Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 6 8:

ἡ γυνὴ δ’ εἰ πέντε ἔτεσιν ἦν αὐτοῦ νεωτέρα καθάπερ εἰκόσ, ἑβδομηκοστὸν ἂν δήπου καὶ πέμπτον εἶχεν ἔτοσ, ὅτ’ ἀπέθνησκε Ταρκύνιοσ. εἰ δὴ τὸν νεώτερον τῶν υἱῶν ἔσχατον ἐκύησεν ἔτοσ ἔχουσα πεντηκοστόν· προσωτέρω γὰρ οὐκέτι κυΐσκεται τούτου τοῦ χρόνου γυνή, ἀλλ’ ἔστιν οὗτοσ αὐτὸσ τῶν ὠδίνων ὁ ὁρ́οσ, ὡσ οἱ ταῦτ’ ἐξητακότεσ γράφουσιν· οὗτοσ μὲν οὖν οὐκ ἂν ἐλάττω γεγονὼσ ἦν ἐτῶν πέντε καὶ εἴκοσι κατὰ τὸν τοῦ πατρὸσ θάνατον, ὁ δὲ Λεύκιοσ ὁ πρεσβύτεροσ οὐ μείων ἑπτακαιεικοσαέτουσ· οὐκ ἄρα νηπίουσ κατέλιπεν υἱοὺσ ὁ Ταρκύνιοσ ἐκ ταύτησ γεγονότασ τῆσ γυναικόσ. ἀλλὰ μὴν εἴγ’ ἀνδρῶν ἡλικίαν εἶχον οἱ παῖδεσ, ὅθ’ ὁ πατὴρ αὐτῶν ἀπέθνησκεν, οὔτ’ ἂν ἡ μήτηρ αὐτῶν οὕτωσ ἦν ἀθλία καὶ θεοβλαβήσ, ὥστ’ ἀφαιρεῖσθαι μὲν τῶν ἑαυτῆσ τέκνων ἣν κατέλιπεν αὐτοῖσ ὁ πατὴρ ἀρχήν, τῷ δ’ ἀλλοτρίῳ καὶ ἐκ δούλησ γεγονότι χαρίζεσθαι·