헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́4́27́

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 27)

τὸ δὲ τῶν Τυνδάρεω παίδων μήνιμα ἐσ τοὺσ Μεσσηνίουσ ἤρξατο μὲν πρὸ τῆσ ἐν Στενυκλήρῳ μάχησ, γενέσθαι <δὲ> αὐτὸ δι’ αἰτίαν τοιάνδε εἰκάζω. μειράκια ὡραῖα ἐξ Ἀνδανίασ, Πάνορμοσ καὶ Γώνιπποσ, τά τε ἄλλα οἰκείωσ εἶχον ἀλλήλοισ καὶ κοινὰσ ἐπὶ τὰσ μάχασ ἐξόδουσ καὶ καταδρομὰσ ἐποιοῦντο ἐσ τὴν Λακωνικήν. Λακεδαιμονίων δὲ ἐπὶ στρατοπέδου Διοσκούροισ ἑορτὴν ἀγόντων καὶ ἤδη πρὸσ πότον καὶ παιδιὰσ τετραμμένων μετὰ τὸ ἄριστον, ὁ Γώνιπποσ καὶ ὁ Πάνορμοσ χιτῶνασ λευκοὺσ καὶ χλαμύδασ πορφυρᾶσ ἐνδύντεσ ἐπί τε ἵππων τῶν καλλίστων ὀχούμενοι καὶ ἐπὶ ταῖσ κεφαλαῖσ πίλουσ, ἐν δὲ ταῖσ χερσὶ δόρατα ἔχοντεσ ἐπιφαίνονται Λακεδαιμονίοισ.

οἱ δὲ ὡσ εἶδον, προσεκύνουν τε καὶ εὔχοντο, ἀφῖχθαι δοκοῦντέσ σφισιν αὐτοὺσ ἐσ τὴν θυσίαν τοὺσ Διοσκούρουσ. οἱ νεανίσκοι δὲ ὡσ ἅπαξ ἀνεμίχθησαν, διεξήλαυνον διὰ πάντων παίοντεσ τοῖσ δόρασι, καὶ ἤδη κειμένων πολλῶν ἀποχωροῦσιν ἐσ Ἀνδανίαν, καθυβρίσαντεσ τῶν Διοσκούρων τῇ θυσίᾳ.

τοῦτο ἐμοὶ δοκεῖν προήγαγε τοὺσ Διοσκούρουσ ἐσ τὸ ἔχθοσ τὸ Μεσσηνίων· τότε δέ, ὡσ ἐδήλου τῷ Ἐπαμινώνδᾳ τὸ ὄνειρον, οὐκ ἦν ἔτι τοῖσ Διοσκούροισ ἀκούσιοσ τῶν Μεσσηνίων ἡ κάθοδοσ. μάλιστα δὲ τὸν Ἐπαμινώνδαν ἐσ τὸν οἰκισμὸν οἱ Βάκιδοσ ἐνῆγον χρησμοί.

Βάκιδι γὰρ μανέντι ἐκ Νυμφῶν ἐσ ἄλλουσ τέ ἐστιν Ἑλλήνων καὶ ἐσ τὴν Μεσσηνίων κάθοδον προειρημένα καὶ τότε δὴ Σπάρτησ μὲν ἀπ’ ἀγλαὸν ἄνθοσ ὀλεῖται,Μεσσήνη δ’ αὖτισ οἰκήσεται ἤματα πάντα. ἐγὼ δὲ καὶ περὶ τῆσ Εἴρασ, ὅντινα ἁλώσοιτο τρόπον, Βάκιν ἐφώρασα εἰρηκότα·

καί οἱ καὶ τόδε ἐστὶ τῶν χρησμῶν,οἵ τ’ ἀπὸ Μεσσήνησ πατάγῳ κρουνοῖσ τε δαμείσησ. ὡσ δὲ ἡ τελετή σφισιν ἀνεύρητο, ταύτην μέν, ὅσοι τοῦ γένουσ τῶν ἱερέων ἦσαν, κατετίθεντο ἐσ βίβλουσ·

Ἐπαμινώνδασ δέ, ὥσ οἱ τὸ χωρίον, ἔνθα νῦν ἔχουσιν οἱ Μεσσήνιοι τὴν πόλιν, μάλιστα ἐσ οἰκισμὸν ἐφαίνετο ἐπιτήδειον, ἐκέλευεν ἀνασκοπεῖσθαι τοῖσ μάντεσιν, <εἴ> οἱ βουλήσεται ταύτῃ καὶ τὰ τῶν θεῶν ἐπιχωρῆσαι. φαμένων δὲ καὶ τούτων εἶναι τὰ ἱερὰ αἴσια, οὕτω παρεσκευάζετο ἐσ τὸν οἰκισμόν, λίθουσ τε ἄγεσθαι κελεύων καὶ ἄνδρασ μεταπεμπόμενοσ, οἷσ τέχνη στενωποὺσ κατατέμνεσθαι καὶ οἰκίασ καὶ ἱερὰ οἰκοδομεῖσθαι καὶ τείχη περιβάλλεσθαι. ὡσ δὲ ἐγεγόνει τὰ πάντα ἐν ἑτοίμῳ, τὸ ἐντεῦθεν ‐ ἱερεῖα γὰρ παρεῖχον οἱ Ἀρκάδεσ ‐ αὐτὸσ μὲν Ἐπαμινώνδασ καὶ οἱ Θηβαῖοι Διονύσῳ καὶ Ἀπόλλωνι ἔθυον Ἰσμηνίῳ τὸν νομιζόμενον τρόπον, Ἀργεῖοι δὲ τῇ τε Ἥρᾳ τῇ Ἀργείᾳ καὶ Νεμείῳ Διί, Μεσσήνιοι δὲ Διί τε Ἰθωμάτᾳ καὶ Διοσκούροισ, οἱ δέ σφισιν ἱερεῖσ θεαῖσ ταῖσ Μεγάλαισ καὶ Καύκωνι.

ἐπεκαλοῦντο δὲ ἐν κοινῷ καὶ ἡρ́ωάσ σφισιν ἐπανήκειν συνοίκουσ, Μεσσήνην μὲν τὴν Τριόπα μάλιστα, ἐπὶ ταύτῃ δὲ Εὔρυτον καὶ Ἀφαρέα τε καὶ τοὺσ παῖδασ, παρὰ δὲ Ἡρακλειδῶν Κρεσφόντην τε καὶ Αἴπυτον· πλείστη δὲ καὶ παρὰ πάντων ἀνάκλησισ ἐγίνετο Ἀριστομένουσ. καὶ τὴν μὲν τότε ἡμέραν πρὸσ θυσίαισ τε καὶ εὐχαῖσ ἦσαν, ταῖσ δὲ ἐφεξῆσ τοῦ τείχουσ τὸν περίβολον ἤγειρον καὶ ἐντὸσ οἰκίασ καὶ τὰ ἱερὰ ἐποιοῦντο.

εἰργάζοντο δὲ καὶ ὑπὸ μουσικῆσ ἄλλησ μὲν οὐδεμιᾶσ, αὐλῶν δὲ Βοιωτίων καὶ Ἀργείων·

τά τε Σακάδα καὶ Προνόμου μέλη τότε δὴ προήχθη μάλιστα ἐσ ἅμιλλαν. αὐτῇ μὲν δὴ τῇ πόλει Μεσσήνην ἔθεντο ὄνομα, ἀνῴκιζον δὲ καὶ ἄλλα πολίσματα. Ναυπλιεῖσ δὲ ἐκ Μοθώνησ οὐκ ἀνέστησαν·

κατὰ χώραν δὲ καὶ Ἀσιναίουσ μένειν εἰών, τούτοισ μὲν καὶ εὐεργεσίαν ἀπομνημονεύοντεσ πολεμῆσαι μετὰ Λακεδαιμονίων πρὸσ σφᾶσ οὐ θελήσασι, Ναυπλιεῖσ δὲ κατιοῦσιν ἐσ Πελοπόννησον Μεσσηνίοισ τε δῶρα ἤγαγον ὁποῖα εἶχον καὶ ἅμα μὲν ὑπὲρ καθόδου τῆσ ἐκείνων συνεχέσιν ἐσ τὸ θεῖον ταῖσ εὐχαῖσ, ἅμα δὲ ὑπὲρ σωτηρίασ τῆσ σφετέρασ δεήσεσιν ἐσ ἐκείνουσ ἐχρῶντο. κατῆλθον δὲ ἐσ Πελοπόννησον οἱ Μεσσήνιοι καὶ ἀνεσώσαντο τὴν αὑτῶν ἑπτὰ καὶ ὀγδοήκοντα καὶ διακοσίοισ ἔτεσιν ὕστερον μετὰ Εἴρασ ἅλωσιν, Δυσκινήτου μὲν Ἀθήνῃσιν ἄρχοντοσ, τρίτῳ δὲ ἔτει τῆσ δευτέρασ καὶ ἑκατοστῆσ Ὀλυμπιάδοσ, ἣν Δάμων Θούριοσ τὸ δεύτερον ἐνίκα.

οὐκ ὀλίγοσ μὲν οὖν ὁ χρόνοσ καὶ Πλαταιεῦσιν ἐγένετο, ἐφ’ ὅσον καὶ ἐκεῖνοι τὴν αὑτῶν ἔφευγον, καὶ Δηλίοισ, ἡνίκα ᾤκησαν Ἀδραμύττιον ἐκβληθέντεσ ἐκ τῆσ σφετέρασ ὑπὸ Ἀθηναίων καὶ Ὀρχομενίων· οἱ δὲ Μινύαι, μετὰ τὴν μάχην τὴν ἐν Λεύκτροισ ἐκπεσόντεσ ὑπὸ Θηβαίων ἐξ Ὀρχομενοῦ, κατήχθησαν ἐσ Βοιωτίαν ὑπὸ Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου, καὶ οὗτοι καὶ οἱ Πλαταιεῖσ.

Θηβαίων δὲ αὐτῶν ἐρημώσαντοσ Ἀλεξάνδρου τὴν πόλιν, αὖθισ ἔτεσιν οὐ πολλοῖσ ὕστερον Κάσσανδροσ Ἀντιπάτρου τὰσ Θήβασ ἔκτισεν. φαίνεται μὲν δὴ τῶν κατειλεγμένων ἐπὶ μακρότατον ἡ Πλαταϊκὴ φυγὴ συμβᾶσα, οὐ μέντοι περαιτέρω γε ἢ ἐπὶ δύο ἐγένετο οὐδ’ αὐτὴ γενεάσ.

Μεσσήνιοι δὲ ἐκτὸσ Πελοποννήσου τριακόσια ἔτη μάλιστα ἠλῶντο, ἐν οἷσ οὔτε ἐθῶν εἰσι δῆλοι παραλύσαντέσ τι τῶν οἴκοθεν οὔτε τὴν διάλεκτον τὴν Δωρίδα μετεδιδάχθησαν, ἀλλὰ καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι τὸ ἀκριβὲσ αὐτῆσ Πελοποννησίων μάλιστα ἐφύλασσον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 27

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 27)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION