헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́9́34́

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 34)

πρὶν δὲ ἐσ Κορώνειαν ἐξ Ἀλαλκομενῶν ἀφικέσθαι, τῆσ Ἰτωνίασ Ἀθηνᾶσ ἐστι τὸ ἱερόν· καλεῖται δὲ ἀπὸ Ἰτωνίου τοῦ Ἀμφικτύονοσ, καὶ ἐσ τὸν κοινὸν συνίασιν ἐνταῦθα οἱ Βοιωτοὶ σύλλογον. ἐν δὲ τῷ ναῷ χαλκοῦ πεποιημένα Ἀθηνᾶσ Ἰτωνίασ καὶ Διόσ ἐστιν ἀγάλματα· τέχνη δὲ Ἀγορακρίτου, μαθητοῦ τε καὶ ἐρωμένου Φειδίου.

ἀνέθεσαν δὲ καὶ Χαρίτων ἀγάλματα ἐπ’ ἐμοῦ. λέγεται δὲ καὶ τοιόνδε, Ιὀδάμαν ἱερωμένην τῇ θεῷ νύκτωρ ἐσ τὸ τέμενοσ ἐσελθεῖν καὶ αὐτῇ τὴν Ἀθηνᾶν φανῆναι, τῷ χιτῶνι δὲ τῆσ θεοῦ τὴν Μεδούσησ ἐπεῖναι τῆσ Γοργόνοσ κεφαλήν·

Ιὀδάμαν δέ, ὡσ εἶδε, γενέσθαι λίθον. καὶ διὰ τοῦτο ἐπιτιθεῖσα γυνὴ πῦρ ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν ἐπὶ τῆσ Ιὀδάμασ τὸν βωμὸν ἐσ τρὶσ ἐπιλέγει τῇ Βοιωτῶν φωνῇ Ιὀδάμαν ζῆν καὶ αἰτεῖν πῦρ. Κορώνεια δὲ παρείχετο μὲν ἐσ μνήμην ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ Ἑρμοῦ βωμὸν Ἐπιμηλίου, τὸν δὲ ἀνέμων.

κατωτέρω δὲ ὀλίγον Ἥρασ ἐστὶν ἱερὸν καὶ ἄγαλμα ἀρχαῖον, Πυθοδώρου τέχνη Θηβαίου, φέρει δὲ ἐπὶ τῇ χειρὶ Σειρῆνασ· τὰσ γὰρ δὴ Ἀχελῴου θυγατέρασ ἀναπεισθείσασ φασὶν ὑπὸ Ἥρασ καταστῆναι πρὸσ τὰσ Μούσασ ἐσ ᾠδῆσ ἔργον· αἱ δὲ ὡσ ἐνίκησαν, ἀποτίλασαι τῶν Σειρήνων τὰ πτερὰ ποιήσασθαι στεφάνουσ ἀπ’ αὐτῶν λέγονται. Κορωνείασ δὲ σταδίουσ ὡσ τεσσαράκοντα ὄροσ ἀπέχει τὸ Λιβήθριον, ἀγάλματα δὲ ἐν αὐτῷ Μουσῶν τε καὶ νυμφῶν ἐπίκλησίν ἐστι Λιβηθρίων·

καὶ πηγαὶ ‐ τὴν μὲν Λιβηθριάδα ὀνομάζουσιν, ἡ δὲ ἑτέρα Πέτρα ‐ γυναικὸσ μαστοῖσ εἰσιν εἰκασμέναι, καὶ ὅμοιον γάλακτι ὕδωρ ἀπ’ αὐτῶν ἄνεισιν. ἐσ δὲ τὸ ὄροσ τὸ Λαφύστιον καὶ ἐσ τοῦ Διὸσ τοῦ Λαφυστίου τὸ τέμενόσ εἰσιν ἐκ Κορωνείασ στάδιοι μάλιστα εἴκοσι.

λίθου μὲν τὸ ἄγαλμά ἐστιν· Ἀθάμαντοσ δὲ θύειν Φρίξον καὶ Ἕλλην ἐνταῦθα μέλλοντοσ πεμφθῆναι κριὸν τοῖσ παισί φασιν ὑπὸ Διὸσ ἔχοντα τὸ ἔριον χρυσοῦν, καὶ ἀποδρᾶναι σφᾶσ ἐπὶ τοῦ κριοῦ τούτου. ἀνωτέρω δέ ἐστιν Ἡρακλῆσ Χάροψ ἐπίκλησιν·

ἐνταῦθα δὲ οἱ Βοιωτοὶ λέγουσιν ἀναβῆναι τὸν Ἡρακλέα ἄγοντα τοῦ Αἵδου τὸν κύνα. ἐκ δὲ Λαφυστίου κατιόντι ἐσ τῆσ Ἰτωνίασ Ἀθηνᾶσ τὸ ἱερὸν ποταμόσ ἐστι Φάλαροσ ἐσ τὴν Κηφισίδα ἐκδιδοὺσ λίμνην. τοῦ δὲ ὄρουσ τοῦ Λαφυστίου πέραν ἐστὶν Ὀρχομενόσ, εἴ τισ Ἕλλησιν ἄλλη πόλισ ἐπιφανὴσ καὶ αὕτη ἐσ δόξαν.

εὐδαιμονίασ δέ ποτε ἐπὶ μέγιστον προαχθεῖσαν ἔμελλεν ἄρα ὑποδέξεσθαι τέλοσ καὶ ταύτην οὐ πολύ τι ἀποδέον ἢ Μυκήνασ τε καὶ Δῆλον. περὶ δὲ τῶν ἀρχαίων τοιαῦτ’ ἦν ὁπόσα καὶ μνημονεύουσιν. Ἀνδρέα πρῶτον ἐνταῦθα Πηνειοῦ παῖδα τοῦ ποταμοῦ λέγουσιν ἐποικῆσαι καὶ ἀπὸ τούτου τὴν γῆν Ἀνδρηίδα ὀνομασθῆναι· παραγενομένου δὲ ὡσ αὐτὸν Ἀθάμαντοσ, ἀπένειμε τῆσ αὑτοῦ τῷ Ἀθάμαντι τήν τε περὶ τὸ Λαφύστιον χώραν καὶ τὴν νῦν Κορώνειαν καὶ Ἁλιαρτίαν.

Ἀθάμασ δὲ ἅτε οὐδένα οἱ παίδων τῶν ἀρσένων λελεῖφθαι νομίζων ‐ τὰ μὲν γὰρ ἐσ Λέαρχόν τε καὶ Μελικέρτην ἐτόλμησεν αὐτόσ, Λεύκωνι δὲ ὑπὸ νόσου τελευτῆσαι συνέβη, Φρίξον δὲ ἄρα οὐκ ἠπίστατο ἢ αὐτὸν περιόντα ἢ γένοσ ὑπολειπόμενον Φρίξου ‐ τούτων ἕνεκα ἐποιήσατο Ἁλίαρτον καὶ Κόρωνον τοὺσ Θερσάνδρου τοῦ Σισύφου· Σισύφου γὰρ ἀδελφὸσ ἦν ὁ Ἀθάμασ. ὕστερον δὲ ἀναστρέψαντοσ ἐκ Κόλχων οἱ μὲν αὐτοῦ Φρίξου φασίν, οἱ δὲ Πρέσβωνοσ ‐ γεγονέναι δὲ Φρίξῳ τὸν Πρέσβωνα ἐκ τῆσ Αἰήτου θυγατρόσ ‐ οὕτω συγχωροῦσιν οἱ Θερσάνδρου παῖδεσ οἶκον μὲν τὸν Ἀθάμαντοσ Ἀθάμαντι καὶ τοῖσ ἀπὸ ἐκείνου προσήκειν·

αὐτοὶ δὲ ‐ μοῖραν γὰρ δίδωσί σφισιν Ἀθάμασ τῆσ γῆσ ‐ Ἁλιάρτου καὶ Κορωνείασ ἐγένοντο οἰκισταί.

πρότερον δὲ ἔτι τούτων Ἀνδρεὺσ Εὐίππην θυγατέρα Λεύκωνοσ λαμβάνει παρὰ Ἀθάμαντοσ γυναῖκα, καὶ υἱὸσ Ἐτεοκλῆσ αὐτῷ γίνεται, Κηφισοῦ δὲ τοῦ ποταμοῦ κατὰ τῶν πολιτῶν τὴν φήμην, ὥστε καὶ τῶν ποιησάντων τινὲσ Κηφισιάδην τὸν Ἐτεοκλέα ἐκάλεσαν ἐν τοῖσ ἔπεσιν.

οὗτοσ ὡσ ἐβασίλευσεν ὁ Ἐτεοκλῆσ, τὴν μὲν χώραν ἀπὸ Ἀνδρέωσ ἔχειν τὸ ὄνομα εἰάσε, φυλὰσ δὲ Κηφισιάδα, τὴν δὲ ἑτέραν ἐπώνυμον αὑτῷ κατεστήσατο.

ἀφικομένῳ δὲ πρὸσ αὐτὸν Ἄλμῳ τῷ Σισύφου δίδωσιν οἰκῆσαι τῆσ χώρασ οὐ πολλήν, καὶ κώμη τότε ἐκλήθησαν Ἄλμωνεσ ἀπὸ τοῦ Ἄλμου τούτου· χρόνῳ δὲ ἐξενίκησεν ὕστερον <ὄνομα> εἶναι τῇ κώμῃ Ὄλμωνασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 34

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 34)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION