헬라어 문장 검색 - Διονψσ́Αντιθυί1́56́

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 56)

ἐν ᾧ δὲ οὗτοι τὰσ εὐχὰσ ἐποιήσαντο, ἡ μέλλουσα καθιεροῦσθαι ὗσ ἐγκύμων οὖσα καὶ οὐ πρόσω τόκου καταρχομένων αὐτῆσ τῶν θυτήρων διασεισαμένη καὶ ἀποφυγοῦσα τοὺσ κατέχοντασ ἄνω ἔθει. σὺν ὀλίγοισ μικρὸν ὑπολειπόμενοσ, δεδοικὼσ μὴ ὑπὸ θορύβου τῶν διωκόντων ἀποτραπείη τῆσ κατὰ δαίμονα ὁδοῦ.

καὶ ἡ μὲν ἀμφὶ τοὺσ εἴκοσι καὶ τέτταρασ σταδίουσ ἀπὸ θαλάττησ διελθοῦσα λόφον τινὰ προσανατρέχει, ἔνθα ὑπὸ καμάτου μοχθήσασα καθέζεται. τῷ δὲ Αἰνείᾳ ̔τέλοσ γὰρ τὰ μαντεύματα ἐφαίνετο ἔχειν’ ὁρῶντι τὸ χωρίον γῆσ τε οὐκ ἐν καλῷ καὶ θαλάττησ πρόσω καὶ οὐδὲ ταύτησ ἐνορμίσασθαι ἀγαθῆσ, πολλὴ παρίσταται ἀμηχανία, πότερα χρὴ τῷ θεσφάτῳ πειθομένουσ αὐτοῦ κατοικεῖν, ἔνθα λυπηρὸν εἰσαεὶ βίον τρίψουσιν οὐδενὸσ χρηστοῦ ἀπολαύοντεσ, ἢ προσωτέρω χωρητέον ἐπὶ γῆσ ἀμείνονοσ μάστευσιν.

ταῦτα δὲ αὐτῷ διανοουμένῳ καὶ τοὺσ θεοὺσ ἔχοντι δι’ αἰτίασ ἄφνω λέγεται φωνή τισ ἐκ τῆσ νάπησ ἀφανοῦσ ὄντοσ τοῦ φθεγγομένου προσπεσεῖν κελεύουσα μένειν τε αὐτόθι καὶ πολίζεσθαι διὰ ταχέων καὶ μὴ τῷ ἀπόρῳ τῆσ παρούσησ δόξησ ἐπιτρέψαντα, εἰ μὴ ἐν εὐβότῳ γῇ τὸν βίον ἱδρύσεται, τὴν μέλλουσάν τε καὶ ὅσον οὔπω παροῦσαν εὐτυχίαν ἀπώσασθαι.

εἶναι γὰρ αὐτῷ πεπρωμένον ἐκ ταύτησ ὁρμώμενον τῆσ λυπρᾶσ καὶ ὀλίγησ τὸ πρῶτον οἰκήσεωσ πολλὴν καὶ ἀγαθὴν ἐπικτήσασθαι γῆν σὺν χρόνῳ·

παισὶ δὲ αὐτοῦ καὶ ἐγγόνοισ ἔσεσθαι ἀρχὴν μεγίστην καὶ ἐπὶ πλεῖστον χρόνον ἐκμηκυνθησομένην ὑπάρξαι.

ταύτην μὲν οὖν ἐν τῷ παρόντι καταγωγὴν ἔσεσθαι τοῖσ Τρωσί· μετὰ δὲ τοσούτουσ ἐνιαυτοὺσ ὅσουσ ἂν ἡ ὗσ τέκῃ χοίρουσ κτισθήσεσθαι πρὸσ τῶν ἐξ ἐκείνου γενησομένων πόλιν ἑτέραν εὐδαίμονα καὶ μεγάλην. μαθόντα δὲ τὸν Αἰνείαν καὶ νομίσαντα δαιμόνιόν τι τὸ χρῆμα τῆσ φωνῆσ εἶναι ποιεῖν ὡσ ὁ θεὸσ ἐκέλευεν. ἕτεροι δὲ λέγουσιν ἀδημονοῦντι τῷ ἀνδρὶ καὶ παρεικότι τὸ σῶμα ὑπὸ λύπησ καὶ οὔτε ἐπὶ τὸ στρατόπεδον καταβάντι οὔτε σῖτα προσενεγκαμένῳ, αὐτοῦ δὲ ὡσ ἔτυχεν αὐλισθέντι τὴν νύκτ’ ἐκείνην, ἐπιστῆναι μεγάλην τινὰ καὶ θαυμαστὴν ἐνυπνίου τῶν θεῶν τινι τῶν πατρίων εἰκασθεῖσαν ὄψιν τὰ λεχθέντα μικρῷ πρότερον ὑποτιθεμένην·

ὁποτέρωσ δὲ τἀληθὲσ ἔχει θεοῖσ ἂν εἰή γνώριμον. Τρώων ἑτέρα κτισθῆναι πόλισ κατὰ τὸ θέσφατον, ὑπὲρ ἧσ ἐν τῷ οἰκείῳ τόπῳ διαλέξομαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 56

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 56)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION