ἂν αὐτοὶ τῆσ πατρῴασ ἀρχῆσ ἀποστερούμενοι φαύλωσ καὶ ῥᾳθύμωσ τὸ ἀδίκημα ἤνεγκαν καὶ ταῦτ’ ἐν τῇ κρατίστῃ τοῦ λέγειν τε καὶ πράττειν ὄντεσ ἀκμῇ·

οὔτε γὰρ εὐγενείᾳ προεῖχεν αὐτῶν ὁ Τύλλιοσ ἐκ δούλησ μητρὸσ ὢν οὔθ’ ἡλικίασ ἀξιώματι παρὰ πολὺ διήλλαττεν, ἀλλὰ τρισὶ μόνον ἔτεσι θατέρου πρεσβύτεροσ ἦν· ὥστ’ οὐκ ἄν γε παρεχώρησαν αὐτῷ τῆσ βασιλείασ ἑκόντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION