Pausanias, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 19

(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 19)

ἐπὶ ταύτῃ τῇ λεωφόρῳ χωρίον ἐστὶ Τευμησσόσ· Εὐρώπην δὲ ὑπὸ Διὸσ κρυφθῆναί φασιν ἐνταῦθα. ἕτεροσ δὲ ἐσ ἀλώπεκα ἐπίκλησιν Τευμησσίαν λόγοσ ἐστίν, ὡσ ἐκ μηνίματοσ Διονύσου τὸ θηρίον ἐπ’ ὀλέθρῳ τραφείη Θηβαίων, καὶ ὡσ ὑπὸ τοῦ κυνόσ, ὃν Πρόκριδι τῇ Ἐρεχθέωσ ἔδωκεν Ἄρτεμισ, ἁλίσκεσθαι μέλλουσα αὐτή τε λίθοσ ἐγένετο ἡ ἀλώπηξ καὶ ὁ κύων οὗτοσ. καὶ Ἀθηνᾶσ ἐν Τευμησσῷ Τελχινίασ ἐστὶν ἱερὸν ἄγαλμα οὐκ ἔχον· ἐσ δὲ τὴν ἐπίκλησιν αὐτῆσ ἔστιν εἰκάζειν ὡσ τῶν ἐν Κύπρῳ ποτὲ οἰκησάντων Τελχίνων ἀφικομένη μοῖρα ἐσ Βοιωτοὺσ ἱερὸν ἱδρύσατο Ἀθηνᾶσ Τελχινίασ. Τευμησσοῦ δὲ ἐν ἀριστερᾷ σταδίουσ προελθόντι ἑπτὰ Γλίσαντόσ ἐστιν ἐρείπια, πρὸ δὲ αὐτῶν ἐν δεξιᾷ τῆσ ὁδοῦ χῶμα οὐ μέγα ὕλῃ τε ἀγρίᾳ σύσκιον καὶ ἡμέροισ δένδροισ.

ἐτάφησαν δὲ αὐτόθι οἱ μετὰ Αἰγιαλέωσ ποιησάμενοι τοῦ Ἀδράστου τὴν ἐσ Θήβασ στρατείαν, ἄλλοι τε Ἀργείων τῶν ἐν τέλει καὶ Πρόμαχοσ ὁ Παρθενοπαίου· τῷ δὲ Αἰγιαλεῖ γενέσθαι τὸ μνῆμα ἐν Παγαῖσ πρότερον ἔτι ἐν τῇ συγγραφῇ τῇ Μεγαρίδι ἐδήλωσα. κατὰ δὲ τὴν ἐσ Γλίσαντα εὐθεῖαν ἐκ Θηβῶν λίθοισ χωρίον περιεχόμενον λογάσιν Ὄφεωσ καλοῦσιν οἱ Θηβαῖοι κεφαλήν, τὸν ὄφιν τοῦτον ‐ ὅστισ δὴ ἦν ‐ ἀνασχεῖν ἐνταῦθα ἐκ τοῦ φωλεοῦ λέγοντεσ τὴν κεφαλήν, Τειρεσίαν δὲ ἐπιτυχόντα ἀποκόψαι μαχαίρᾳ.

τὸ μὲν δὴ χωρίον τοῦτο ἐπὶ λόγῳ καλεῖται τοιῷδε· ὑπὲρ δὲ Γλίσαντόσ ἐστιν ὄροσ Ὕπατοσ καλούμενον, ἐπὶ δὲ αὐτῷ Διὸσ Ὑπάτου ναὸσ καὶ ἄγαλμα· τὸν δὲ ποταμὸν τὸν χείμαρρον Θερμώδοντα ὀνομάζουσιν. ἀναστρέψαντι δὲ ἐπί τε Τευμησσὸν καὶ ὁδὸν τὴν ἐσ Χαλκίδα Χαλκώδοντοσ μνῆμά ἐστιν, ὃσ ἀπέθανεν ὑπὸ Ἀμφιτρύωνοσ μάχησ πρὸσ Θηβαίουσ Εὐβοεῦσι γενομένησ. ἑξῆσ δὲ πόλεων ἐρείπιά ἐστιν Ἅρματοσ καὶ Μυκαλησσοῦ·

καὶ τῇ μὲν τὸ ὄνομα ἐγένετο ἀφανισθέντοσ, ὡσ οἱ Ταναγραῖοί φασιν, ἐνταῦθα Ἀμφιαράῳ τοῦ ἁρ́ματοσ καὶ οὐχ ὅπου λέγουσιν οἱ Θηβαῖοι· Μυκαλησσὸν δὲ ὁμολογοῦσιν ὀνομασθῆναι, διότι ἡ βοῦσ ἐνταῦθα ἐμυκήσατο ἡ Κάδμον καὶ τὸν σὺν αὐτῷ στρατὸν ἄγουσα ἐσ Θήβασ. μοι τοῦ λόγου.

πρὸσ θάλασσαν δὲ τῆσ Μυκαλησσοῦ Δήμητροσ Μυκαλησσίασ ἐστὶν ἱερόν·

κλείεσθαι δὲ αὐτὸ ἐπὶ νυκτὶ ἑκάστῃ καὶ αὖθισ ἀνοίγεσθαί φασιν ὑπὸ Ἡρακλέουσ, τὸν δὲ Ἡρακλέα εἶναι τῶν Ἰδαίων καλουμένων Δακτύλων. δείκνυται δὲ αὐτόθι καὶ θαῦμα τοιόνδε· πρὸ τοῦ ἀγάλματοσ τῶν ποδῶν τιθέασιν ὅσα ἐν ὀπώρᾳ πέφυκε γίνεσθαι, ταῦτα δὲ διὰ παντὸσ μένει τεθηλότα τοῦ ἔτουσ. τοῦ δὲ Εὐρίπου τὴν Εὔβοιαν κατὰ τοῦτο ἀπὸ τῆσ Βοιωτῶν διείργοντοσ τῆσ τε Δήμητροσ ἐν δεξιᾷ τὸ ἱερὸν τῆσ Μυκαλησσίασ καὶ ὀλίγον ἀπ’ αὐτοῦ προελθόντι ἐστὶν Αὐλίσ·

ὀνομασθῆναι δὲ ἀπὸ τῆσ Ὠγύγου θυγατρόσ φασιν αὐτήν. ναὸσ δὲ Ἀρτέμιδόσ ἐστιν ἐνταῦθα καὶ ἀγάλματα λίθου λευκοῦ, τὸ μὲν δᾷδασ φέρον, τὸ δὲ ἐοίκε τοξευούσῃ. φασὶ δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ μελλόντων ἐκ μαντείασ τῆσ Κάλχαντοσ Ἰφιγένειαν τῶν Ἑλλήνων θύειν, τὴν θεὸν ἀντ’ αὐτῆσ ἔλαφον τὸ ἱερεῖον ποιῆσαι. πλατάνου δέ, ἧσ καὶ Ὅμηροσ ἐν Ἰλιάδι ἐποιήσατο μνήμην, τὸ ἔτι τοῦ ξύλου περιὸν φυλάσσουσιν ἐν τῷ ναῷ.

λέγεται δὲ ὡσ ἐν Αὐλίδι πνεῦμα τοῖσ Ἕλλησιν οὐκ ἐγίνετο ἐπίφορον, φανέντοσ δὲ ἐξαίφνησ ἀνέμου σφίσιν οὐρίου θύειν τῇ Ἀρτέμιδι ὅ τι ἕκαστοσ εἶχε, θήλεά τε ἱερεῖα καὶ ἄρσενα ὁμοίωσ· καὶ ἀπ’ ἐκείνου διαμεμένηκεν ἐν Αὐλίδι πάντα τὰ ἱερεῖα εἶναι δόκιμα. δείκνυται δὲ καὶ ἡ πηγή, παρ’ ἣν ἡ πλάτανοσ ἐπεφύκει, καὶ ἐπὶ λόφου πλησίον τῆσ Ἀγαμέμνονοσ σκηνῆσ οὐδὸσ χαλκοῦσ· φοίνικεσ δὲ πρὸ τοῦ ἱεροῦ πεφύκασιν, οὐκ ἐσ ἅπαν ἐδώδιμον παρεχόμενοι καρπὸν ὥσπερ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ, τοῦ δὲ ἐν Ιὠνίᾳ τῶν φοινίκων καρποῦ πεπανώτερον.

ἄνθρωποι δὲ ἐν τῇ Αὐλίδι οἰκοῦσιν οὐ πολλοί, γῆσ δέ εἰσιν οὗτοι κεραμεῖσ·

νέμονται δὲ Ταναγραῖοι ταύτην τε τὴν χώραν καὶ ὅση περὶ Μυκαλησσόν ἐστι καὶ Ἅρμα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION