Polybius, Histories, book 4, chapter 17

(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 17)

τὴν Ἀχαί̈αν μετὰ τῶν Ἰλλυριῶν. Ἀρίστων δ’ ὁ τῶν Αἰτωλῶν στρατηγόσ, οὐ προσποιούμενοσ οὐδὲν τῶν γινομένων, ἦγε τὴν ἡσυχίαν ἐπὶ τῆσ οἰκείασ, φάσκων οὐ πολεμεῖν τοῖσ Ἀχαιοῖσ, ἀλλὰ διατηρεῖν τὴν εἰρήνην, εὐήθεσ καὶ παιδικὸν πρᾶγμα ποιῶν· δῆλον γὰρ ὡσ εὐήθη καὶ μάταιον εἰκὸσ φαίνεσθαι τὸν τοιοῦτον, ὅταν ὑπολαμβάνῃ τοῖσ λόγοισ ἐπικρύψασθαι τὰσ τῶν πραγμάτων ἐναργείασ.

οἱ δὲ περὶ τὸν Δωρίμαχον διὰ τῆσ Ἀχαιάτιδοσ ποιησάμενοι τὴν πορείαν, ἧκον ἄφνω πρὸσ τὴν Κύναιθαν.

ἔτι δὲ γῆσ ἀναδασμούσ, τέλοσ δ’ ἐπικρατῆσαι τοὺσ τὰ τῶν Ἀχαιῶν αἱρουμένουσ καὶ κατασχεῖν τὴν πόλιν, φυλακὴν ἔχοντασ τῶν τειχῶν καὶ στρατηγὸν τῆσ πόλεωσ ἐξ Ἀχαί̈ασ.

πεισθέντεσ οἱ κατέχοντεσ τὴν πόλιν ἐπρέσβευον πρὸσ τὸ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνοσ, βουλόμενοι μετὰ τῆσ ἐκείνων γνώμησ ποιεῖσθαι τὰσ διαλύσεισ.

οὕτωσ ἀποστείλαντεσ τὴν παραφυλακὴν καὶ τὸν στρατηγὸν ἐκ τῆσ πόλεωσ οἱ Κυναιθεῖσ διελύσαντο καὶ κατήγαγον τοὺσ φυγάδασ, ὄντασ σχεδὸν εἰσ τριακοσίουσ, λαβόντεσ πίστεισ τῶν παρ’ ἀνθρώποισ νομιζομένων τὰσ ἰσχυροτάτασ.

οἱ δὲ κατανοστήσαντεσ οὐχ ὡσ αἰτίασ ἢ προφάσεωσ ἐπιγενομένησ τοῦ δοκεῖν ἄλλησ διαφορᾶσ ἀρχὴν αὐτοῖσ τινα γεγενῆσθαι, τὸ δ’ ἐναντίον παραχρῆμα κατελθόντεσ εὐθέωσ ἐπεβούλευον τῇ πατρίδι καὶ τοῖσ σώσασι.

καί μοι δοκοῦσι, καθ’ ὃν καιρὸν ἐπὶ τῶν σφαγίων τοὺσ ὁρ́κουσ καὶ τὰσ πίστεισ ἐδίδοσαν ἀλλήλοισ, τότε μάλιστα διανοεῖσθαι περί τε τῆσ εἰσ τὸ θεῖον καὶ τοὺσ πιστεύσαντασ ἀσεβείασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION