헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́4́12́

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 12)

Λακεδαιμονίουσ δὲ ἐλύπει μὲν καὶ τὸ γεγονὸσ πταῖσμα, τεθνεώτων ἐν τῇ μάχῃ πολλῶν τε καὶ ἀξίων λόγου, παρίστατο δὲ καὶ ἐσ τὴν πᾶσαν ἐλπίδα τοῦ πολέμου σφίσιν ἀθύμωσ ἔχειν· καὶ διὰ τοῦτο θεωροὺσ ἀποστέλλουσιν ἐσ Δελφούσ. τούτοισ ἐλθοῦσιν ἡ Πυθία χρᾷ τάδε· οὔ σε μάχησ μόνον ἔργ’ ἐφέπειν χερὶ Φοῖβοσ ἄνωγεν,ἀλλ’ ἀπάτῃ μὲν ἔχει γαῖαν Μεσσηνίδα λαόσ,ταῖσ δ’ αὐταῖσ τέχναισιν ἁλώσεται αἷσπερ ὑπῆρξεν. ὁ πρὸσ ταῦτα τοῖσ βασιλεῦσι καὶ τοῖσ ἐφόροισ τέχνασ μὲν οὖν προθυμουμένοισ οὐκ ἐγίνετο ἀνευρεῖν·

οἱ δὲ Ὀδυσσέωσ τῶν ἔργων ἀπομιμούμενοι τὸ ἐπὶ Ἰλίῳ πέμπουσιν ἄνδρασ ἑκατὸν ἐσ Ἰθώμην συνήσοντασ ἃ μηχανῶνται, λόγῳ δὲ αὐτομόλουσ· ἦν δὲ καὶ φυγὴ τῶν ἀνδρῶν ἐκ τοῦ φανεροῦ κατεγνωσμένη. τούτουσ ἥκοντασ ἀπέπεμπεν αὐτίκα Ἀριστόδημοσ, Λακεδαιμονίων φήσασ τὰ ἀδικήματα καινὰ εἶναι, τὰ δὲ σοφίσματα ἀρχαῖα. ἁμαρτόντεσ δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι τοῦ ἐγχειρήματοσ δεύτερα ἐπειρῶντο τῶν Μεσσηνίων διαλῦσαι τὸ συμμαχικόν·

ἀντειπόντων δὲ τῶν Ἀρκάδων ‐ παρὰ γὰρ τούτουσ πρότερον ἀφίκοντο οἱ πρέσβεισ ‐ οὕτω τὴν ἐπ’ Ἄργοσ ἐπέσχον πορείαν. Ἀριστόδημοσ δὲ πυνθανόμενοσ τὰ πρασσόμενα ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων πέμπει καὶ αὐτὸσ ἐρησομένουσ τὸν θεόν, ἡ δὲ Πυθία σφίσιν ἔχρησε· κῦδόσ σοι πολέμοιο διδοῖ θεόσ·

ἀλλ’ ἀπάταισιφράζεο μὴ Σπάρτησ δόλιοσ λόχοσ ἐχθρὸσ ἀνέλθῃκρείσσων· ἦ γὰρ Ἄρησ κείνων εὐήρεα τεύχηκαί <τὸ> χορῶν στεφάνωμα πικροὺσ οἰκήτορασ ἕξει,τῶν δύο συντυχίαισ κρυπτὸν λόχον ἐξαναδύντων. οὐ πρόσθεν δὲ τέλοσ τόδ’ ἐπόψεται ἱερὸν ἦμαρ,πρὶν τὰ παραλλά<ξαν>τα φύσιν τὸξαν χρεὼν ἀφίκηται. τότε μὲν δὴ Ἀριστόδημοσ καὶ οἱ μάντεισ ἀπείρωσ εἶχον συμβαλέσθαι τὸ εἰρημένον· ἔτεσι δὲ ὕστερον οὐ πολλοῖσ ἀναφαίνειν τε καὶ ἐσ τέλοσ ἄξειν ἔμελλεν ὁ θεόσ. ἕτερα δὲ ἐν τῷ τότε τοῖσ Μεσσηνίοισ συνέβαινε τοιαῦτα.

Λυκίσκου μετοικοῦντοσ ἐν Σπάρτῃ τὴν θυγατέρα ἐπέλαβεν ἀποθανεῖν, ἣν ἅμα ἀγόμενοσ ἔφυγεν ἐκ Μεσσήνησ. πολλάκισ δὲ αὐτὸν φοιτῶντα ἐπὶ τὸ μνῆμα τῆσ παιδὸσ λοχήσαντεσ ἱππεῖσ τῶν Ἀρκάδων αἱροῦσιν· ἀναχθεὶσ δὲ ἐσ τὴν Ἰθώμην καὶ ἐσ ἐκκλησίαν καταστὰσ ἀπελογεῖτο ὡσ οὐ προδιδοὺσ τὴν πατρίδα ἀποχωρήσαι, πειθόμενοσ δὲ τοῖσ ῥηθεῖσιν ὑπὸ τοῦ μάντεωσ ἐσ τὴν παῖδα ὡσ οὖσαν οὐ γνησίαν. ταῦτα ἀπολογούμενοσ οὐ πρότερον ἔδοξεν ἀληθῆ λέγειν πρὶν ἢ παρῆλθεν ἐσ τὸ θέατρον ἡ τὴν ἱερωσύνην τότε τῆσ Ἥρασ ἔχουσα.

αὕτη δὲ τεκεῖν τε τὴν παῖδα ὡμολόγει καὶ τῇ Λυκίσκου γυναικὶ ὑποβαλέσθαι δοῦναι· "νῦν δὲ" ἔφη "τό τε ἀπόρρητον ἐκφαίνουσα ἥκω καὶ παύσουσα ἐμαυτὴν ἱερωμένην. " ταῦτα δὲ ἔλεγεν, ὅτι ἦν ἐν τῇ Μεσσήνῃ καθεστηκόσ, ἢν γυναικὸσ ἱερωμένησ ἢ καὶ ἀνδρὸσ προαποθάνῃ τισ τῶν παίδων, ἐσ ἄλλον τὴν ἱερωσύνην μεταχωρεῖν. νομίζοντεσ οὖν τὴν γυναῖκα ἀληθῆ λέγειν, τῇ θεῷ τε εἵλοντο ἱερατευσομένην ἀντ’ ἐκείνησ καὶ Λυκίσκον συγγνωστὰ ἔφασαν εἰργάσθαι. μετὰ δὲ ταῦτα ἐδόκει σφίσι ‐ καὶ γὰρ εἰκοστὸν ἔτοσ ἐπῄει τῷ πολέμῳ ‐ πέμπειν αὖθισ ἐσ Δελφοὺσ ἐρησομένουσ ὑπὲρ νίκησ.

ἐρομένοισ δὲ ἔχρησεν ἡ Πυθία· τοῖσ τρίποδασ περὶ βωμὸν Ἰθωμάτᾳ Διὶ πρώτοισστήσασιν δεκάδων ἀριθμὸν δὶσ πέντε δίδωσισὺν κύδει πολέμου γαῖαν Μεσσηνίδα δαίμων. Ζεὺσ γὰρ ἔνευσ’ οὕτωσ. ἀπάτη δέ σε πρόσθε τίθησινἥ τ’ ὀπίσω τίσισ ἐστί, καὶ ἔνθεον ἐξαπατῴησ. ἑρ́δ’ ὅππῃ τὸ χρεών· ἄτη δ’ ἄλλοισι πρὸ ἄλλων. ταῦτ’ ἀκούσαντεσ γεγονέναι τε ἡγοῦντο ὑπὲρ αὑτῶν τὴν μαντείαν καὶ σφίσι διδόναι <τὸ> τοῦ πολέμου κράτοσ·

οὐ γὰρ αὐτῶν γε ἐχόντων ἐντὸσ τείχουσ τοῦ Ἰθωμάτα τὸ ἱερὸν Λακεδαιμονίουσ προτέρουσ ἀναθέντασ φθήσεσθαι. καὶ οἱ μὲν ξυλίνουσ κατασκευάσεσθαι τρίποδασ ἔμελλον, οὐ γάρ σφισι περιῆν χρήματα ὡσ χαλκοῦσ ποιήσασθαι· τῶν δέ τισ Δελφῶν τὸν χρησμὸν ἐξήγγειλεν ἐσ Σπάρτην. πυθομένοισ δὲ ἐν κοινῷ μὲν οὐδέν σφισιν ἐξεγένετο ἀνευρεῖν σοφόν, Οἴβαλοσ δὲ τὰ μὲν ἄλλα οὐ τῶν ἐπιφανῶν, γνώμην δὲ ὡσ ἐδήλωσεν ἀγαθόσ, ποιησάμενοσ ὡσ ἔτυχε πηλοῦ τρίποδασ ἑκατόν, τούτουσ τε ἀποκεκρυμμένουσ ἐν πήρᾳ καὶ δίκτυα ἅμα αὐτοῖσ ἔφερεν ὡσ ἀνὴρ θηρευτήσ. ἅτε δὲ ὢν ἀγνὼσ καὶ Λακεδαιμονίων τοῖσ πολλοῖσ, ῥᾷον Μεσσηνίουσ ἐλάνθανεν· ἀναμίξασ δὲ αὑτὸν ἀνδράσιν ἀγροίκοισ ἐσῆλθέ τε μετ’ αὐτῶν ἐσ τὴν Ἰθώμην καὶ ὡσ νὺξ τάχιστα ἐπελάμβανεν ἀναθεὶσ τοὺσ τρίποδασ τῷ θεῷ τούτουσ δὴ τοὺσ πηλίνουσ αὖθισ ἐσ Σπάρτην ἀπαγγελῶν Λακεδαιμονίοισ ᾤχετο.

Μεσσηνίουσ δέ, ὡσ εἶδον, ἐτάραξε μὲν μεγάλωσ, καὶ εἴκαζον ‐ ὥσπερ ἦν ‐ παρὰ Λακεδαιμονίων εἶναι·

παρεμυθεῖτο δὲ ὅμωσ αὐτοὺσ ὁ Ἀριστόδημοσ λέγων ἄλλα τε ἃ ἐν τοῖσ παροῦσιν εἰκὸσ ἦν καὶ τοὺσ ξυλίνουσ τρίποδασ ‐ ἐπεποίηντο γὰρ ἤδη ‐ περὶ τοῦ Ἰθωμάτα τὸν βωμὸν ἔστησε. συνέβη δὲ καὶ Ὀφιονέα τὸν μάντιν τοῦτον, τὸν ἐκ γενετῆσ τυφλόν, ἀναβλέψαι παραλόγωσ δὴ μάλιστα ἀνθρώπων· ἐπέλαβε γὰρ τῆσ κεφαλῆσ ἄλγημα αὐτὸν ἰσχυρόν, καὶ ἀνέβλεψεν ἀπ’ αὐτοῦ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 12

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION