Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 74

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 74)

διόπερ τοῖσ εὐτυχήμασι μετεωριζόμενοι τὰ πορθμεῖα συνεπλήρουν οἵ τε πρεσβύτατοι τῶν παίδων καὶ τῶν παρηκμακότων ταῖσ ἡλικίαισ οἱ μὴ τελείωσ ὑπὸ τοῦ γήρωσ καταπονούμενοι· πρὸσ δὲ τὰσ κατὰ τὸν λιμένα ναῦσ ὡσ ἔτυχε προσπλέοντεσ ἀθρόοι, τὰσ μὲν προδιεφθαρμένασ ὑπὸ τοῦ πυρὸσ διήρπαζον, ἐκλέγοντεσ τῶν χρησίμων τὰ δυνάμενα βοηθείασ τυχεῖν, τὰσ δ’ ἀκεραίουσ ἐξαπτόμενοι κατῆγον εἰσ τὴν πόλιν. οὕτωσ οὐδὲ οἱ τῶν κατὰ πόλεμον ἀφιέμενοι διὰ τὰσ ἡλικίασ καρτερεῖν ἐδύναντο, διὰ δὲ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ χαρᾶσ ἡ φιλοτιμία τῆσ ψυχῆσ κατίσχυε τὴν ἡλικίαν.

τοῦ δὲ περὶ τὴν νίκην λόγου διαρρυέντοσ κατὰ τὴν πόλιν, τὰσ οἰκίασ ἐξέλειπον ὁμοῦ τοῖσ οἰκέταισ παῖδεσ καὶ γυναῖκεσ, καὶ πάντων σπευδόντων ἐπὶ τὰ τείχη πᾶσ τόποσ ἔγεμε τῶν θεωμένων. τούτων δ’ οἱ μὲν εἰσ τὸν οὐρανὸν τὰσ χεῖρασ ἐκτείναντεσ εὐχαρίστουν τοῖσ θεοῖσ, οἱ δὲ τῆσ τῶν ἱερῶν συλήσεωσ ἔφασαν εἰληφέναι τοὺσ βαρβάρουσ τὴν παρὰ τοῦ δαιμονίου τιμωρίαν.

ἐφαίνετο γὰρ διὰ μακροῦ θεομαχίᾳ παραπλήσιοσ ἡ θέα, τοσούτων μὲν νεῶν πυρπολουμένων, τῆσ δὲ φλογὸσ διὰ τῶν ἱστίων εἰσ ὕψοσ ἀναφερομένησ, καὶ τῶν μὲν Ἑλλήνων καθ’ ἕκαστον τῶν προτερημάτων ἐπισημαινομένων ἐξαισίῳ βοῇ, τῶν δὲ βαρβάρων διὰ τὴν ἔκπληξιν τοῦ δεινοῦ πολὺν θόρυβον καὶ κραυγὴν σύμμικτον ποιούντων.

οὐ μὴν ἀλλὰ τότε μὲν τῆσ νυκτὸσ ἐπιγενομένησ ἡ μάχη διελύθη, καὶ Διονύσιοσ ἐπεστρατοπέδευσε τοῖσ βαρβάροισ πρὸσ τὸ τοῦ Διὸσ ἱερὸν παρεμβολὴν ποιησάμενοσ.

οἱ δὲ Καρχηδόνιοι κατὰ γῆν ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν ἡττημένοι διεπρεσβεύσαντο πρὸσ Διονύσιον λάθρᾳ τῶν Συρακοσίων·

ἠξίουν δὲ αὐτὸν ἀφιέναι τοὺσ περιλειπομένουσ εἰσ Λιβύην διακομισθῆναι, καὶ τὰ κατὰ τὴν παρεμβολὴν αὐτοῖσ ὄντα τριακόσια τάλαντα δώσειν ἐπηγγέλλοντο. ὁ δὲ Διονύσιοσ ἅπαντασ μὲν ἀδύνατον εἶναι φυγεῖν ἀπεφαίνετο, τοὺσ δὲ πολιτικοὺσ συνεχώρησε μόνουσ νυκτὸσ ἀπελθεῖν λάθρᾳ κατὰ θάλατταν·

ᾔδει γὰρ τοὺσ Συρακοσίουσ καὶ τοὺσ συμμάχουσ οὐκ ἐπιτρέψοντασ αὐτῷ περὶ τούτων συγχωρεῖν τοῖσ πολεμίοισ. ταῦτα δ’ ἔπραττεν ὁ Διονύσιοσ οὐ βουλόμενοσ τελείωσ ἀπολέσθαι τὴν τῶν Καρχηδονίων δύναμιν, ὅπωσ οἱ Συρακόσιοι διὰ τὸν ἀπὸ τούτων φόβον μηδέποτε σχολὴν λάβωσιν ἀντέχεσθαι τῆσ ἐλευθερίασ.

ὁ μὲν οὖν Διονύσιοσ συνθέμενοσ εἰσ ἡμέραν τετάρτην ὑπὸ νύκτα τὴν φυγὴν τοῖσ Καρχηδονίοισ, τὸ στρατόπεδον ἀπήγαγεν εἰσ τὴν πόλιν· ὁ δ’ Ἰμίλκων νυκτὸσ παρακομίσασ εἰσ τὴν ἀκρόπολιν τὰ τριακόσια τάλαντα παρέδωκε τοῖσ ἐν τῇ Νήσῳ τεταγμένοισ ὑπὸ τοῦ τυράννου, αὐτὸσ δ’, ἐπεὶ παρῆν ὁ συγκείμενοσ χρόνοσ, νυκτὸσ ἐπλήρωσε τετταράκοντα τριήρεισ τῶν πολιτικῶν, καὶ καταλιπὼν τὸ λοιπὸν ἅπαν στρατόπεδον ὡρ́μησε φεύγειν.

ἤδη δ’ αὐτοῦ τὸν λιμένα διεκπεπλευκότοσ ᾔσθοντό τινεσ τῶν Κορινθίων τὸν δρασμόν, καὶ ταχέωσ ἀπήγγειλαν τῷ Διονυσίῳ.

τοῦ δὲ τοὺσ στρατιώτασ τε καλοῦντοσ εἰσ τὰ ὅπλα καὶ κατὰ σχολὴν τοὺσ ἡγεμόνασ ἀθροίζοντοσ, οὐκ ἀνέμειναν αὐτὸν οἱ Κορίνθιοι, ταχὺ δ’ ἀναχθέντεσ ἐπὶ τοὺσ Καρχηδονίουσ καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ἐν ταῖσ εἰρεσίαισ φιλοτιμούμενοι τὰσ ἐσχάτασ Φοινίσσασ ναῦσ κατέλαβον, ἃσ τοῖσ ἐμβόλοισ συντρίψαντεσ κατέδυσαν. μετὰ δὲ ταῦτα Διονύσιοσ μὲν ἐξήγαγε τὴν δύναμιν, οἱ δὲ συμμαχοῦντεσ τοῖσ Καρχηδονίοισ Σικελοὶ φθάσαντεσ τοὺσ Συρακοσίουσ ἔφυγον διὰ τῆσ μεσογείου, καὶ σχεδὸν πάντεσ διεσώθησαν εἰσ τὰσ πατρίδασ.

καὶ Διονύσιοσ μὲν τὰσ ὁδοὺσ διαλαβὼν φυλακαῖσ ἀπήγαγε τὴν δύναμιν ἐπὶ τὴν τῶν πολεμίων στρατοπεδείαν ἔτι νυκτὸσ οὔσησ·

οἱ δὲ βάρβαροι καταλειφθέντεσ ὑπό τε τοῦ στρατηγοῦ καὶ τῶν Καρχηδονίων, ἔτι δὲ τῶν Σικελῶν, ἠθύμησαν καὶ καταπλαγέντεσ ἔφευγον. οἱ μὲν ἐν ταῖσ ὁδοῖσ ταῖσ προφυλακαῖσ ἐμπίπτοντεσ συνελαμβάνοντο, οἱ δὲ πλεῖστοι τὰ ὅπλα ῥιπτοῦντεσ συνήντων, δεόμενοι φείσασθαι τοῦ βίου·

μόνοι δὲ Ἴβηρεσ ἠθροισμένοι μετὰ τῶν ὅπλων ἐπεκηρυκεύοντο περὶ συμμαχίασ. Διονύσιοσ δὲ πρὸσ μὲν τούτουσ σπεισάμενοσ κατέταξε τοὺσ Ἴβηρασ εἰσ τοὺσ μισθοφόρουσ, τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθοσ ἐζώγρησε καὶ τὴν λοιπὴν ἀποσκευὴν ἐφῆκε τοῖσ στρατιώταισ διαρπάσαι.

οὕτωσ μὲν οὖν τοῖσ Καρχηδονίοισ ἡ τύχη ταχεῖαν τὴν μεταβολὴν ἐποίησε, καὶ πᾶσιν ἀνθρώποισ ἔδειξεν, ὡσ οἱ μεῖζον τοῦ καθήκοντοσ ἐπαιρόμενοι ταχέωσ ἐξελέγχουσι τὴν ἰδίαν ἀσθένειαν.

ἐκεῖνοι γὰρ τῶν κατὰ Σικελίαν πόλεων σχεδὸν ἁπασῶν πλὴν Συρακουσῶν κρατοῦντεσ, καὶ ταύτην ἁλώσεσθαι προσδοκῶντεσ, ἐξαίφνησ ὑπὲρ τῆσ ἰδίασ πατρίδοσ ἀγωνιᾶν ἠναγκάσθησαν, καὶ τοὺσ τάφουσ τῶν Συρακοσίων ἀνατρέψαντεσ πεντεκαίδεκα μυριάδασ ἐπεῖδον ἀτάφουσ διὰ τὸν λοιμὸν σεσωρευμένουσ, πυρπολήσαντεσ δὲ τὴν χώραν τῶν Συρακοσίων ἐκ μεταβολῆσ εὐθὺσ εἶδον τὸν ἴδιον στόλον ἐμπυρισθέντα, εἰσ δὲ τὸν λιμένα πάσῃ τῇ δυνάμει καταπλέοντεσ ὑπερηφάνωσ, καὶ τοῖσ Συρακοσίοισ ἐπιδεικνύμενοι τὰσ ἑαυτῶν εὐτυχίασ, ἠγνόουν ἑαυτοὺσ μέλλοντασ νυκτὸσ ἀποδράσεσθαι καὶ τοὺσ συμμάχουσ ἐκδότουσ καταλιπεῖν τοῖσ πολεμίοισ.

αὐτὸσ δὲ ὁ στρατηγὸσ ὁ ποιησάμενοσ σκηνὴν μὲν τὸ τοῦ Διὸσ ἱερόν, πρόσοδον δὲ τὸν ἐκ τῶν ἱερῶν συληθέντα πλοῦτον, αἰσχρῶσ μετ’ ὀλίγων εἰσ Καρχηδόνα διέφυγεν, ὅπωσ μὴ τὸν ὀφειλόμενον τῇ φύσει θάνατον ἀποδοὺσ ἀθῷοσ γένηται τῶν ἀσεβημάτων, ἀλλ’ ἐν τῇ πατρίδι περιβόητον ἔχῃ τὸν βίον ὑπὸ πάντων ὀνειδιζόμενοσ.

εἰσ τοσοῦτο δ’ ἦλθεν ἀτυχίασ, ὥστε μετὰ τῆσ εὐτελεστάτησ ἐσθῆτοσ περιῄει τοὺσ κατὰ τὴν πόλιν ναοὺσ κατηγορῶν τῆσ ἰδίασ ἀσεβείασ καὶ περὶ τῶν εἰσ θεοὺσ ἁμαρτημάτων ὁμολογουμένην διδοὺσ τιμωρίαν τῷ δαιμονίῳ.

τὸ δὲ τέλοσ ἑαυτοῦ καταγνοὺσ θάνατον ἀπεκαρτέρησε, πολλὴν τοῖσ πολίταισ ἀπολιπὼν δεισιδαιμονίαν· εὐθὺ γὰρ καὶ τἄλλα τὰ πρὸσ τὸν πόλεμον αὐτοῖσ ἡ τύχη συνήθροισεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION