Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 112

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 112)

Φύτωνα δὲ τὸν τῶν Ῥηγίνων στρατηγὸν συλλαβών, τὸν μὲν υἱὸν αὐτοῦ κατεπόντισεν, αὐτὸν δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἔδησε πρὸσ τὰσ ὑψηλοτάτασ μηχανάσ, οἱονεὶ τραγικήν τινα τιμωρίαν λαμβάνων, προσέπεμψε δέ τινα τῶν ὑπηρετῶν ἐροῦντα πρὸσ αὐτόν, ὡσ ἐχθὲσ αὐτοῦ τὸν υἱὸν Διονύσιοσ κατεπόντισε· πρὸσ ὃν εἶπε Φύτων, διότι γέγονεν εὐτυχέστεροσ τοῦ πατρὸσ ἡμέρᾳ μιᾷ. μετὰ δὲ ταῦτα περιῆγεν αὐτὸν Διονύσιοσ τὴν πόλιν μαστίζων καὶ κατὰ πάντα τρόπον αἰκιζόμενοσ, ἅμα κήρυκοσ συνακολουθοῦντοσ ὅτι τὸν ἄνδρα Διονύσιοσ τιμωρεῖται παρηλλαγμένωσ, ὅτι τὴν πόλιν ἔπεισεν ἑλέσθαι τὸν πόλεμον.

ὁ δὲ Φύτων κατὰ τὴν πολιορκίαν στρατηγὸσ ἀγαθὸσ γεγενημένοσ καὶ κατὰ τὸν ἄλλον βίον ἐπαινούμενοσ, οὐκ ἀγεννῶσ ὑπέμενε τὴν ἐπὶ τῆσ τελευτῆσ τιμωρίαν, ἀλλ’ ἀκατάπληκτον τὴν ψυχὴν φυλάξασ καὶ βοῶν ὅτι τὴν πόλιν οὐ βουληθεὶσ προδοῦναι Διονυσίῳ τυγχάνει τῆσ τιμωρίασ, ἣν αὐτῷ τὸ δαιμόνιον ἐκείνῳ συντόμωσ ἐπιστήσει·

ὥστε τὴν ἀρετὴν τἀνδρὸσ καὶ παρὰ τοῖσ στρατιώταισ τοῦ Διονυσίου κατελεεῖσθαι καί τινασ ἤδη θορυβεῖν. ὁ δὲ Διονύσιοσ εὐλαβηθείσ, μή τινεσ τῶν στρατιωτῶν ἀποτολμήσωσιν ἐξαρπάζειν τὸν Φύτωνα, παυσάμενοσ τῆσ τιμωρίασ κατεπόντισε τὸν ἀτυχῆ μετὰ τῆσ συγγενείασ.

οὗτοσ μὲν οὖν ἀναξίωσ τῆσ ἀρετῆσ ἐκνόμοισ περιέπεσε τιμωρίαισ, καὶ πολλοὺσ ἔσχε καὶ τότε τῶν Ἑλλήνων τοὺσ ἀλγήσαντασ τὴν συμφορὰν καὶ μετὰ ταῦτα ποιητὰσ τοὺσ θρηνήσαντασ τὸ τῆσ περιπετείασ ἐλεεινόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION